Höggin vinstramegin Bjarni Karlsson skrifar 1. maí 2019 08:00 Verkalýðshreyfingin í landinu hefur eflst síðustu misseri með nýju forystufólki. Sólveig Anna Jónsdóttir, formaður Eflingar, var í áhugaverðu viðtali hér í blaðinu sl. laugardag. Hún talar skýrum orðum um nýfrjálshyggjuna og þá staðreynd að þar er unnið að hagsmunum hinna fáu á kostnað hinna mörgu. Mögnuð kona þar á ferð. Í viðtalinu var á það minnst að Sólveig Anna sé stundum stóryrt og enda þótt hún styðjist við margt í kristinni hugmyndafræði þá myndi hún aldrei bjóða hinn vangann. Jesús frá Nasaret var líka stóryrtur þegar hann gagnrýndi ríkjandi valdastétt, kallaði þá hræsnara, líkti þeim við kalkaðar grafir og sakaði þá um að „éta upp heimili ekkna og flytja langar bænir að yfirskini“. Hann hefði aldrei hvatt kúgaðan verkalýð til að bjóða hinn vangann. Tillaga hans varðandi hinn vangann sem skráð er í fjallræðunni í fimmta kafla Matteusarguðspjalls er hvatning til að halda tilfinningalegu sjálfstæði í samskiptum við ofbeldisfólk: „Slái einhver þig á hægri kinn þá bjóð honum einnig hina.“ Högg á hægri kinn er hinn klassíski löðrungur sem veittur er með handarbaki í því skyni að hrella fólk og segja því að halda sig á mottunni. Með því að bjóða vinstri vangann í ofbeldisaðstæðum er maður að segja: Já, já, allir geta beitt ofbeldi. Ég beygi mig ekki fyrir því heldur stend ég upprétt(ur) og lít hvorki upp né niður til þín. Ef þú ætlar að halda áfram að berja mig skaltu slá mig á hinn vangann sem jafningja. Þannig vakti hann athygli á þriðju leiðinni andspænis öllu ofbeldi; gera ekki árás, flýja ekki af hólmi en standa kyrr í sínum sannleika. Þannig býður Sólveig Anna hinn vangann þegar hún lætur ekki setja sig niður en stendur jafnfætis og tekur höggin. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Bjarni Karlsson Mest lesið Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson Skoðun
Verkalýðshreyfingin í landinu hefur eflst síðustu misseri með nýju forystufólki. Sólveig Anna Jónsdóttir, formaður Eflingar, var í áhugaverðu viðtali hér í blaðinu sl. laugardag. Hún talar skýrum orðum um nýfrjálshyggjuna og þá staðreynd að þar er unnið að hagsmunum hinna fáu á kostnað hinna mörgu. Mögnuð kona þar á ferð. Í viðtalinu var á það minnst að Sólveig Anna sé stundum stóryrt og enda þótt hún styðjist við margt í kristinni hugmyndafræði þá myndi hún aldrei bjóða hinn vangann. Jesús frá Nasaret var líka stóryrtur þegar hann gagnrýndi ríkjandi valdastétt, kallaði þá hræsnara, líkti þeim við kalkaðar grafir og sakaði þá um að „éta upp heimili ekkna og flytja langar bænir að yfirskini“. Hann hefði aldrei hvatt kúgaðan verkalýð til að bjóða hinn vangann. Tillaga hans varðandi hinn vangann sem skráð er í fjallræðunni í fimmta kafla Matteusarguðspjalls er hvatning til að halda tilfinningalegu sjálfstæði í samskiptum við ofbeldisfólk: „Slái einhver þig á hægri kinn þá bjóð honum einnig hina.“ Högg á hægri kinn er hinn klassíski löðrungur sem veittur er með handarbaki í því skyni að hrella fólk og segja því að halda sig á mottunni. Með því að bjóða vinstri vangann í ofbeldisaðstæðum er maður að segja: Já, já, allir geta beitt ofbeldi. Ég beygi mig ekki fyrir því heldur stend ég upprétt(ur) og lít hvorki upp né niður til þín. Ef þú ætlar að halda áfram að berja mig skaltu slá mig á hinn vangann sem jafningja. Þannig vakti hann athygli á þriðju leiðinni andspænis öllu ofbeldi; gera ekki árás, flýja ekki af hólmi en standa kyrr í sínum sannleika. Þannig býður Sólveig Anna hinn vangann þegar hún lætur ekki setja sig niður en stendur jafnfætis og tekur höggin.