Hið síðasta hefði átt að vera fyrst Jónas Sen skrifar 16. desember 2013 13:00 Hjálmar H. Ragnarsson tónskáld. Tónlist: Tengsl: Kammerverk eftir Hjálmar H. Ragnarsson Geisladiskur Útg. Smekkleysa Fyrsta lag eða verk á geisladiski er á vissan hátt það mikilvægasta. Það er einskonar andlit disksins og gefur forsmekk að því sem koma skal. Upplifunin af því ræður miklu um það hvort hlustandinn hafi yfirleitt áhuga á að heyra meira. Ég er á því að geisladiskur með kammerverkum eftir Hjálmar H. Ragnarsson sé að þessu leyti illa skipulagður. Fyrsta verkið hefði átt að vera seinna á dagskránni, Adagio fyrir strengjasextett. Það er fullt af tjáningu, en fjarskalega drungalegt og stemningin eftir því fráhrindandi. Lagaflokkurinn Tengsl við ljóð eftir Stefán Hörð Grímsson, sem er næstur, kemur ekki heldur vel út. Þar er m.a. um að kenna frammistöðu altsöngkonunnar Mörtu Hrafnsdóttur, en hún er ósköp sviplaus. Tilþrif í túlkun hefðu mátt vera mun kröftugri, söngurinn snarpari, en þó afslappaðri. Það er eins og Marta sé of mikið að vanda sig. Textaframburðurinn er auk þess óskýr, sem skrifast mögulega á upptökuna að einhverju leyti. Svipað vandamál gerir vart við sig í söng Ólafs Kjartans Sigurðarsonar í sex lögum sem á eftir koma. Hann er venjulega með skýrmæltari söngvurum. Hins vegar er túlkun Ólafs að öðru leyti líflegri og blæbrigðaríkari. Auðvitað eru lögin sem hann flytur öðruvísi en hjá Mörtu. Það er meiri breidd í þeim, tónlistin er opnari, þótt hún sé ekki meira aðlaðandi. En Marta hefði samt getað gert betur. Að mínu mati hefði síðasta verkið á geisladiskinum átt að vera það fyrsta, Vókalísa fyrir mezzósópran, fiðlu og píanó. Það er „erótísk sumarmúsík“ eins og henni er lýst í meðfylgjandi bæklingi. Stemningin er suðræn, full af munúðarfullum hljómum og sjarma. Guðrún Jóhanna Ólafsdóttir syngur vel, röddin er tær, rétta tilfinningin til staðar. Hið akademíska Movement fyrir strengjakvartett, hið elsta á diskinum, hefði líka átt að vera framar (það er næst síðast). Tónmálið er agaðra, yfir því er ferskleiki. Hann er þægileg tilbreyting frá öllum myrku tilfinningunum sem annars gegnsýra geisladiskinn. Fyrir utan söngvarana sem hér hafa verið nefndir leika hljóðfæraleikarar úr Kammersveit Reykjavíkur. Flutningurinn er hvarvetna til fyrirmyndar, samstilltur og hreinn. En líka dökkur og þungur, rétt eins og tormelt tónlistin sjálf.Niðurstaða: Erfið tónlist sem hefði mátt gera meira aðlaðandi með annarri uppröðun. Söngurinn er misjafn, en hljóðfæraleikurinn góður. Gagnrýni Mest lesið Íslenskur leiklistarnemi upplifði óraunverulega stund í New York Lífið Galvaskar Gucci gellur á galakvöldi Tíska og hönnun Íbúðin gjörbreyttist eftir að hafa fært eldhúsið Lífið Segist aldrei myndu deita Depp Lífið Sunneva nefndi son Jóhönnu Lífið Tveggja barna foreldrar eftir erfiða áhættumeðgöngu Lífið Stjörnulífið: Hrekkjavaka og seiðandi kroppar Lífið Tjáði sig óvænt um sína fyrrverandi Lífið Segja aðra kaupa gervispilanir til að hafa áhrif á veðmál Tónlist Tapaði miklum peningum í vínbransanum Lífið Fleiri fréttir The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira
Tónlist: Tengsl: Kammerverk eftir Hjálmar H. Ragnarsson Geisladiskur Útg. Smekkleysa Fyrsta lag eða verk á geisladiski er á vissan hátt það mikilvægasta. Það er einskonar andlit disksins og gefur forsmekk að því sem koma skal. Upplifunin af því ræður miklu um það hvort hlustandinn hafi yfirleitt áhuga á að heyra meira. Ég er á því að geisladiskur með kammerverkum eftir Hjálmar H. Ragnarsson sé að þessu leyti illa skipulagður. Fyrsta verkið hefði átt að vera seinna á dagskránni, Adagio fyrir strengjasextett. Það er fullt af tjáningu, en fjarskalega drungalegt og stemningin eftir því fráhrindandi. Lagaflokkurinn Tengsl við ljóð eftir Stefán Hörð Grímsson, sem er næstur, kemur ekki heldur vel út. Þar er m.a. um að kenna frammistöðu altsöngkonunnar Mörtu Hrafnsdóttur, en hún er ósköp sviplaus. Tilþrif í túlkun hefðu mátt vera mun kröftugri, söngurinn snarpari, en þó afslappaðri. Það er eins og Marta sé of mikið að vanda sig. Textaframburðurinn er auk þess óskýr, sem skrifast mögulega á upptökuna að einhverju leyti. Svipað vandamál gerir vart við sig í söng Ólafs Kjartans Sigurðarsonar í sex lögum sem á eftir koma. Hann er venjulega með skýrmæltari söngvurum. Hins vegar er túlkun Ólafs að öðru leyti líflegri og blæbrigðaríkari. Auðvitað eru lögin sem hann flytur öðruvísi en hjá Mörtu. Það er meiri breidd í þeim, tónlistin er opnari, þótt hún sé ekki meira aðlaðandi. En Marta hefði samt getað gert betur. Að mínu mati hefði síðasta verkið á geisladiskinum átt að vera það fyrsta, Vókalísa fyrir mezzósópran, fiðlu og píanó. Það er „erótísk sumarmúsík“ eins og henni er lýst í meðfylgjandi bæklingi. Stemningin er suðræn, full af munúðarfullum hljómum og sjarma. Guðrún Jóhanna Ólafsdóttir syngur vel, röddin er tær, rétta tilfinningin til staðar. Hið akademíska Movement fyrir strengjakvartett, hið elsta á diskinum, hefði líka átt að vera framar (það er næst síðast). Tónmálið er agaðra, yfir því er ferskleiki. Hann er þægileg tilbreyting frá öllum myrku tilfinningunum sem annars gegnsýra geisladiskinn. Fyrir utan söngvarana sem hér hafa verið nefndir leika hljóðfæraleikarar úr Kammersveit Reykjavíkur. Flutningurinn er hvarvetna til fyrirmyndar, samstilltur og hreinn. En líka dökkur og þungur, rétt eins og tormelt tónlistin sjálf.Niðurstaða: Erfið tónlist sem hefði mátt gera meira aðlaðandi með annarri uppröðun. Söngurinn er misjafn, en hljóðfæraleikurinn góður.
Gagnrýni Mest lesið Íslenskur leiklistarnemi upplifði óraunverulega stund í New York Lífið Galvaskar Gucci gellur á galakvöldi Tíska og hönnun Íbúðin gjörbreyttist eftir að hafa fært eldhúsið Lífið Segist aldrei myndu deita Depp Lífið Sunneva nefndi son Jóhönnu Lífið Tveggja barna foreldrar eftir erfiða áhættumeðgöngu Lífið Stjörnulífið: Hrekkjavaka og seiðandi kroppar Lífið Tjáði sig óvænt um sína fyrrverandi Lífið Segja aðra kaupa gervispilanir til að hafa áhrif á veðmál Tónlist Tapaði miklum peningum í vínbransanum Lífið Fleiri fréttir The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira