Leikirnir Homeworld: Cataclysm og Homeworld 2 fylgdu svo eftir á næstu fjórum árum. Margsinnis hefur verið reynt að endurskapa sjarma Homeworld leikjanna en fáum hefur tekist það. Þar til nú. Hópur fólks sem kom að gerð upprunalega leiksins hefur nú gert leikinn Homeworld: The Deserts of Kharak sem gerist, eins og nafnið gefur til kynna, í eyðimörkum Kharak, og fjallar um fund geimskipsins.
Sem og áður snýst leikurinn að miklu leyti um móðurskip sem notað er til að framleiða hernaðartæki og safna auðlindum. Að þessu sinni gerist leikurinn þó ekki í þrívídd og á jörðu niðri en ekki í geimnum. Það breytir nokkuð spilunarmöguleikunum.
Hins vegar er DOK eins erfiður og forverar sínir og er spilurum refsað fyrir mistök sín mörg borð fram í tímann. Auðlindir eru takmarkaðar og mikilvægt er að skipuleggja framleiðslu og hernað vel. Í grunninn er hver tegund „unita“ með sérstaka tegund óvina sem hún hentar best gegn og er veikust gegn.
Það að tapa skriðdrekum í tilgangslausri sókn reynist dýrkeypt þar sem spilarar þurfa að notast við færri skriðdreka í næsta borði.

Hljóðið er hins vegar frábært og spilunin er það einnig. Það er eitthvað sérstaklega skemmtilegt við það að geta notað stóra skriðdreka til að gera árás á óvinn þinn og á sama tíma nota sandöldur til að læðast aftan að þeim og koma þeim á óvart.
Þeir eru kannski ekki margir sem spiluðu gömlu Homeworld leikina hér á Íslandi, en eftir Homeworld: The Deserts of Kharak er kjörið að kíkja á þá gömlu. Sérstaklega þar sem pússað var upp á þá árið 2014.