Vilja ekki endurtaka sig Kolbrún Bergþórsdóttir skrifar 13. september 2019 08:00 Við höfum báðir talað um það að við vildum sýna saman og það er gaman að það skuli nú gerast. Fréttablaðið/Valli Valheimur er yfirskrift sýningar Matthíasar Rúnars Sigurðssonar og Sigurðar Ámundasonar sem nú stendur yfir í Hverfisgalleríi. Báðir sækja innblástur í epískar frásagnarhefðir, furðuheima og goðsagnir.Form og þróun Matthías gerir höggmyndir. „Flest verkin eru úr grágrýti og eitt verkið er úr gabbró sem minnir nokkuð á granít. Gabbróið fékk ég í Steinkompaníinu en ég fæ stundum steina þaðan og finn líka sjálfur steina og vel þá steina sem ég get borið,“ segir Matthías. „Ég byrja á því að grófmóta steinana og bý til formið og nota meðal annars hamar og meitil en einnig önnur verkfæri sem standa mér til boða, þar á meðal rafmagnsverkfæri. Í seinni tíð hef ég hugsað æ meir um formið á verkunum.“ Sigurður gerir stórar teikningar með kúlupenna og trélitum. „Ég skissa aldrei heldur byrja og tek ómeðvitaðar ákvarðanir um það hvernig teikningin á að vera. Þegar ég er búinn að gera myndina þá sé ég oft að þar er ákveðin myndbygging og einhvers konar samtal í gangi sem ég var ekki endilega búinn að velta fyrir mér. Ég ætlaði mér kannski að gera eitthvað allt öðruvísi en myndin þróaðist í aðra átt. Ég ætla mér til dæmis aldrei að hafa mikið af litadýrð í myndunum en hún kemur bara af sjálfu sér,“ segir Sigurður. Spurðir um áhrif segir Matthías: „Ég veit ekki alveg hvaðan áhrifin koma en kvikmyndir eru alveg örugglega áhrifavaldur.“ Sigurður nefnir einnig kvikmyndir og segist líka vera undir áhrifum frá vísindaskáldsögum, teiknimyndum og goðsögum. „Joseph Campbell útskýrði goðsögulegt myndmál á skemmtilegan hátt með því að taka dæmi af sögunni af prinsinum sem bjargar prinsessunni frá drekanum. Prinsinn stendur fyrir hugrekkið, prinsessan fyrir sakleysið og drekinn er skrímslið. Allt þetta er inni í okkur sjálfum. Þegar ég teikna dýr vil ég gefa því mannlega eiginleika og tengja það þannig við dýrið í sjálfum okkur.“ Báðir segjast þeir leita eftir því að gera eitthvað sem þeir hafa ekki gert áður og byggja þannig upp þekkingu. „Maður vill ekki endurtaka sig,“ segir Sigurður. Þeir eru vinir en segja það vera algjöra tilviljun að þeir voru valdir til að sýna saman. „Við höfum báðir talað um það að við vildum sýna saman og það er gaman að það skuli nú gerast,“ segja þeir. Sýning þeirra stendur til 5. október. Birtist í Fréttablaðinu Myndlist Mest lesið Minnast Bryndísar Klöru á tónleikum: „Pínulítil hugmynd sem stækkaði og stækkaði“ Lífið Umdeilt uppáhald arkitekts við Austurvöll Lífið Tökumenn LXS yfirheyrðir í 90 mínútur og áttu ekki að fá inngöngu inn í landið Lífið Fyndnustu dýralífsmyndir ársins Lífið Hvað gerði Diddy? Mansal, ofbeldi og samsæriskenningar um Justin Bieber Lífið Lakkrískóngurinn Bülow selur sveitasetrið Lífið Húðrútína ekki síður fyrir karlmenn Lífið „Siðlausi siðfræðingurinn“ hreyfir ekki við Stefáni Einari Lífið Skilnaður Step Up hjóna genginn í gegn Lífið Úr Idolinu yfir í útvarpið Lífið Fleiri fréttir Margmenni í sköpunargleði og stuði á safninu Ólafur Elíasson tekur yfir Piccadilly Circus og Times Square Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Baráttan innra með manni eins og ljós og skuggar Bein útsending: Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Bong Joon Ho verður stafrænn heiðursgestur á RIFF Ævar Þór Benediktsson hlýtur verðlaun Guðrúnar Helgadóttur Ráðinn markaðs- og kynningarstjóri Tónlistarmiðstöðvar Verk Arnhildar og félaga valið framlag Íslands á Feneyjatvíæringnum í arkitektúr Lyfjameðferð við meðvirkni: „Æ, ég væri bara til í að taka eina töflu“ „Mann- og listfjandsamleg þvæla“ Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Þarf ekkert að þvælast fyrir sjálfri sér „Smá eins og maður sé allsber fyrir framan alþjóð“ Forstöðumaðurinn fannst í Salnum Óður til kvenlíkamans í öllu sínu veldi Óli Egils snýr sér að Ladda eftir Bubba Snæbjörn nýr leikhússtjóri í Tjarnarbíói Sjá meira
Valheimur er yfirskrift sýningar Matthíasar Rúnars Sigurðssonar og Sigurðar Ámundasonar sem nú stendur yfir í Hverfisgalleríi. Báðir sækja innblástur í epískar frásagnarhefðir, furðuheima og goðsagnir.Form og þróun Matthías gerir höggmyndir. „Flest verkin eru úr grágrýti og eitt verkið er úr gabbró sem minnir nokkuð á granít. Gabbróið fékk ég í Steinkompaníinu en ég fæ stundum steina þaðan og finn líka sjálfur steina og vel þá steina sem ég get borið,“ segir Matthías. „Ég byrja á því að grófmóta steinana og bý til formið og nota meðal annars hamar og meitil en einnig önnur verkfæri sem standa mér til boða, þar á meðal rafmagnsverkfæri. Í seinni tíð hef ég hugsað æ meir um formið á verkunum.“ Sigurður gerir stórar teikningar með kúlupenna og trélitum. „Ég skissa aldrei heldur byrja og tek ómeðvitaðar ákvarðanir um það hvernig teikningin á að vera. Þegar ég er búinn að gera myndina þá sé ég oft að þar er ákveðin myndbygging og einhvers konar samtal í gangi sem ég var ekki endilega búinn að velta fyrir mér. Ég ætlaði mér kannski að gera eitthvað allt öðruvísi en myndin þróaðist í aðra átt. Ég ætla mér til dæmis aldrei að hafa mikið af litadýrð í myndunum en hún kemur bara af sjálfu sér,“ segir Sigurður. Spurðir um áhrif segir Matthías: „Ég veit ekki alveg hvaðan áhrifin koma en kvikmyndir eru alveg örugglega áhrifavaldur.“ Sigurður nefnir einnig kvikmyndir og segist líka vera undir áhrifum frá vísindaskáldsögum, teiknimyndum og goðsögum. „Joseph Campbell útskýrði goðsögulegt myndmál á skemmtilegan hátt með því að taka dæmi af sögunni af prinsinum sem bjargar prinsessunni frá drekanum. Prinsinn stendur fyrir hugrekkið, prinsessan fyrir sakleysið og drekinn er skrímslið. Allt þetta er inni í okkur sjálfum. Þegar ég teikna dýr vil ég gefa því mannlega eiginleika og tengja það þannig við dýrið í sjálfum okkur.“ Báðir segjast þeir leita eftir því að gera eitthvað sem þeir hafa ekki gert áður og byggja þannig upp þekkingu. „Maður vill ekki endurtaka sig,“ segir Sigurður. Þeir eru vinir en segja það vera algjöra tilviljun að þeir voru valdir til að sýna saman. „Við höfum báðir talað um það að við vildum sýna saman og það er gaman að það skuli nú gerast,“ segja þeir. Sýning þeirra stendur til 5. október.
Birtist í Fréttablaðinu Myndlist Mest lesið Minnast Bryndísar Klöru á tónleikum: „Pínulítil hugmynd sem stækkaði og stækkaði“ Lífið Umdeilt uppáhald arkitekts við Austurvöll Lífið Tökumenn LXS yfirheyrðir í 90 mínútur og áttu ekki að fá inngöngu inn í landið Lífið Fyndnustu dýralífsmyndir ársins Lífið Hvað gerði Diddy? Mansal, ofbeldi og samsæriskenningar um Justin Bieber Lífið Lakkrískóngurinn Bülow selur sveitasetrið Lífið Húðrútína ekki síður fyrir karlmenn Lífið „Siðlausi siðfræðingurinn“ hreyfir ekki við Stefáni Einari Lífið Skilnaður Step Up hjóna genginn í gegn Lífið Úr Idolinu yfir í útvarpið Lífið Fleiri fréttir Margmenni í sköpunargleði og stuði á safninu Ólafur Elíasson tekur yfir Piccadilly Circus og Times Square Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Baráttan innra með manni eins og ljós og skuggar Bein útsending: Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Bong Joon Ho verður stafrænn heiðursgestur á RIFF Ævar Þór Benediktsson hlýtur verðlaun Guðrúnar Helgadóttur Ráðinn markaðs- og kynningarstjóri Tónlistarmiðstöðvar Verk Arnhildar og félaga valið framlag Íslands á Feneyjatvíæringnum í arkitektúr Lyfjameðferð við meðvirkni: „Æ, ég væri bara til í að taka eina töflu“ „Mann- og listfjandsamleg þvæla“ Salman Rushdie hlýtur verðlaun Halldórs Laxness Þarf ekkert að þvælast fyrir sjálfri sér „Smá eins og maður sé allsber fyrir framan alþjóð“ Forstöðumaðurinn fannst í Salnum Óður til kvenlíkamans í öllu sínu veldi Óli Egils snýr sér að Ladda eftir Bubba Snæbjörn nýr leikhússtjóri í Tjarnarbíói Sjá meira