Friður gegn fólki Frosti Logason skrifar 7. apríl 2016 07:00 Friðurinn í núverandi ríkisstjórn er friður gegn fólkinu í landinu, friður utan um ekki neitt. Þetta er friður hins þrönga og lokaða flokkavalds, friður til varnar völdum og hagsmunum. Þess vegna væri best að vantraust væri samþykkt og ríkisstjórnin færi þegar frá. Svona mælti Vilmundar Gylfason í þingræðu árið 1982. Ræðu sem hefur átt vel við í stjórnarkreppum síðustu ára. Enn er engin niðurstaða í sjónmáli. Enginn úr liði stjórnarflokkanna hefur viðurkennt hrópandi dómgreindarleysi forsætisráðherra. Allt var gefið upp til skatts segja þeir og ráðherrann er hetja fyrir að stíga til hliðar. Enginn stjórnarherranna skeytir um það sem í hugum almennings er algerlega óásættanlegt. Það kemur þeim ekki við. Að ráðherrar eigi að vera hafnir yfir allan vafa. Skítt með það. Þeirra eina verkefni er að halda völdum. Enginn virðist fær um að tala frá hjartanu og sýna auðmýkt. Allt snýst um að tala í frösum og svara fréttamönnum einhverju öðru en um var spurt. Ráðherra sem stendur í þrasi við blaðamenn um hvers vegna nafn hans endaði á alþjóðlegum lista yfir aflandsfélög í skattaskjólum áttar sig ekki á því að persóna hans skaðar embættið. Allir aðrir eru þá betur til þess fallnir að vera ráðherrar. Um þáverandi ríkisstjórn og vantraustið sagði Vilmundur: Samandregið er svarið einfalt. Ríkisstjórnin er ónýt og á að fara frá. Hann talaði um varðhunda valdsins. Þeir voru ekki ósammála um neitt sem máli skipti. Voru í raun allir eins. Munurinn var aðeins sá, að sumir voru ráðherrar á meðan aðrir vildu vera ráðherrar. Hringir þetta einhverjum bjöllum? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Frosti Logason Panama-skjölin Mest lesið Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson Skoðun Nýbygging þýðir ekki gallalaus eign Annþór Kristján Karlsson Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson Skoðun
Friðurinn í núverandi ríkisstjórn er friður gegn fólkinu í landinu, friður utan um ekki neitt. Þetta er friður hins þrönga og lokaða flokkavalds, friður til varnar völdum og hagsmunum. Þess vegna væri best að vantraust væri samþykkt og ríkisstjórnin færi þegar frá. Svona mælti Vilmundar Gylfason í þingræðu árið 1982. Ræðu sem hefur átt vel við í stjórnarkreppum síðustu ára. Enn er engin niðurstaða í sjónmáli. Enginn úr liði stjórnarflokkanna hefur viðurkennt hrópandi dómgreindarleysi forsætisráðherra. Allt var gefið upp til skatts segja þeir og ráðherrann er hetja fyrir að stíga til hliðar. Enginn stjórnarherranna skeytir um það sem í hugum almennings er algerlega óásættanlegt. Það kemur þeim ekki við. Að ráðherrar eigi að vera hafnir yfir allan vafa. Skítt með það. Þeirra eina verkefni er að halda völdum. Enginn virðist fær um að tala frá hjartanu og sýna auðmýkt. Allt snýst um að tala í frösum og svara fréttamönnum einhverju öðru en um var spurt. Ráðherra sem stendur í þrasi við blaðamenn um hvers vegna nafn hans endaði á alþjóðlegum lista yfir aflandsfélög í skattaskjólum áttar sig ekki á því að persóna hans skaðar embættið. Allir aðrir eru þá betur til þess fallnir að vera ráðherrar. Um þáverandi ríkisstjórn og vantraustið sagði Vilmundur: Samandregið er svarið einfalt. Ríkisstjórnin er ónýt og á að fara frá. Hann talaði um varðhunda valdsins. Þeir voru ekki ósammála um neitt sem máli skipti. Voru í raun allir eins. Munurinn var aðeins sá, að sumir voru ráðherrar á meðan aðrir vildu vera ráðherrar. Hringir þetta einhverjum bjöllum?