Í orði – ekki á borði 21. október 2017 10:00 Allir stjórnmálaflokkarnir eru sammála um að bæta menntakerfið í landinu. Viðreisn er þar engin undantekning. Frambjóðendur flokksins tala fyrir mikilvægi málaflokksins og hversu nauðsynlegt sé að nægt fjármagn fari til menntakerfisins. Ekkert óvenjulegt við þetta. Og þó. Í tíð ríkisstjórnar Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks var tekin sú tímamótaákvörðun að auka verulega framlög til framhaldsskólanna í landinu og var sú ákvörðun lögfest í fjármálaáætlun. Sá sparnaður sem hlaust af breytingu úr 4-ára kerfi í 3-ára kerfi átti að halda sér innan skólakerfisins og þar með hefði framhaldsskólinn á Íslandi komist í hóp þeirra best fjármögnuðu á Norðurlöndum. En síðan var kosið og þáverandi, reyndar þangað til um daginn, formaður Viðreisnar tók við embætti fjármálaráðherra. Þar með gat Viðreisn sett sitt mark á menntamálin með afgerandi hætti. En viti menn. Fyrsta verk nýja fjármálaráðherrans var að draga til baka hækkunina til framhaldsskólans. Þegar frambjóðendur Viðreisnar eru spurðir út í þetta á framboðsfundum svara þeir því til að ráðherrar Sjálfstæðisflokksins hafi ekki beitt sér nægjanlega harkalega gegn fjármálaráðherranum, þeim hafi gersamlega mistekist að stöðva manninn. Það sé Sjálfstæðisflokknum að kenna að stefna Viðreisnar í menntamálum hafi náð fram að ganga í áætlun um ríkisfjármál. Þessi málflutningur er einhvers konar Evrópumet í skapandi pólitík. Viðreisn biður um kosningu og kjósendur eiga síðan að treysta á aðra flokka til að stöðva ráðherra þeirra á Alþingi. Önnur leið að sama marki er auðvitað sú að kjósa ekki Viðreisn og spara þar með frambjóðendum flokksins þessa óbærilegu raun, að treysta á aðra stjórnmálamenn til að stöðva framgang sinnar eigin stefnu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sirrý Hallgrímsdóttir Mest lesið Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun
Allir stjórnmálaflokkarnir eru sammála um að bæta menntakerfið í landinu. Viðreisn er þar engin undantekning. Frambjóðendur flokksins tala fyrir mikilvægi málaflokksins og hversu nauðsynlegt sé að nægt fjármagn fari til menntakerfisins. Ekkert óvenjulegt við þetta. Og þó. Í tíð ríkisstjórnar Sjálfstæðis- og Framsóknarflokks var tekin sú tímamótaákvörðun að auka verulega framlög til framhaldsskólanna í landinu og var sú ákvörðun lögfest í fjármálaáætlun. Sá sparnaður sem hlaust af breytingu úr 4-ára kerfi í 3-ára kerfi átti að halda sér innan skólakerfisins og þar með hefði framhaldsskólinn á Íslandi komist í hóp þeirra best fjármögnuðu á Norðurlöndum. En síðan var kosið og þáverandi, reyndar þangað til um daginn, formaður Viðreisnar tók við embætti fjármálaráðherra. Þar með gat Viðreisn sett sitt mark á menntamálin með afgerandi hætti. En viti menn. Fyrsta verk nýja fjármálaráðherrans var að draga til baka hækkunina til framhaldsskólans. Þegar frambjóðendur Viðreisnar eru spurðir út í þetta á framboðsfundum svara þeir því til að ráðherrar Sjálfstæðisflokksins hafi ekki beitt sér nægjanlega harkalega gegn fjármálaráðherranum, þeim hafi gersamlega mistekist að stöðva manninn. Það sé Sjálfstæðisflokknum að kenna að stefna Viðreisnar í menntamálum hafi náð fram að ganga í áætlun um ríkisfjármál. Þessi málflutningur er einhvers konar Evrópumet í skapandi pólitík. Viðreisn biður um kosningu og kjósendur eiga síðan að treysta á aðra flokka til að stöðva ráðherra þeirra á Alþingi. Önnur leið að sama marki er auðvitað sú að kjósa ekki Viðreisn og spara þar með frambjóðendum flokksins þessa óbærilegu raun, að treysta á aðra stjórnmálamenn til að stöðva framgang sinnar eigin stefnu.
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun
Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson Skoðun