Innlent

Bílbeltin sorglega oft ekki spennt

Svavar Hávarðsson skrifar
Bílveltur utan þéttbýlis komu oft við sögu þessara alvarlegu slysa – og að fórnarlömbin eru ekki í bílbelti. Myndin tengist fréttinni ekki beint.
Bílveltur utan þéttbýlis komu oft við sögu þessara alvarlegu slysa – og að fórnarlömbin eru ekki í bílbelti. Myndin tengist fréttinni ekki beint. vísir/Anton Brink
Rík ástæða er til að auka enn áróður fyrir notkun bílbelta, er ein meginniðurstaða rannsóknar um mænuskaða af völdum slysa á Íslandi. Rúmlega helmingur þeirra sem fengu mænuskaða eftir bílslys á fjögurra áratuga tímabili var ekki í bílbelti, sem þó er talið stórlega vanáætlað þar sem upplýsingar vantar um mörg umferðarslys.

Páll E. Ingvarsson, sérfræðilæknir á Grensásdeild Landspítalans, segir rannsóknina hafa beinst að því að leita áhættuþátta sem nýta mætti í forvarnarskyni, en mænuskaði er meðal alvarlegustu afleiðinga slysa og ekki hefur tekist að finna lækningu við.

„Það er sorgleg staðreynd að enn þann dag í dag er hátt hlutfall þeirra sem hljóta mænuskaða í bílslysum ekki í bílbeltum. Þessi ofureinfalda hreyfing getur forðað einstaklingnum frá ævilangri fötlun og örkumlum. Þetta er svo sorglega einfalt og við verðum að hamra á því við hvert tækifæri að fólk noti þetta einfalda öryggistæki,“ segir Páll og nefnir jafnframt mikinn kostnað fyrir heilbrigðiskerfið sem er óþarfur í þessu samhengi.

Páll nefnir jafnframt að byltur og föll verði sífellt greinilegri ástæða þessara alvarlegu meiðsla, og er í samræmi við að þjóðin er að eldast. Það skýri að byltur séu í dag að nálgast að vera ástæðan í helmingi þessara slysa. „Ástæðan fyrir því að nálægt 75 prósent mænuskaðaðra eru karlmenn verður að skrifast á unga fífldjarfa stráka og glannaskap þeirra. Þegar fólk dettur og slasar sig er kynjaskipting nærri því jöfn, en jafnvel frekar konur,“ segir Páll.

Páll E. Ingvarsson
„Rannsóknin sýndi jafnframt athyglisverðar niðurstöður sem við kunnum ekki skýringar á. Það er hvað var gríðarleg aukning á frítímaslysum og fjölgun mænuskaða þegar góðærið var – sem síðan datt niður eftir hrun,“ segir Páll en þar komi við sögu vél- og fjórhjólaslys, snjósleðaslys og algengt að fólk detti af hestbaki. Hann segir það því umhugsunarvert hvort ekki sé beint samhengi á milli efnahagsástands og lífsstíls, og því megi í alvöru benda fólki á að ganga varlega um gleðinnar dyr.

Mænuskaði af völdum slysa hérlendis á rannsóknartímabilinu er að meðaltali 26 á hverja milljón íbúa á ári, sem er nálægt alþjóðlegu meðaltali. Eins og allir vita er málið grafalvarlegt, segir Páll. „Helmingur þeirra sem hljóta mænuskaða eru bundnir við hjólastól það sem eftir er ævinnar. Hinir eru með mikla máttarminnkun, truflun á hægða- og blöðrustjórnun og á kynlífsgetu, svo þetta hefur gríðarleg áhrif á líf og lífsgæði fólks ævilangt,“ segir Páll.

Höfundar telja mikilvægt að efla frekar forvarnir í tengslum við bílbeltanotkun.

233 hlutu mænuskaða

  • Læknablaðið [11/2016] birti niðurstöður rannsóknarinnar sem náði til áranna 1975 til 2014.
  • Á þeim tíma hlutu 233 einstaklingar mænuskaða af völdum áverka.
  • Umferðarslys voru algengasta orsök mænuskaða, en oftast var um að ræða bílveltur í dreifbýli.
  • Þrír af hverjum fjórum sem hlutu mænuskaða voru karlmenn og meðalaldur þessa hóps sem um ræðir 39 ár.
  • Fall var næstalgengasta orsök mænuskaða en þar var meðalaldurinn hæstur.
  • Í um þriðjungi slysanna var um að ræða alskaða á mænu.
  • Við útskrift höfðu níu prósent náð fullum bata.

    Fréttin birtist fyrst í Fréttablaðinu



Fleiri fréttir

Sjá meira


×