Hljóðin endalaus María Elísabet Bragadóttir skrifar 17. ágúst 2016 10:00 Ímynda mér til gamans að hljóðöldur deyi ekki út. Aragrúi orða sem féllu fyrir árþúsundum síðan eru enn á ferðalagi um heiminn. Kveinstafir, bollaleggingar, siðfágaðar rökræður. Uppgjör elskenda og hatursfull rifrildi svarinna óvina. Þú líka Brútus, af hverju borða þau ekki bara kökur, ég á mér draum, ekki gleyma að kaupa klósettpappír, nei takk, ég hef óbeit á túnfisksalati. Hurðarskellur, ískrandi hlátur, lágvært snökt. Syngjandi bíbbið í verðskönnum lifir eilíflega. Rennur saman við sverðaglamur úr forneskju og einhver teygir sig í flatkökubréf. Brúnskellóttur, ókunnugur hundur eltir skottið sitt í fimm sekúndna upptöku á Snapchat. Þú nærð augnsambandi við sjálfa þig í spegli með sporöskjulaga bambusramma. Hvað kostar flugmiði til Balí? Kannski hefðirðu átt að fara í listnám. Þú ættir að fjárfesta í djúpsteikingarpotti. Eða eyða Facebook-aðganginum þínum og gróðursetja tré. Eða prófa fitufrystingu. Fyndið hvað árin líða hratt, ég meina áratugirnir. Ég hleyp í loftköstum fram af hjara disklaga heims og hrapa í frumstæðu myrkri. Hrapa umvafin nýjum og fornum orðaskiptum þó mannseyrað greini þau ekki. Ranka svo við mér á leigumarkaðnum, haldandi á ískaldri, sólgulri mímósu. Kampavínsglasið samt kámugt. Mótsagnir alls staðar! Haustið angar til dæmis bæði af nýju upphafi og rotnandi laufblöðum. Sennilega endist mér ekki ævin til að njóta lífsins til fullnustu, segi ég við vinkonu. Ímynda mér orðin bergmálandi um aldur og ævi. Hljóðöldur sem deyja ekki út. Þýðingarlaus, ljóslifandi augnablik verða ódauðleg, snerta óvart hversdagsleika fólks í framtíðinni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein María Elísabet Bragadóttir Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun
Ímynda mér til gamans að hljóðöldur deyi ekki út. Aragrúi orða sem féllu fyrir árþúsundum síðan eru enn á ferðalagi um heiminn. Kveinstafir, bollaleggingar, siðfágaðar rökræður. Uppgjör elskenda og hatursfull rifrildi svarinna óvina. Þú líka Brútus, af hverju borða þau ekki bara kökur, ég á mér draum, ekki gleyma að kaupa klósettpappír, nei takk, ég hef óbeit á túnfisksalati. Hurðarskellur, ískrandi hlátur, lágvært snökt. Syngjandi bíbbið í verðskönnum lifir eilíflega. Rennur saman við sverðaglamur úr forneskju og einhver teygir sig í flatkökubréf. Brúnskellóttur, ókunnugur hundur eltir skottið sitt í fimm sekúndna upptöku á Snapchat. Þú nærð augnsambandi við sjálfa þig í spegli með sporöskjulaga bambusramma. Hvað kostar flugmiði til Balí? Kannski hefðirðu átt að fara í listnám. Þú ættir að fjárfesta í djúpsteikingarpotti. Eða eyða Facebook-aðganginum þínum og gróðursetja tré. Eða prófa fitufrystingu. Fyndið hvað árin líða hratt, ég meina áratugirnir. Ég hleyp í loftköstum fram af hjara disklaga heims og hrapa í frumstæðu myrkri. Hrapa umvafin nýjum og fornum orðaskiptum þó mannseyrað greini þau ekki. Ranka svo við mér á leigumarkaðnum, haldandi á ískaldri, sólgulri mímósu. Kampavínsglasið samt kámugt. Mótsagnir alls staðar! Haustið angar til dæmis bæði af nýju upphafi og rotnandi laufblöðum. Sennilega endist mér ekki ævin til að njóta lífsins til fullnustu, segi ég við vinkonu. Ímynda mér orðin bergmálandi um aldur og ævi. Hljóðöldur sem deyja ekki út. Þýðingarlaus, ljóslifandi augnablik verða ódauðleg, snerta óvart hversdagsleika fólks í framtíðinni.