Vítavert virðingarleysi Jón Hákon Halldórsson skrifar 17. júní 2015 07:00 Oddvitar ríkisstjórnarinnar hefðu ugglaust getað hugsað sér kærkomna hvíld eftir vel heppnaða kynningu á aðgerðaáætlun vegna afnáms hafta í byrjun síðustu viku. Hún var þó ekki í boði, enda hafa átök geisað á vinnumarkaði um margra mánaða skeið. Margir líða fyrir átökin, með heilbrigðiskerfið komið að þolmörkum, veitingahúsaeigendur og kjötframleiðendur farnir að líða fyrir verkfall dýralækna og starfsemi opinberra stofnana víða farin úr skorðum. Það þarf varla að hvarfla að nokkrum manni, sem hugsar málið til enda, að ákvörðun um að banna verkföllin hafi verið tekin af léttúð. Annars vegar eru fjölmörg dæmi, meðal annars nokkur sem greint hefur verið frá í fjölmiðlum, um hætturnar sem af þeim sköpuðust. Hins vegar eru aðvörunarorð frá Seðlabankanum um að kjarasamningar megi ekki stefna efnahagslegum stöðugleika í hættu, né heldur afkomu ríkisins. Þess vegna er skiljanlegt að til þess óyndisráðs hafi verið gripið sem lagasetning á verkföll Bandalags háskólamanna og Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga er. Vegna þess hversu viðkvæmt málið er í eðli sínu, mátti öllum vera fullkomlega ljóst að öll umgjörðin í kringum það þurfti að vera eins góð og mögulegt var. Að þessu var ekki gætt. Fyrir það fyrsta var ákveðið að hvorki Sigmundur Davíð Gunnlaugsson forsætisráðherra, né Bjarni Benediktsson, fjármála- og efnahagsráðherra, flyttu frumvarpið og öxluðu þannig ábyrgð sína á því. Þess í stað var Sigurði Inga Jóhannssyni, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, falið það verkefni. Og það án nokkurrar haldbærrar skýringar. Í öðru lagi var gert hlé á þingfundi á föstudegi, áður en frumvarpið var flutt, á meðan formaður Sjálfstæðisfokksins hélt erindi fyrir stuðningsmenn sína í Valhöll. Í þriðja lagi viku bæði forsætisráðherra og fjármála- og efnahagsráðherra af þingfundi á föstudagskvöld á meðan umræða um áformaða lagasetningu fór fram. Þeir Sigmundur og Bjarni hefðu kannski undir einhverjum kringumstæðum getað fundið afsakanir fyrir þessari fjarveru sinni. En það að horfa á fótboltaleik gat aldrei orðið ein þeirra. Allt þetta hefur orðið til þess að reiðin sem kraumaði undir niðri hjá þeim stéttum, sem halda uppi þeirri sjálfsögðu kröfu að störf þeirra séu metin að verðleikum, var ýfð enn þá meira upp. Einn hjúkrunarfræðingur, Edda Jörundsdóttir, bar störf ráðherranna þennan dag saman við sín eigin störf á spítalanum. „Ég mæti hérna á þingpallana og fylgist með umræðum. Æðstu ráðamenn þessarar þjóðar eru fljótir út, þeir yfirgefa hér akút aðstæður til þess að fara að horfa á fótboltaleik. Þetta myndi ég aldrei gera í mínu starfi sem hjúkrunarfræðingur, að fara úr akút aðstæðum í minni vinnu til að horfa á fótboltaleik,“ sagði Edda í kvöldfréttum Stöðvar 2 á laugardag. Það var heigulsháttur hjá oddvitum ríkisstjórnarinnar að þora ekki að mæla sjálfir fyrir frumvarpinu á föstudaginn. Og báðir bitu þeir svo höfuðið af skömminni með því virðingarleysi sem þeir sýndu síðar sama dag. Mennirnir virðast gersneyddir öllum vilja til þess að sýna einhverjum mikilvægustu starfsstéttum samfélagsins virðingu. Og það er áhyggjuefni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Verkfall 2016 Mest lesið Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun
Oddvitar ríkisstjórnarinnar hefðu ugglaust getað hugsað sér kærkomna hvíld eftir vel heppnaða kynningu á aðgerðaáætlun vegna afnáms hafta í byrjun síðustu viku. Hún var þó ekki í boði, enda hafa átök geisað á vinnumarkaði um margra mánaða skeið. Margir líða fyrir átökin, með heilbrigðiskerfið komið að þolmörkum, veitingahúsaeigendur og kjötframleiðendur farnir að líða fyrir verkfall dýralækna og starfsemi opinberra stofnana víða farin úr skorðum. Það þarf varla að hvarfla að nokkrum manni, sem hugsar málið til enda, að ákvörðun um að banna verkföllin hafi verið tekin af léttúð. Annars vegar eru fjölmörg dæmi, meðal annars nokkur sem greint hefur verið frá í fjölmiðlum, um hætturnar sem af þeim sköpuðust. Hins vegar eru aðvörunarorð frá Seðlabankanum um að kjarasamningar megi ekki stefna efnahagslegum stöðugleika í hættu, né heldur afkomu ríkisins. Þess vegna er skiljanlegt að til þess óyndisráðs hafi verið gripið sem lagasetning á verkföll Bandalags háskólamanna og Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga er. Vegna þess hversu viðkvæmt málið er í eðli sínu, mátti öllum vera fullkomlega ljóst að öll umgjörðin í kringum það þurfti að vera eins góð og mögulegt var. Að þessu var ekki gætt. Fyrir það fyrsta var ákveðið að hvorki Sigmundur Davíð Gunnlaugsson forsætisráðherra, né Bjarni Benediktsson, fjármála- og efnahagsráðherra, flyttu frumvarpið og öxluðu þannig ábyrgð sína á því. Þess í stað var Sigurði Inga Jóhannssyni, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, falið það verkefni. Og það án nokkurrar haldbærrar skýringar. Í öðru lagi var gert hlé á þingfundi á föstudegi, áður en frumvarpið var flutt, á meðan formaður Sjálfstæðisfokksins hélt erindi fyrir stuðningsmenn sína í Valhöll. Í þriðja lagi viku bæði forsætisráðherra og fjármála- og efnahagsráðherra af þingfundi á föstudagskvöld á meðan umræða um áformaða lagasetningu fór fram. Þeir Sigmundur og Bjarni hefðu kannski undir einhverjum kringumstæðum getað fundið afsakanir fyrir þessari fjarveru sinni. En það að horfa á fótboltaleik gat aldrei orðið ein þeirra. Allt þetta hefur orðið til þess að reiðin sem kraumaði undir niðri hjá þeim stéttum, sem halda uppi þeirri sjálfsögðu kröfu að störf þeirra séu metin að verðleikum, var ýfð enn þá meira upp. Einn hjúkrunarfræðingur, Edda Jörundsdóttir, bar störf ráðherranna þennan dag saman við sín eigin störf á spítalanum. „Ég mæti hérna á þingpallana og fylgist með umræðum. Æðstu ráðamenn þessarar þjóðar eru fljótir út, þeir yfirgefa hér akút aðstæður til þess að fara að horfa á fótboltaleik. Þetta myndi ég aldrei gera í mínu starfi sem hjúkrunarfræðingur, að fara úr akút aðstæðum í minni vinnu til að horfa á fótboltaleik,“ sagði Edda í kvöldfréttum Stöðvar 2 á laugardag. Það var heigulsháttur hjá oddvitum ríkisstjórnarinnar að þora ekki að mæla sjálfir fyrir frumvarpinu á föstudaginn. Og báðir bitu þeir svo höfuðið af skömminni með því virðingarleysi sem þeir sýndu síðar sama dag. Mennirnir virðast gersneyddir öllum vilja til þess að sýna einhverjum mikilvægustu starfsstéttum samfélagsins virðingu. Og það er áhyggjuefni.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun