Rokk og rólegheit Freyr Bjarnason skrifar 14. júlí 2014 11:00 Kurt Vile hljómar kannski betur á plötum en á tónleikum. vísir/getty Tónleikar Fimmtudagskvöld Kurt Vile ATP-tónlistarhátíðin Bandaríkjamaðurinn síðhærði Kurt Vile hefur vakið verðskuldaða athygli fyrir fyrstu tvær plötur sínar. Á þeirri fyrri gutlaði hann lágstemmt á kassagítarinn og raulaði með en á hinni stækkaði hann hljóminn, búinn að bæta við sig heilli hljómsveit. Vile skiptist einmitt á því að vera einn með kassagítarinn og með hljómsveitina á sviðinu. Allt var þetta hippa-þjóðlagarokk nokkuð áreynslulaust. Ekki mikið um hæðir og ekki mikið um lægðir. Stöku sinnum hristi Vile upp í hlutunum og spilaði þyngra rokk og beitti hann röddinni þá öðruvísi. Eftir að hafa spilað í eina og hálfa klukkustund var maður kominn á þá skoðun að Vile hljómaði kannski betur á plötum en á tónleikum. Smá vonbrigði en samt sem áður ágætis tónleikar, enda á Vile fullt af góðum lögum í pokahorninu.Niðurstaða: Áreynslulaust þjóðlagarokk hjá Kurt Vile. ATP í Keflavík Gagnrýni Mest lesið Freyja snýr sér að þáttastjórnun Lífið Garðar Gunnlaugs að verða afi Lífið „Þetta er enginn helvítis félagskvíði, það bara þolir mig enginn“ Áskorun Andrés og Margrét gengin í það heilaga Lífið Nostalgía og glænýr sumarsmellur Lífið Bankaforstjóri selur glæsihýsi í Laugardalnum Lífið „Ekki fylgja hverju einasta tískutrendi“ Tíska og hönnun Keypti lóð Gylfa og Alexöndru á 225 milljónir Lífið Framhjáhöld: Annar rannsóknarlögga en hinn í hundakofann Áskorun Hefði ekki trúað áhrifunum! Lífið samstarf Fleiri fréttir Slæmt jafnvægi á milli Baggalúts og Sinfóníunnar Sturluð rödd gerði áheyrendur tryllta The Lazarus Project: Varúð, veldur svefnleysi Sjá meira
Tónleikar Fimmtudagskvöld Kurt Vile ATP-tónlistarhátíðin Bandaríkjamaðurinn síðhærði Kurt Vile hefur vakið verðskuldaða athygli fyrir fyrstu tvær plötur sínar. Á þeirri fyrri gutlaði hann lágstemmt á kassagítarinn og raulaði með en á hinni stækkaði hann hljóminn, búinn að bæta við sig heilli hljómsveit. Vile skiptist einmitt á því að vera einn með kassagítarinn og með hljómsveitina á sviðinu. Allt var þetta hippa-þjóðlagarokk nokkuð áreynslulaust. Ekki mikið um hæðir og ekki mikið um lægðir. Stöku sinnum hristi Vile upp í hlutunum og spilaði þyngra rokk og beitti hann röddinni þá öðruvísi. Eftir að hafa spilað í eina og hálfa klukkustund var maður kominn á þá skoðun að Vile hljómaði kannski betur á plötum en á tónleikum. Smá vonbrigði en samt sem áður ágætis tónleikar, enda á Vile fullt af góðum lögum í pokahorninu.Niðurstaða: Áreynslulaust þjóðlagarokk hjá Kurt Vile.
ATP í Keflavík Gagnrýni Mest lesið Freyja snýr sér að þáttastjórnun Lífið Garðar Gunnlaugs að verða afi Lífið „Þetta er enginn helvítis félagskvíði, það bara þolir mig enginn“ Áskorun Andrés og Margrét gengin í það heilaga Lífið Nostalgía og glænýr sumarsmellur Lífið Bankaforstjóri selur glæsihýsi í Laugardalnum Lífið „Ekki fylgja hverju einasta tískutrendi“ Tíska og hönnun Keypti lóð Gylfa og Alexöndru á 225 milljónir Lífið Framhjáhöld: Annar rannsóknarlögga en hinn í hundakofann Áskorun Hefði ekki trúað áhrifunum! Lífið samstarf Fleiri fréttir Slæmt jafnvægi á milli Baggalúts og Sinfóníunnar Sturluð rödd gerði áheyrendur tryllta The Lazarus Project: Varúð, veldur svefnleysi Sjá meira