Hver er stórasti bróðir í heimi? Friðrika Benónýsdóttir skrifar 26. júlí 2013 06:00 Hallgrímur Helgason virðist hafa komið hressilega við kaunin á Framsóknarmönnum með pistlum sínum í Víðsjá á RÚV undanfarið. Bæði Gunnar Bragi Sveinsson utanríkisráðherra og Frosti Sigurjónsson alþingismaður hafa tjáð sig um málið í fjölmiðlum og eru ekki hressir. Frosti gekk svo langt í þættinum Í vikulokin að lýsa þeirri skoðun sinni að pistlahöfundar ættu „að skilja skoðanir sínar eftir heima“. Hvað skyldi hann þá ætlast til að þeir töluðu um í pistlum sínum? Veðrið, blómin og bíbí? Það er reyndar algengur misskilningur að pistlahöfundar sem fá inni með efni sitt í fjölmiðlum endurspegli á einhvern hátt stefnu viðkomandi fjölmiðils. Ekkert er fjær sanni eins og hver sá sem einhvern skilning hefur á rekstri fjölmiðla ætti að vita. Pistlahöfundar flytja hugvekjur sínar á eigin ábyrgð, undir eigin nafni og það er ekki til siðs að ritskoða innihald þeirra fyrir flutning eða birtingu, sem betur fer. Að setja fram þá kröfu að fjölmiðill fái ávallt einhvern sem er á andstæðri skoðun til að flytja næsta pistil er í besta falli hlægilegt og í versta falli skerðing á tjáningarfrelsi. Það eru þó ekki eingöngu of vinstri sinnaðir pistlahöfundar sem fara fyrir brjóstið á stjórnarliðum. Allur fréttaflutningur sem þeim er ekki þóknanlegur sætir árásum þeirra og er þar skemmst að minnast umtalaðrar loftárásargreinar sjálfs forsætisráðherrans, þar sem hann barmaði sér hástöfum yfir gagnrýninni umfjöllun fjölmiðla um ríkisstjórnina og störf hennar. Slíkt er nánast einsdæmi en sendir skýr skilaboð um stefnu ríkisstjórnarinnar hvað tjáningarfrelsi varðar, enda svo sem tæpast við öðru að búast af stjórn sem hefur pólitík Jónasar frá Hriflu að leiðarljósi. Svo ofarlega á forgangslista ríkisstjórnarinnar er það að ná stjórn á fjölmiðlaumfjöllun að eitt fyrsta mál sem lagt var fram á sumarþingi var frumvarp um breytingar á lögum um RÚV. Frumvarp sem gekk út á það að koma aftur á þeirri „eðlilegu“ skipan að stjórnmálaflokkar skipuðu sitt fólk í stjórn þess. Samþykkt frumvarpsins gekk greiðlega og nú eiga stjórnmálaflokkarnir sína varðhunda í stjórninni sem geta haft milligöngu um að losa þá við óæskilega starfsmenn og ráða aðra þóknanlegri í staðinn. Sannarlega þjóðlegt athæfi. Að markmiðið með þessum árásum og breytingum sé að tryggja hlutleysi í fréttaflutningi hljómar ekki sannfærandi í eyrum þeirra sem muna hvernig málum var háttað á árum áður. Því þrátt fyrir umræðuna um að fjölmiðlar landsins séu meira og minna í tröllahöndum þarf ekki mikla stúderingu á fréttaflutningi til að sjá að hann er mun faglegri og hlutlægari en hann var á þeim tíma þegar öll dagblöð voru málgögn stjórnmálaflokka, útvarpsstjóri var skipaður út frá stjórnmálaskoðunum og öll umræða skiptist í hægri og vinstri blokkir þar sem hvor um sig þóttist vera handhafi sannleikans. Það eru ekki tímar sem æskilegt er að fá aftur og full ástæða til að hvetja alla til að vera á varðbergi gagnvart þessum ritskoðunartilraunum stjórnmálamanna. Tjáningarfrelsið á ekki og má ekki lúta lögmálum rétthugsunar í nokkrum skilningi þess orðs. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðrika Benónýsdóttir Mest lesið Halldór 19.10.24 Halldór Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun
Hallgrímur Helgason virðist hafa komið hressilega við kaunin á Framsóknarmönnum með pistlum sínum í Víðsjá á RÚV undanfarið. Bæði Gunnar Bragi Sveinsson utanríkisráðherra og Frosti Sigurjónsson alþingismaður hafa tjáð sig um málið í fjölmiðlum og eru ekki hressir. Frosti gekk svo langt í þættinum Í vikulokin að lýsa þeirri skoðun sinni að pistlahöfundar ættu „að skilja skoðanir sínar eftir heima“. Hvað skyldi hann þá ætlast til að þeir töluðu um í pistlum sínum? Veðrið, blómin og bíbí? Það er reyndar algengur misskilningur að pistlahöfundar sem fá inni með efni sitt í fjölmiðlum endurspegli á einhvern hátt stefnu viðkomandi fjölmiðils. Ekkert er fjær sanni eins og hver sá sem einhvern skilning hefur á rekstri fjölmiðla ætti að vita. Pistlahöfundar flytja hugvekjur sínar á eigin ábyrgð, undir eigin nafni og það er ekki til siðs að ritskoða innihald þeirra fyrir flutning eða birtingu, sem betur fer. Að setja fram þá kröfu að fjölmiðill fái ávallt einhvern sem er á andstæðri skoðun til að flytja næsta pistil er í besta falli hlægilegt og í versta falli skerðing á tjáningarfrelsi. Það eru þó ekki eingöngu of vinstri sinnaðir pistlahöfundar sem fara fyrir brjóstið á stjórnarliðum. Allur fréttaflutningur sem þeim er ekki þóknanlegur sætir árásum þeirra og er þar skemmst að minnast umtalaðrar loftárásargreinar sjálfs forsætisráðherrans, þar sem hann barmaði sér hástöfum yfir gagnrýninni umfjöllun fjölmiðla um ríkisstjórnina og störf hennar. Slíkt er nánast einsdæmi en sendir skýr skilaboð um stefnu ríkisstjórnarinnar hvað tjáningarfrelsi varðar, enda svo sem tæpast við öðru að búast af stjórn sem hefur pólitík Jónasar frá Hriflu að leiðarljósi. Svo ofarlega á forgangslista ríkisstjórnarinnar er það að ná stjórn á fjölmiðlaumfjöllun að eitt fyrsta mál sem lagt var fram á sumarþingi var frumvarp um breytingar á lögum um RÚV. Frumvarp sem gekk út á það að koma aftur á þeirri „eðlilegu“ skipan að stjórnmálaflokkar skipuðu sitt fólk í stjórn þess. Samþykkt frumvarpsins gekk greiðlega og nú eiga stjórnmálaflokkarnir sína varðhunda í stjórninni sem geta haft milligöngu um að losa þá við óæskilega starfsmenn og ráða aðra þóknanlegri í staðinn. Sannarlega þjóðlegt athæfi. Að markmiðið með þessum árásum og breytingum sé að tryggja hlutleysi í fréttaflutningi hljómar ekki sannfærandi í eyrum þeirra sem muna hvernig málum var háttað á árum áður. Því þrátt fyrir umræðuna um að fjölmiðlar landsins séu meira og minna í tröllahöndum þarf ekki mikla stúderingu á fréttaflutningi til að sjá að hann er mun faglegri og hlutlægari en hann var á þeim tíma þegar öll dagblöð voru málgögn stjórnmálaflokka, útvarpsstjóri var skipaður út frá stjórnmálaskoðunum og öll umræða skiptist í hægri og vinstri blokkir þar sem hvor um sig þóttist vera handhafi sannleikans. Það eru ekki tímar sem æskilegt er að fá aftur og full ástæða til að hvetja alla til að vera á varðbergi gagnvart þessum ritskoðunartilraunum stjórnmálamanna. Tjáningarfrelsið á ekki og má ekki lúta lögmálum rétthugsunar í nokkrum skilningi þess orðs.
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun
Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun
Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun