
Stellið komst heim í heilu lagi og hefur verið notað óspart síðan. „Ég valdi síðar hnífapör í stíl. Um jólin í fyrra áskotnuðust mér svo silfurskeiðar og -gafflar frá móðurömmu minni sem fara vel við. Ég var reyndar næstum búin að henda þeim. Móðir mín hafði pakkað þeim inn í eldhúsbréf ásamt öðru og ég uppgötvaði það ekki fyrr en daginn eftir.“
Þó Guðbjörg segi næstum nóg að leggja stellið á borð til að gera fínt finnst henni alls ekki leiðinlegt að bæta í. „Mér finnst skipta miklu máli að leggja fallega á borð og á mikið af öðru leirtaui til að hafa með. Ég þarf ekkert að vera með sérstaklega stórt boð til að leggja talsvert í að gera borðið fínt,“ segir Guðbjörg sem er til dæmis aldrei með eldhúsrúllu heldur servíettur. „Það sama á við þegar ég sit ein að snæðingi. Þá legg ég á borð og er með servíettu. Maturinn verður einhvern veginn lystugri og mér finnst tilheyra að hafa það svolítið huggulegt þegar sest er að snæðingi.“
Hér hefur Guðbjörg lagt á jólaborð. „Ég hafði hugsað mér að vera með rauð ber og þegar ég gerði mér ferð í Blómaval sá ég varla annað. Ég held að þau verði óvenjuvinsæl í ár. Silkigrenið fer svo vel á móti bæði á diskum og borði.“ Í miðju borðsins raðaði Guðbjörg mislitum Iittala-stjökum, sem margir eiga til, en þeir mynda notalegan seríuljóma.
Guðbjörg er alin upp við fastmótaðar jólahefðir en hefur sjálf tileinkað sér mjög afslappaða afstöðu til jólanna og er nokkuð sama hvar hún er og hvað hún borðar. Hún segist líka alveg óhrædd við að prófa eitthvað nýtt. Guðbjörg er annar eigandi Yndisauka. „Við erum með veisluþjónustu, hádegisverðarþjónustu fyrir vinnustaði og smávegis eigin framleiðslu. Hjá okkur ríkir yfirleitt jólastemning á þessum árstíma og ég fæ oftast næga útrás fyrir matargerð og bakstur í vinnunni. Ég er því minna í því heima.“


