Innkaupalisti Magnús Guðmundsson skrifar 24. ágúst 2016 07:00 Að byrja í skóla er stór og mótandi viðburður í lífi sérhvers barns. Tími sem við deilum öll í minningunni en upplifum þó hvert og eitt með ólíkum hætti. Hvernig okkur líður, hvernig okkur er tekið og ekki síst hvernig við upplifum okkur sjálf í þessu stóra og mótandi samfélagi sem grunnskólinn er, hefur mótandi áhrif um ókomna tíð. Það liggur því mikið við fyrir skóla jafnt sem foreldra að vel takist til. Börnin sem eru að hefja sína skólagöngu eru auðvitað jafn ólík og þau eru mörg. Sum full af sjálfstrausti og eftirvæntingu, önnur kannski lítil í sér og bangin við þennan stóra heim og allt þar á milli. En við sem sendum börnin í skólann, tökum við þeim þar og viljum auðvitað öll að þeim líði sem best, hljótum að sjá sóma okkar í því að þau njóti þess atlætis sem þarf til að blómstra við þessar nýju og framandi aðstæður. Þannig er það ekki í dag því miður. Samtökin Barnaheill Save the Children á Íslandi standa um þessar mundir fyrir undirskriftasöfnun til þess að þrýsta á að réttur barna til gjaldfrjálsrar grunnmenntunar sé virtur á Íslandi. Staðreyndin er að kostnaðurinn við að barn hefji skólagöngu getur verið allt frá 400 kr. og upp í 22.000 kr. á hvert og eitt barn samkvæmt úttekt Sambands íslenskra sveitarfélaga. Þó svo einhverjum kunni að finnast að hér sé ekki um stórar upphæðir að ræða, jafnvel þó svo horft sé til hærri tölunnar, þá er það staðreynd að fyrir efnaminni fjölskyldur getur svo sannarlega munað um minni útgjöld. Í þessu er auðvitað fólgin gróf mismunum. Mismunun sem er ekki einvörðungu fólgin í misgóðum efnahag foreldranna með tilheyrandi álagi á viðkomandi, heldur einnig í aðstæðumun barnanna. Mismunum sem getur haft áhrif á upplifun þeirra af því að byrja í skóla. Barn sem skynjar að þessi tímamót feli í sér fjárhagslegar byrðar fyrir heimilið og upplifir strax í upphafi skólagöngunnar efnahagslegt misrétti í samanburði við önnur börn nýtur þeirra daga ekki sem skyldi. Þessi gjaldtaka getur hæglega leitt til vanmáttarkenndar og óöryggis sem eru ekki góðir fylgifiskar inn í vonandi langt og farsælt skólastarf. Skólinn á að vera staður þar sem öll börn fá að njóta sín og blómstra á sínum forsendum en þessi smánarlega gjaldtaka fyrir það sem börnin þurfa til skólagöngunnar gengur þvert gegn slíkum markmiðum. Ísland er aðili að barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna og samkvæmt honum eiga öll börn rétt á grunnmenntun án endurgjalds. Að bjóða börnin velkomin og rétta foreldrum þeirra reikning eða innkaupalista er augljóst brot á þeirri sátt. Brot sem ráðamenn hafa valið að lögfesta til þess að reyna að létta byrðina á þegar sveltu skólakerfi. Það er því full ástæða til þess að hvetja bæði Alþingi og sveitarstjórnir til þess að sjá til þess að látið verði af þessum ósóma. Hvetja til þess að það verði tryggt í raun að öll börn njóti sama réttar til náms án innkaupalista og reikninga og mæti til skólastarfsins sem jafningjar á jafningjagrunni.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 24. ágúst. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Magnús Guðmundsson Mest lesið Ár vondra vinnubragða í Stúdentaráði HÍ Katla Ólafsdóttir,Mathias Bragi Ölvisson Skoðun Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun Myllan sem mala átti gull Andrés Kristjánsson Skoðun Mannúð og hugrekki - gegn stríðsglæpum og þjóðarmorði Ólafur Ingólfsson Skoðun Pírati pissar í skóinn sinn Helgi Áss Grétarsson Skoðun Sjö mýtur um loftslagsbreytingar Kristinn Már Hilmarsson,Elva Rakel Jónsdóttir Skoðun Rösk og reiðubúin fyrir landsbyggðina Hópur Röskvuliða Skoðun Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun Fáum presta aftur inn í skólana Rósa Guðbjartsdóttir Skoðun Vanhæfur Sjálfstæðisflokkur Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun
Að byrja í skóla er stór og mótandi viðburður í lífi sérhvers barns. Tími sem við deilum öll í minningunni en upplifum þó hvert og eitt með ólíkum hætti. Hvernig okkur líður, hvernig okkur er tekið og ekki síst hvernig við upplifum okkur sjálf í þessu stóra og mótandi samfélagi sem grunnskólinn er, hefur mótandi áhrif um ókomna tíð. Það liggur því mikið við fyrir skóla jafnt sem foreldra að vel takist til. Börnin sem eru að hefja sína skólagöngu eru auðvitað jafn ólík og þau eru mörg. Sum full af sjálfstrausti og eftirvæntingu, önnur kannski lítil í sér og bangin við þennan stóra heim og allt þar á milli. En við sem sendum börnin í skólann, tökum við þeim þar og viljum auðvitað öll að þeim líði sem best, hljótum að sjá sóma okkar í því að þau njóti þess atlætis sem þarf til að blómstra við þessar nýju og framandi aðstæður. Þannig er það ekki í dag því miður. Samtökin Barnaheill Save the Children á Íslandi standa um þessar mundir fyrir undirskriftasöfnun til þess að þrýsta á að réttur barna til gjaldfrjálsrar grunnmenntunar sé virtur á Íslandi. Staðreyndin er að kostnaðurinn við að barn hefji skólagöngu getur verið allt frá 400 kr. og upp í 22.000 kr. á hvert og eitt barn samkvæmt úttekt Sambands íslenskra sveitarfélaga. Þó svo einhverjum kunni að finnast að hér sé ekki um stórar upphæðir að ræða, jafnvel þó svo horft sé til hærri tölunnar, þá er það staðreynd að fyrir efnaminni fjölskyldur getur svo sannarlega munað um minni útgjöld. Í þessu er auðvitað fólgin gróf mismunum. Mismunun sem er ekki einvörðungu fólgin í misgóðum efnahag foreldranna með tilheyrandi álagi á viðkomandi, heldur einnig í aðstæðumun barnanna. Mismunum sem getur haft áhrif á upplifun þeirra af því að byrja í skóla. Barn sem skynjar að þessi tímamót feli í sér fjárhagslegar byrðar fyrir heimilið og upplifir strax í upphafi skólagöngunnar efnahagslegt misrétti í samanburði við önnur börn nýtur þeirra daga ekki sem skyldi. Þessi gjaldtaka getur hæglega leitt til vanmáttarkenndar og óöryggis sem eru ekki góðir fylgifiskar inn í vonandi langt og farsælt skólastarf. Skólinn á að vera staður þar sem öll börn fá að njóta sín og blómstra á sínum forsendum en þessi smánarlega gjaldtaka fyrir það sem börnin þurfa til skólagöngunnar gengur þvert gegn slíkum markmiðum. Ísland er aðili að barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna og samkvæmt honum eiga öll börn rétt á grunnmenntun án endurgjalds. Að bjóða börnin velkomin og rétta foreldrum þeirra reikning eða innkaupalista er augljóst brot á þeirri sátt. Brot sem ráðamenn hafa valið að lögfesta til þess að reyna að létta byrðina á þegar sveltu skólakerfi. Það er því full ástæða til þess að hvetja bæði Alþingi og sveitarstjórnir til þess að sjá til þess að látið verði af þessum ósóma. Hvetja til þess að það verði tryggt í raun að öll börn njóti sama réttar til náms án innkaupalista og reikninga og mæti til skólastarfsins sem jafningjar á jafningjagrunni.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu 24. ágúst.
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun
Ógnin sem við sjáum ekki – Hið falda tungumál ungu kynslóðarinnar á netinu Birgitta Þorsteinsdóttir Skoðun
Kynlíf veldur einhverfu: Opið bréf til Háskóla Íslands og fjölmiðla Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Margrét Oddný Leópoldsdóttir Skoðun