Lyfin lækna hitt og þetta Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 10. ágúst 2015 08:00 Fyrir nokkrum árum var ég á gangi á Laugaveginum þegar ég sá mann sem ég kannaðist lítillega við koma gangandi á móti mér. Ég var að nálgast gatnamót Snorrabrautar og hann var hinum megin við þau. Ég reiknaði það út að við myndum mætast á um það bil miðri gangbrautinni yfir götuna og ég varð skelfingu lostinn. Af einhverjum ástæðum fannst mér ég verða að koma í veg fyrir að við heilsuðumst. Ég veiddi símann upp úr jakkavasanum og „hringdi í vin“. Ef ég væri upptekinn í símanum kæmist ég upp með að kinka bara kolli til mannsins en þyrfti ekki að segja hæ. Vinurinn sem ég hringdi í var í vinnunni og svaraði strax. Hann hvíslaði: „Ég hringi í þig eftir fimm mínútur – bæ,“ lagði á og afvopnaði mig algjörlega. Það fór sem fór og ég mætti manninum á miðri gangbrautinni. Við umluðum „blessaður“ og hægðum ekki einu sinni á okkur. Auðvitað ekki, við vorum á miðri gangbraut. En stóra spurningin var auðvitað: „Hvað í fjáranum er eiginlega að mér?“ Ég hafði áður lagt lykkju á leið mína til þess að mæta ekki einhverjum á götu. Fólki sem mér líkar vel við. En þetta var í fyrsta sinn sem mér leið eins og veröldin myndi hrynja ef ég þyrfti að segja hæ við aðra manneskju. Skrilljón sálfræðitímum síðar er ég loksins komin á lyf við kvíða. Ef þér hefur einhvern tímann liðið eins þá mæli ég með að þú prófir það líka. Ég geng lyfjaður um göturnar með hasshausalegt glott á vör og kippi mér ekki upp við það þó fólk heilsi mér og jafnvel faðmi. Aukaverkanirnar eru margar og furðulegar en í höfðinu líður mér eins og ég held að „eðlilegu“ fólki líði. Dagarnir eru auðvitað misjafnir en ég hef ekki enn þurft að hringja aftur í vin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Valdatafl Skák og Mát! Lárus Guðmundsson Skoðun Miðflokkurinn: fjarverandi í landi tækifæranna Lilja Hrund Lúðvíksdóttir Skoðun Íslensk kjör á íslenskum vinnumarkaði Kristrún Frostadóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Það sem „gleymist“ að segja Sigmar Guðmundsson Skoðun Viðbrögð við vanlíðan ungmenna Sandra Björk Birgisdóttir Skoðun Nýtt upphaf hjá Vinstri grænum Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun
Fyrir nokkrum árum var ég á gangi á Laugaveginum þegar ég sá mann sem ég kannaðist lítillega við koma gangandi á móti mér. Ég var að nálgast gatnamót Snorrabrautar og hann var hinum megin við þau. Ég reiknaði það út að við myndum mætast á um það bil miðri gangbrautinni yfir götuna og ég varð skelfingu lostinn. Af einhverjum ástæðum fannst mér ég verða að koma í veg fyrir að við heilsuðumst. Ég veiddi símann upp úr jakkavasanum og „hringdi í vin“. Ef ég væri upptekinn í símanum kæmist ég upp með að kinka bara kolli til mannsins en þyrfti ekki að segja hæ. Vinurinn sem ég hringdi í var í vinnunni og svaraði strax. Hann hvíslaði: „Ég hringi í þig eftir fimm mínútur – bæ,“ lagði á og afvopnaði mig algjörlega. Það fór sem fór og ég mætti manninum á miðri gangbrautinni. Við umluðum „blessaður“ og hægðum ekki einu sinni á okkur. Auðvitað ekki, við vorum á miðri gangbraut. En stóra spurningin var auðvitað: „Hvað í fjáranum er eiginlega að mér?“ Ég hafði áður lagt lykkju á leið mína til þess að mæta ekki einhverjum á götu. Fólki sem mér líkar vel við. En þetta var í fyrsta sinn sem mér leið eins og veröldin myndi hrynja ef ég þyrfti að segja hæ við aðra manneskju. Skrilljón sálfræðitímum síðar er ég loksins komin á lyf við kvíða. Ef þér hefur einhvern tímann liðið eins þá mæli ég með að þú prófir það líka. Ég geng lyfjaður um göturnar með hasshausalegt glott á vör og kippi mér ekki upp við það þó fólk heilsi mér og jafnvel faðmi. Aukaverkanirnar eru margar og furðulegar en í höfðinu líður mér eins og ég held að „eðlilegu“ fólki líði. Dagarnir eru auðvitað misjafnir en ég hef ekki enn þurft að hringja aftur í vin.
Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun
Tvö útspil Pírata fyrir notendur heilbrigðiskerfisins Halldóra Mogensen,Eva Sjöfn Helgadóttir Skoðun