Hálaunafólk án jarðtengingar Óli Kristján Ármannsson skrifar 30. júlí 2014 07:00 Falskur hljómur er í undrun Samtaka atvinnulífsins á því launaskriði sem hér hefur átt sér stað hjá stjórnendum og millistjórnendum. Ef einhver á að vera með puttann á púlsinum þegar kemur að launaþróun þá eru það einmitt Samtök atvinnulífsins, sem í kjarasamningum fara með samningsumboð fyrir stóran hluta fyrirtækja í landinu. Þá getur tæpast talist annað en útúrsnúningur að halda því fram að launahækkanir forstjóra og millistjórnenda í fyrirtækjum síðustu ár séu svipaðar og jafnvel minni en nemi almennri launaþróun í landinu, jafnvel þótt hlutfallsleg hækkun sé svipuð, um 45 prósent á móti 43 prósentum, frá árinu 2006. Fjörutíu og fimm prósenta hækkun á hundrað þúsund krónur skilar 45 þúsund krónum. Sama hækkun á milljón skilar hálaunamanninum 450 þúsund krónum. Samt er inntakið í tilkynningu sem Samtök atvinnulífsins sendu frá sér á mánudag að launaþróunin hafi verið með áþekkum hætti. Samt er annar að fá rúmlega 400 þúsund krónum meiri hækkun en hinn. Er hækkunin áþekk? Nei. Er þetta hópurinn sem í mestri þörf var fyrir kjarabót? Nei. Venjulegu fólki hlýtur að ofbjóða þegar upplýsist að stjórnendur og millistjórnendur fyrirtækja þessa lands hafi á síðasta ári skammtað sér og sínum margfaldar launahækkanir á við þær sem öðrum standa til boða; hækkanir upp á tugi ef ekki hundruð þúsunda á mánaðarlaunin. Á sama tíma hömruðu samtök þessara fyrirtækja á því í sjónvarpsauglýsingum fyrir síðustu kjarasamninga að launþegar yrðu að stilla kröfum sínum í hóf til þess að tryggja hér verðstöðugleika. Ekki er laust við að sú hugsun leiti á að þessum sömu fyrirtækjum sé kannski illa stjórnað, af fólki sem ekki kann fótum sínum forráð í græðgi sinni. Héldu stjórnendur íslenskra fyrirtækja að það tæki enginn eftir því hvaða laun þeir skammta sér? Eða er jarðtengingin svo lítil að fólki finnist bara allt í lagi að skammta sér launahækkanir sem nema tvö- og þreföldum mánaðarlaunum verkafólks í landinu. Það liggur í hlutarins eðli að ætli menn að halda áfram að moka undir rassgatið á hálaunafólki þá þarf hinn almenni launamaður að fá eitthvað í sinn hlut líka. Holur hljómur er þá í ákalli um að allur almenningur axli ábyrgð á verðlagsþróun í landinu og sætti sig við lág laun. (Verðlagsþróun sem hvort eð er ræðst að mestu af öðrum hlutum, svo sem hrávöruverði í útlöndum, verði á olíu og öðrum innflutningi, í takti við dynti örmyntarinnar sem hér er haldið úti.). Í þessum tölum um launaskrið stjórnenda, sem í hámæli komust í tengslum við birtingu álagningarskráa skattsins, endurspeglast líka það óréttlæti sem felst í að semja um prósentuhækkanir launa. Hví skyldi sá sem er með hæstu launin fá mestu hækkunina og sá minnst sem lægstu launin hefur. Mætti velta fyrir sér krónutöluhækkun á línuna? Eða er þar gengið of freklega á hlut þeirra sem mest fá? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Óli Kr. Ármannsson Mest lesið Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Nándarhryðjuverk er mannréttindabrot sem fær lítil viðbrögð frá samfélaginu Birna Sól Daníelsdóttir, Helga Benediktsdóttir,Telma Lísa Elmarsdóttir Skoðun Willum Þór – fyrir konur Heiðdís Geirsdóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Hjördís Guðný Guðmundsdóttir Skoðun Af hverju kýs ég Samfylkinguna? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Hver er munurinn á Viðreisn og Samfylkingu? Soffía Svanhvít Árnadóttir Skoðun Annarra manna peningar eru peningar okkar allra Davíð Þór Jónsson Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun
Falskur hljómur er í undrun Samtaka atvinnulífsins á því launaskriði sem hér hefur átt sér stað hjá stjórnendum og millistjórnendum. Ef einhver á að vera með puttann á púlsinum þegar kemur að launaþróun þá eru það einmitt Samtök atvinnulífsins, sem í kjarasamningum fara með samningsumboð fyrir stóran hluta fyrirtækja í landinu. Þá getur tæpast talist annað en útúrsnúningur að halda því fram að launahækkanir forstjóra og millistjórnenda í fyrirtækjum síðustu ár séu svipaðar og jafnvel minni en nemi almennri launaþróun í landinu, jafnvel þótt hlutfallsleg hækkun sé svipuð, um 45 prósent á móti 43 prósentum, frá árinu 2006. Fjörutíu og fimm prósenta hækkun á hundrað þúsund krónur skilar 45 þúsund krónum. Sama hækkun á milljón skilar hálaunamanninum 450 þúsund krónum. Samt er inntakið í tilkynningu sem Samtök atvinnulífsins sendu frá sér á mánudag að launaþróunin hafi verið með áþekkum hætti. Samt er annar að fá rúmlega 400 þúsund krónum meiri hækkun en hinn. Er hækkunin áþekk? Nei. Er þetta hópurinn sem í mestri þörf var fyrir kjarabót? Nei. Venjulegu fólki hlýtur að ofbjóða þegar upplýsist að stjórnendur og millistjórnendur fyrirtækja þessa lands hafi á síðasta ári skammtað sér og sínum margfaldar launahækkanir á við þær sem öðrum standa til boða; hækkanir upp á tugi ef ekki hundruð þúsunda á mánaðarlaunin. Á sama tíma hömruðu samtök þessara fyrirtækja á því í sjónvarpsauglýsingum fyrir síðustu kjarasamninga að launþegar yrðu að stilla kröfum sínum í hóf til þess að tryggja hér verðstöðugleika. Ekki er laust við að sú hugsun leiti á að þessum sömu fyrirtækjum sé kannski illa stjórnað, af fólki sem ekki kann fótum sínum forráð í græðgi sinni. Héldu stjórnendur íslenskra fyrirtækja að það tæki enginn eftir því hvaða laun þeir skammta sér? Eða er jarðtengingin svo lítil að fólki finnist bara allt í lagi að skammta sér launahækkanir sem nema tvö- og þreföldum mánaðarlaunum verkafólks í landinu. Það liggur í hlutarins eðli að ætli menn að halda áfram að moka undir rassgatið á hálaunafólki þá þarf hinn almenni launamaður að fá eitthvað í sinn hlut líka. Holur hljómur er þá í ákalli um að allur almenningur axli ábyrgð á verðlagsþróun í landinu og sætti sig við lág laun. (Verðlagsþróun sem hvort eð er ræðst að mestu af öðrum hlutum, svo sem hrávöruverði í útlöndum, verði á olíu og öðrum innflutningi, í takti við dynti örmyntarinnar sem hér er haldið úti.). Í þessum tölum um launaskrið stjórnenda, sem í hámæli komust í tengslum við birtingu álagningarskráa skattsins, endurspeglast líka það óréttlæti sem felst í að semja um prósentuhækkanir launa. Hví skyldi sá sem er með hæstu launin fá mestu hækkunina og sá minnst sem lægstu launin hefur. Mætti velta fyrir sér krónutöluhækkun á línuna? Eða er þar gengið of freklega á hlut þeirra sem mest fá?
Nándarhryðjuverk er mannréttindabrot sem fær lítil viðbrögð frá samfélaginu Birna Sól Daníelsdóttir, Helga Benediktsdóttir,Telma Lísa Elmarsdóttir Skoðun
Willum Þór – fyrir konur Heiðdís Geirsdóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Hjördís Guðný Guðmundsdóttir Skoðun
Nándarhryðjuverk er mannréttindabrot sem fær lítil viðbrögð frá samfélaginu Birna Sól Daníelsdóttir, Helga Benediktsdóttir,Telma Lísa Elmarsdóttir Skoðun
Willum Þór – fyrir konur Heiðdís Geirsdóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Hjördís Guðný Guðmundsdóttir Skoðun