Andvökunætur Kristín Ólafsdóttir skrifar 18. janúar 2017 07:00 Undanfarin misseri hefur mér gengið afleitlega að sofna á kvöldin. Þetta er kannski eðlilegur fylgifiskur hækkandi aldurs. Eða bein afleiðing þess að í skólanum er ekki skyldumæting og ég skrönglast þ.a.l. fram úr um hádegisbil flesta virka daga. Þessi lífsstíll er auðvitað á skjön við fúnkerandi samfélag manna og ef það er til guð eða gáfaður dvergur eða fjörlegt hýbríð manns og geithafurs, sem menn tilbiðja í nafni stundvísi og sjálfsaga, þá er sá að refsa mér. Andvökunæturnar fylgja flestar ákveðinni uppskrift. Fyrst gerir líkamleg óværð vart við sig. Ég bylti mér og verð óþægilega meðvituð um eigin hjartslátt. Og þá, eins og spretthlaupari í rásblokk, tekur heilinn við sér. Hann byrjar að blaða kerfisbundið í formsatriðunum, þessu sem liggur tiltölulega grunnt í skömmustuskúffunni. Að ég hafi skrópað í tannlæknatíma í þrjú ár. Að ég eigi enn eftir að taka bílpróf. Að ég sé enn ekki byrjuð á BA-ritgerð. Hjartslátturinn verður örari. Í takt við hann og þvert á vilja minn fletti ég í gegnum niðurbældustu minningarnar. Ég er 9 ára og stíg óvart í blauta steypu á leiðinni heim úr skólanum og múrararnir taka því sem aðför að öllum löggiltum iðngreinum. Ég renn niður stigann á Prikinu sumarið 2014 og finn hvernig mjöðmin flest út á hverri einustu tröppu og allir viðstaddir fylgjast með. Ég reyni að kyssa sætan strák og hann segir „nei, sorrí“. Þetta er lögmál. Þegar líkaminn þarfnast hvíldarinnar sárast tekur höfuðið upp á því að framleiða, leikstýra og sýna kvikmynd byggða á öllu sem maður þráir heitast að gleyma. Ég stend nú í örvæntingarfullri leit að úrræðum. Hugræn atferlismeðferð kemur til greina. Sem og skurðaðgerð. Eða kannski þarf ég bara að byrja að mæta í skólann.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kristín Ólafsdóttir Mest lesið Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Stórnotendur eru kjölfestan í íslenska raforkukerfinu Guðríður Eldey Arnardóttir Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir Skoðun
Undanfarin misseri hefur mér gengið afleitlega að sofna á kvöldin. Þetta er kannski eðlilegur fylgifiskur hækkandi aldurs. Eða bein afleiðing þess að í skólanum er ekki skyldumæting og ég skrönglast þ.a.l. fram úr um hádegisbil flesta virka daga. Þessi lífsstíll er auðvitað á skjön við fúnkerandi samfélag manna og ef það er til guð eða gáfaður dvergur eða fjörlegt hýbríð manns og geithafurs, sem menn tilbiðja í nafni stundvísi og sjálfsaga, þá er sá að refsa mér. Andvökunæturnar fylgja flestar ákveðinni uppskrift. Fyrst gerir líkamleg óværð vart við sig. Ég bylti mér og verð óþægilega meðvituð um eigin hjartslátt. Og þá, eins og spretthlaupari í rásblokk, tekur heilinn við sér. Hann byrjar að blaða kerfisbundið í formsatriðunum, þessu sem liggur tiltölulega grunnt í skömmustuskúffunni. Að ég hafi skrópað í tannlæknatíma í þrjú ár. Að ég eigi enn eftir að taka bílpróf. Að ég sé enn ekki byrjuð á BA-ritgerð. Hjartslátturinn verður örari. Í takt við hann og þvert á vilja minn fletti ég í gegnum niðurbældustu minningarnar. Ég er 9 ára og stíg óvart í blauta steypu á leiðinni heim úr skólanum og múrararnir taka því sem aðför að öllum löggiltum iðngreinum. Ég renn niður stigann á Prikinu sumarið 2014 og finn hvernig mjöðmin flest út á hverri einustu tröppu og allir viðstaddir fylgjast með. Ég reyni að kyssa sætan strák og hann segir „nei, sorrí“. Þetta er lögmál. Þegar líkaminn þarfnast hvíldarinnar sárast tekur höfuðið upp á því að framleiða, leikstýra og sýna kvikmynd byggða á öllu sem maður þráir heitast að gleyma. Ég stend nú í örvæntingarfullri leit að úrræðum. Hugræn atferlismeðferð kemur til greina. Sem og skurðaðgerð. Eða kannski þarf ég bara að byrja að mæta í skólann.Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun