Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaði og efling samkeppnissjóða Elliði Vignisson skrifar 8. febrúar 2019 09:12 Mér þykir lítið varið í frumvarp Lilju Alfreðsdóttur um bætt rekstrarumhverfi fjölmiðla og það kemur mér á óvart ef þingmenn Sjálfstæðisflokksins geta stutt það. Stefna Sjálfstæðisflokksins er enda ekki að auka hlutfall skatta (endurgreiðsla) í rekstri fjölmiðla eins og Lilja stefnir á, heldur að draga úr því. Stefna Sjálfstæðisflokksins er að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Þar að auki vilja margir Sjálfstæðismenn og fleiri að fé sé fremur veitt til gerð íslensks efnis í gegnum samkeppnissjóði fremur en með ríkisrekstri.260 starfsmenn ríkisins hafa 6600 milljónir til að reka ríkismiðilinn Ríkisútvarpið er að mörgu, jafnvel flestu leyti, ágætis miðill. Sjálfur nota ég hann meira en aðra hefðbundna miðla og á það við um sjónvarp, útvarp og ekki hvað síst stafræna miðlun efnis í gegnum netið. Sem betur fer tekst um 260 starfsmönnum þessa miðils ágætlega að spila úr þeim 6600 milljónum sem miðillinn hefur í tekjur. Afstaða mín, og sennilega flestra Sjálfstæðismanna, er því ekki að gera þurfi breytingar þar sem starfsmenn Ríkisútvarpsins eru ekki standa sig. Afstaðan byggist fyrst og fremst á því að á meðan skattfé er notað í rekstur þá sé óeðlilegt að sá sami rekstur keppi við einkaaðila. Þeirri afstöðu fylgir stundum það álit að fjölmiðlun sé allt eins vel sinnt af einkaaðilum. Sjálfstæðisflokkurinn vill Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaði Í landsfundarályktun Sjálfstæðisflokksins segir:„Rekstur fjölmiðla og fjárhagslegur grundvöllur þeirra er mikilvægur lýðræði, gegnsæi og trúverðugleika í samfélaginu. Endurskoða þarf hlutverk ríkisútvarpsins með það að markmiði að þrengja verksvið þess í ljósi breytinga sem orðið hafa á fjölmiðlamarkaði. Rekstur ríkisins á fjölmiðlum má ekki hamla frjálsri samkeppni og raska rekstrargrundvelli annarra fjölmiðla. RÚV á að fara af auglýsingamarkaði.“Þessu er ég og flestir þeir Sjálfstæðismenn sem ég þekki sammála. Fyrir liggur að ríkið leggur þessum rekstri sínum til amk. 4000 milljónir á ári (2017) í formi sérstakra skatta sem kallast „útvarpsgjald“ og er um 17.500 á alla sem eru 16 til 70 ár. Þess má geta að hægt er að fljúga til Kaupmannahafnar og til baka fyrir þessa upphæð, eða fara um það bil 8 sinnum á tónleika Sinfó. Eða kaupa Lottómiða, karamellur eða hvað það annað sem fólk vill gera fyrir sitt sjálfsaflafé. Sumir vilja til dæmis án vafa frekar nota þessa peninga sem þeir unnu sér inn í kaup á öðrum fjölmiðlum. Ríkið sækir um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila Þar til viðbótar sækir ríkið grimmt á auglýsingamarkað og sækir sér þangað um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila sem ekki fá aðgengi að skattfé. Í skýrslu fjölmiðlanefndar kemur fram að heildarvelta á innlendum auglýsingamarkaði er um 10 milljarðar. Ríkiútvarpið tekur til sín yfir 20% af þeim markaði. Það er í mínum huga brogað rekstrarumhverfi. Eina norðurlandið þar sem ríkið keppir á auglýsingamarkaði Það er ekki nokkur trygging á því að eitthvað sé rétt, sé það gert í útlöndum. Engu að síður er rétt að geta þess að ekkert ríkisútvarp á hinum Norðurlöndunum eru á auglýsingamarkaði. Einhver er væntanlega ástæðan fyrir því. Neyslumunstur er að breytast hratt, rekstrarumhverfið þarf að breytast með Umhverfi fjölmiðla er í stöðugri breytingu og það finn ég á sjálfum mér. Í dag nota ég langmest hin svokölluðu podköst og er þar lang oftast um að ræða miðla sem ekki eru í tengslum við hina hefðbundnu miðla. Í viðbót nota ég Twitter, Facebook, Youtube og fl. til að sækja mér fréttir, menningarefni, afþreyingu og fl. Einkaaðilar geta allt eins sinnt menningu Ég myndi því vilja sjá flokkinn minn stíga fram í takt við landsfundarályktun og beita sér fyrir því að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Sjálfur myndi ég einnig vilja sjá að stórt hlutfall af því fjármagni sem í dag fer í rekstur RÚV færi í samkeppnissjóð þangað sem fjölmiðlafólk, listamenn, stjórnmálaskýrendur og allir aðrir geta sótt um í, óháð því hvert þeir svo selja efnið eða hvar þeir finna því framrás. Ég er sannfærður um að það mikilvæga verkefni að halda á lofti íslenskri menningu á íslenskri tungu er síst verr komið hjá einkaaðilum en starfsmönnum ríkisins, svo góðir sem þeir nú samt eru. Verum óhrædd við að gera breytingar.Höfundur er bæjarstjóri í Ölfusi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Snjallsímar og geðveiki meðal barna og unglinga Atli Harðarson Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Foreldrar á 4. vaktinni Sara Rós Kristinsdóttir,Lóa Ólafsdóttir Skoðun Gullverðlaun í mengun Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Tilfinningalegur athyglisbrestur og heilbrigt tilfinningalíf Jón Þór Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Svifhrifavaldar Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Hvernig og hvenær en ekki hvort Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tilfinningalegur athyglisbrestur og heilbrigt tilfinningalíf Jón Þór Ólafsson skrifar Skoðun Reglurnar eru óumsemjanlegar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Ber endurhæfing ávöxt? skrifar Skoðun Heimur á heljarþröm skrifar Skoðun Foreldrar á 4. vaktinni Sara Rós Kristinsdóttir,Lóa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Norður-Kórea er víða Ingvar Smári Birgisson skrifar Skoðun Það getur verið gott að búa til steind Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Uppskeruhátíð öldrunarfræða á Norðurlöndum Sirrý Sif Sigurlaugardóttir skrifar Skoðun Gullverðlaun í mengun Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Gen og glæpir Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun 10 tæknilegir yfirburðir rafbíla Sigurður Ingi Friðleifsson skrifar Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Land, borgir og samgöngur Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Coda Terminal: Verndum náttúru, umhverfi og leiðréttum mýtur Edda Sif Aradóttir skrifar Skoðun Kveikjum áhugann – Kveikjum neistann Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ekki gera þessi mistök í sumarfríinu! Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau vilja ekki leysa vandann Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Mengum minna Ólafur Teitur Guðnason skrifar Skoðun Afnám verndartolla í kjölfar breytinga á búvörulögum Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Ráðningar og arftakaáætlanir Andrés Jónsson ,Eva Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Snjallsímar og geðveiki meðal barna og unglinga Atli Harðarson skrifar Skoðun Þar sem þingmenn þagna Bubbi Morthens skrifar Sjá meira
Mér þykir lítið varið í frumvarp Lilju Alfreðsdóttur um bætt rekstrarumhverfi fjölmiðla og það kemur mér á óvart ef þingmenn Sjálfstæðisflokksins geta stutt það. Stefna Sjálfstæðisflokksins er enda ekki að auka hlutfall skatta (endurgreiðsla) í rekstri fjölmiðla eins og Lilja stefnir á, heldur að draga úr því. Stefna Sjálfstæðisflokksins er að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Þar að auki vilja margir Sjálfstæðismenn og fleiri að fé sé fremur veitt til gerð íslensks efnis í gegnum samkeppnissjóði fremur en með ríkisrekstri.260 starfsmenn ríkisins hafa 6600 milljónir til að reka ríkismiðilinn Ríkisútvarpið er að mörgu, jafnvel flestu leyti, ágætis miðill. Sjálfur nota ég hann meira en aðra hefðbundna miðla og á það við um sjónvarp, útvarp og ekki hvað síst stafræna miðlun efnis í gegnum netið. Sem betur fer tekst um 260 starfsmönnum þessa miðils ágætlega að spila úr þeim 6600 milljónum sem miðillinn hefur í tekjur. Afstaða mín, og sennilega flestra Sjálfstæðismanna, er því ekki að gera þurfi breytingar þar sem starfsmenn Ríkisútvarpsins eru ekki standa sig. Afstaðan byggist fyrst og fremst á því að á meðan skattfé er notað í rekstur þá sé óeðlilegt að sá sami rekstur keppi við einkaaðila. Þeirri afstöðu fylgir stundum það álit að fjölmiðlun sé allt eins vel sinnt af einkaaðilum. Sjálfstæðisflokkurinn vill Ríkisútvarpið af auglýsingamarkaði Í landsfundarályktun Sjálfstæðisflokksins segir:„Rekstur fjölmiðla og fjárhagslegur grundvöllur þeirra er mikilvægur lýðræði, gegnsæi og trúverðugleika í samfélaginu. Endurskoða þarf hlutverk ríkisútvarpsins með það að markmiði að þrengja verksvið þess í ljósi breytinga sem orðið hafa á fjölmiðlamarkaði. Rekstur ríkisins á fjölmiðlum má ekki hamla frjálsri samkeppni og raska rekstrargrundvelli annarra fjölmiðla. RÚV á að fara af auglýsingamarkaði.“Þessu er ég og flestir þeir Sjálfstæðismenn sem ég þekki sammála. Fyrir liggur að ríkið leggur þessum rekstri sínum til amk. 4000 milljónir á ári (2017) í formi sérstakra skatta sem kallast „útvarpsgjald“ og er um 17.500 á alla sem eru 16 til 70 ár. Þess má geta að hægt er að fljúga til Kaupmannahafnar og til baka fyrir þessa upphæð, eða fara um það bil 8 sinnum á tónleika Sinfó. Eða kaupa Lottómiða, karamellur eða hvað það annað sem fólk vill gera fyrir sitt sjálfsaflafé. Sumir vilja til dæmis án vafa frekar nota þessa peninga sem þeir unnu sér inn í kaup á öðrum fjölmiðlum. Ríkið sækir um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila Þar til viðbótar sækir ríkið grimmt á auglýsingamarkað og sækir sér þangað um 2300 milljónir í samkeppni við einkaaðila sem ekki fá aðgengi að skattfé. Í skýrslu fjölmiðlanefndar kemur fram að heildarvelta á innlendum auglýsingamarkaði er um 10 milljarðar. Ríkiútvarpið tekur til sín yfir 20% af þeim markaði. Það er í mínum huga brogað rekstrarumhverfi. Eina norðurlandið þar sem ríkið keppir á auglýsingamarkaði Það er ekki nokkur trygging á því að eitthvað sé rétt, sé það gert í útlöndum. Engu að síður er rétt að geta þess að ekkert ríkisútvarp á hinum Norðurlöndunum eru á auglýsingamarkaði. Einhver er væntanlega ástæðan fyrir því. Neyslumunstur er að breytast hratt, rekstrarumhverfið þarf að breytast með Umhverfi fjölmiðla er í stöðugri breytingu og það finn ég á sjálfum mér. Í dag nota ég langmest hin svokölluðu podköst og er þar lang oftast um að ræða miðla sem ekki eru í tengslum við hina hefðbundnu miðla. Í viðbót nota ég Twitter, Facebook, Youtube og fl. til að sækja mér fréttir, menningarefni, afþreyingu og fl. Einkaaðilar geta allt eins sinnt menningu Ég myndi því vilja sjá flokkinn minn stíga fram í takt við landsfundarályktun og beita sér fyrir því að Ríkisútvarpið fari af auglýsingamarkaði. Sjálfur myndi ég einnig vilja sjá að stórt hlutfall af því fjármagni sem í dag fer í rekstur RÚV færi í samkeppnissjóð þangað sem fjölmiðlafólk, listamenn, stjórnmálaskýrendur og allir aðrir geta sótt um í, óháð því hvert þeir svo selja efnið eða hvar þeir finna því framrás. Ég er sannfærður um að það mikilvæga verkefni að halda á lofti íslenskri menningu á íslenskri tungu er síst verr komið hjá einkaaðilum en starfsmönnum ríkisins, svo góðir sem þeir nú samt eru. Verum óhrædd við að gera breytingar.Höfundur er bæjarstjóri í Ölfusi.
Skoðun Verða rangfærslur að sannleika, ef þær eru endurteknar nógu oft!? Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Forseti ÍSÍ hvattur til að hefja tiltektina í eigin starfsemi Sigurður G. Guðjónsson skrifar
Skoðun Það er víst hægt að semja um aðildarskilmála! Mörg dæmi sanna það! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Orðatónar: Aukinn orðaforði og lesskilningur barna með íslenskri tónlist Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar