Mamman drap rómantíkina sigga dögg skrifar 18. maí 2015 11:00 Bóndadagur varð bara að köldum degi í janúar en ekki sólahring af ástarjátningum. Vísir/Getty Gleðilegan mæðradag elskan,“ sagði hann og brosti lævísilega er við skáluðum með pappamálum merktum KFC. Krakkarnir festu sig í risavaxinni rennibrautinni og ég missti sósu á annað brjóstið og spáði í því hvort það tæki því að reyna þrífa hana. Svona er víst lífið orðið. Þegar við kynntumst þá héldum við upp á alla tyllidaga, stóra sem smáa. Það dugði ekkert minna en heill dagur í óvissuferð, kræsingar í hvert mál og litlar gjafir löðrandi í rómantík. Við höfðum allan heimsins tíma til að dúllast með ástsjúku hormónunum okkar. Heimurinn var okkar eigin cronut og við gúffuðum lystisemdirnar í okkur. Ætli það mætti ekki segja að við vorum svona óþolandi krúttpar sem var alltaf að dúllast eitthvað fyrir hvort annað. Sumir jafnvel gengu það langt að kalla okkur fullkomið par. Ég læt slíkar athugasemdir liggja á milli hluta en við pössuðum upp á okkur, bæði sem einstaklinga og sem par. Við gáfum hvort öðru loforð um að vera parið sem gerir allt saman og mætir á alla viðburði sem fjölskylda. Svo kom barnið og svo börnin. Nýr raunveruleiki blasti við. Bóndadagur varð bara að köldum degi í janúar en ekki sólarhring af ástarjátningum.Rómantíkin í dái Ég játa að ég hef gersamlega misst allt rómantískt kúl eftir að ég varð mamma. Ég er gleymin, utan við mig, syfjuð, útbíuð í hori, með krónískt samviskubit og hár á undarlegum stöðum. Ég þarf að hafa gífurlega fyrir því að muna eftir því að kyssa kveðjukossinn á morgnana og gaman-að-sjá-þig-kossinum eftir langan vinnudag. Í árdaga sambandsins fórum við ekki að sofa öðruvísi en í knúsi eftir góðan sleik. Í dag hvíla tvö lítil börn á milli okkar og ég man eiginlega ekki hvenær við sofnuðum síðast í kúri. Hvað þá eftir nætursleik. Hann fékk gjafabréf í rómantíska helgarferð með undirritaðri í jólagjöf frá börnunum sínum. Það breyttist úr slefandi rómans yfir rauðvíni og súkkulaði í organdi frekjukast í Target með popp á víð og dreif í bráðnuðum ís. Börnin trompa allt. Alltaf. Rómans verður undir krakkaknúsi. Ætli þessi lesning fari ekki að verða getnaðarvörn fyrir marga lesendur á þessum tímapunkti. Fyrir ykkur hin sem enn lesið hef ég eitt að segja, þetta er tímabil. Þetta líður hjá. Lífið er alls konar tímabil og ég veit að börnin munu ekki sofa uppí endalaust, þau verða sjálfstæðari og ég mun gefa ástinni meira svigrúm. Þangað til þá verður lágstemmdari rómans að duga. Heilsa Mest lesið „Ég ætla ekki að þegja lengur“ Lífið Anna Lilja nældi sér í fjárfesti Lífið Stikla fyrir nýja íslenska grínþætti: „Þetta er ógeðslega fyndið“ Lífið Íslenskar stjörnur flykkjast í sólina Lífið Ramsay snæddi á Nebraska og lenti í árekstri á Edition Lífið Heiður Ósk og Davíð í rómantísku fríi í Króatíu Lífið Gagnrýnir varaforsetaefni Trump fyrir ummæli um barnlausar konur Lífið „Smávægileg martröð“ að vinna fyrir Olsen systurnar Lífið Græðgi meðleikonu hafi skemmt endurkomuna Lífið Borðar ekkert nema kjöt, egg og smjör Lífið
Gleðilegan mæðradag elskan,“ sagði hann og brosti lævísilega er við skáluðum með pappamálum merktum KFC. Krakkarnir festu sig í risavaxinni rennibrautinni og ég missti sósu á annað brjóstið og spáði í því hvort það tæki því að reyna þrífa hana. Svona er víst lífið orðið. Þegar við kynntumst þá héldum við upp á alla tyllidaga, stóra sem smáa. Það dugði ekkert minna en heill dagur í óvissuferð, kræsingar í hvert mál og litlar gjafir löðrandi í rómantík. Við höfðum allan heimsins tíma til að dúllast með ástsjúku hormónunum okkar. Heimurinn var okkar eigin cronut og við gúffuðum lystisemdirnar í okkur. Ætli það mætti ekki segja að við vorum svona óþolandi krúttpar sem var alltaf að dúllast eitthvað fyrir hvort annað. Sumir jafnvel gengu það langt að kalla okkur fullkomið par. Ég læt slíkar athugasemdir liggja á milli hluta en við pössuðum upp á okkur, bæði sem einstaklinga og sem par. Við gáfum hvort öðru loforð um að vera parið sem gerir allt saman og mætir á alla viðburði sem fjölskylda. Svo kom barnið og svo börnin. Nýr raunveruleiki blasti við. Bóndadagur varð bara að köldum degi í janúar en ekki sólarhring af ástarjátningum.Rómantíkin í dái Ég játa að ég hef gersamlega misst allt rómantískt kúl eftir að ég varð mamma. Ég er gleymin, utan við mig, syfjuð, útbíuð í hori, með krónískt samviskubit og hár á undarlegum stöðum. Ég þarf að hafa gífurlega fyrir því að muna eftir því að kyssa kveðjukossinn á morgnana og gaman-að-sjá-þig-kossinum eftir langan vinnudag. Í árdaga sambandsins fórum við ekki að sofa öðruvísi en í knúsi eftir góðan sleik. Í dag hvíla tvö lítil börn á milli okkar og ég man eiginlega ekki hvenær við sofnuðum síðast í kúri. Hvað þá eftir nætursleik. Hann fékk gjafabréf í rómantíska helgarferð með undirritaðri í jólagjöf frá börnunum sínum. Það breyttist úr slefandi rómans yfir rauðvíni og súkkulaði í organdi frekjukast í Target með popp á víð og dreif í bráðnuðum ís. Börnin trompa allt. Alltaf. Rómans verður undir krakkaknúsi. Ætli þessi lesning fari ekki að verða getnaðarvörn fyrir marga lesendur á þessum tímapunkti. Fyrir ykkur hin sem enn lesið hef ég eitt að segja, þetta er tímabil. Þetta líður hjá. Lífið er alls konar tímabil og ég veit að börnin munu ekki sofa uppí endalaust, þau verða sjálfstæðari og ég mun gefa ástinni meira svigrúm. Þangað til þá verður lágstemmdari rómans að duga.
Heilsa Mest lesið „Ég ætla ekki að þegja lengur“ Lífið Anna Lilja nældi sér í fjárfesti Lífið Stikla fyrir nýja íslenska grínþætti: „Þetta er ógeðslega fyndið“ Lífið Íslenskar stjörnur flykkjast í sólina Lífið Ramsay snæddi á Nebraska og lenti í árekstri á Edition Lífið Heiður Ósk og Davíð í rómantísku fríi í Króatíu Lífið Gagnrýnir varaforsetaefni Trump fyrir ummæli um barnlausar konur Lífið „Smávægileg martröð“ að vinna fyrir Olsen systurnar Lífið Græðgi meðleikonu hafi skemmt endurkomuna Lífið Borðar ekkert nema kjöt, egg og smjör Lífið