Undirlýstar myndir af þvottakörfum Atli Fannar Bjarkason skrifar 12. júní 2014 07:00 Instagram er samfélagsmiðill þar sem fleiri en 200 milljónir notendur deila 60 milljónum mynda daglega. Myndirnar eru af ýmsu tagi; sumir taka myndir af matnum sínum en aðrir af sínum nánustu. Enn aðrir deila hógværum montmyndum af sér í ræktinni, á sólarströndum eða í fjallgöngum. Loks má ekki gleyma þeim sem halda að kettir séu sniðugt myndefni en um helming netumferðar í heiminum má rekja beint til mynda af köttum. Notendur Instagram eiga flestir sameiginlegt að kunna vel að meta myndirnar sem deilt er í gegnum miðilinn þar sem þeir læka myndir rúmlega 18 þúsund sinnum á hverri einustu sekúndu sólarhringsins. Lækfjöldinn er slíkur að gera má ráð fyrir að allar af þeim 20 milljörðum mynda sem þegar hafa verið birtar hafi verið lækaðar. Allar nema mynd sem ég birti af camembert-sneið ofan á flís af spægipylsu í apríl á síðasta ári. Kosturinn við Instagram er um leið stærsti lösturinn: 99 prósent þeirra sem birta þar myndir eru ekki ljósmyndarar og gæðin eru eftir því. Í staðinn fyrir stórkostlegar náttúru- og mannlífsmyndir sjáum við illa teknar myndir af hversdagslegum augnablikum. Augnablikum sem hefðu annars glatast að eilífu. Þess vegna er Instagram stórkostlegur og ömurlegur samfélagsmiðill. Og þá komum við að kjarna málsins: Hversdagsmyndaáskoruninni. Ástæðan fyrir því að það er gaman að skoða Instagram er að miðillinn sýnir fólk nánast undantekningalaust í röngu ljósi. Allir eru aðlaðandi eftir þúsund tilraunir til að ná réttu myndinni sem er tekin í hagstæðri lýsingu og krydduð með filter. En í hversdagsmyndaáskoruninni er fólk beinlínis hvatt til að taka undirlýstar myndir af þvottakörfum: „Verkefni dagsins“. Þetta gerist fimm daga í röð og svo er skorað á aðra að fylgja fordæminu. Að lokum verður internetið ekki lengur internetið heldur miðlægur gagnagrunnur af undirlýstum þvottakörfum. Og köttum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Við getum ekki beðið í 131 ár Jódís Skúladóttir Skoðun
Instagram er samfélagsmiðill þar sem fleiri en 200 milljónir notendur deila 60 milljónum mynda daglega. Myndirnar eru af ýmsu tagi; sumir taka myndir af matnum sínum en aðrir af sínum nánustu. Enn aðrir deila hógværum montmyndum af sér í ræktinni, á sólarströndum eða í fjallgöngum. Loks má ekki gleyma þeim sem halda að kettir séu sniðugt myndefni en um helming netumferðar í heiminum má rekja beint til mynda af köttum. Notendur Instagram eiga flestir sameiginlegt að kunna vel að meta myndirnar sem deilt er í gegnum miðilinn þar sem þeir læka myndir rúmlega 18 þúsund sinnum á hverri einustu sekúndu sólarhringsins. Lækfjöldinn er slíkur að gera má ráð fyrir að allar af þeim 20 milljörðum mynda sem þegar hafa verið birtar hafi verið lækaðar. Allar nema mynd sem ég birti af camembert-sneið ofan á flís af spægipylsu í apríl á síðasta ári. Kosturinn við Instagram er um leið stærsti lösturinn: 99 prósent þeirra sem birta þar myndir eru ekki ljósmyndarar og gæðin eru eftir því. Í staðinn fyrir stórkostlegar náttúru- og mannlífsmyndir sjáum við illa teknar myndir af hversdagslegum augnablikum. Augnablikum sem hefðu annars glatast að eilífu. Þess vegna er Instagram stórkostlegur og ömurlegur samfélagsmiðill. Og þá komum við að kjarna málsins: Hversdagsmyndaáskoruninni. Ástæðan fyrir því að það er gaman að skoða Instagram er að miðillinn sýnir fólk nánast undantekningalaust í röngu ljósi. Allir eru aðlaðandi eftir þúsund tilraunir til að ná réttu myndinni sem er tekin í hagstæðri lýsingu og krydduð með filter. En í hversdagsmyndaáskoruninni er fólk beinlínis hvatt til að taka undirlýstar myndir af þvottakörfum: „Verkefni dagsins“. Þetta gerist fimm daga í röð og svo er skorað á aðra að fylgja fordæminu. Að lokum verður internetið ekki lengur internetið heldur miðlægur gagnagrunnur af undirlýstum þvottakörfum. Og köttum.