Einlægni og gosþamb í Fríkirkju María Lilja Þrastardóttir skrifar 10. júní 2013 10:00 Bandaríski tónlistarmaðurinn Daniel Johnston spilaði í Fríkirkjunni 3. júní. Tónleikar Daniel Johnston Fríkirkjunni 3. júní Mikil einlægni og hlýja sveif yfir vötnum á tónleikum Daniels Johnston í Fríkirkjunni síðastliðinn mánudag. Tónleikarnir voru haldnir í minningu tveggja ungra tónlistarmanna sem féllu frá í blóma lífsins, þeirra Bjössa Biogen og Sigga Ármanns. Daniel Johnston er margslunginn listamaður og það var með mikilli tilhlökkun, ég leyfi mér að fullyrða, að flestir gesta héldu í Fríkirkjuna í gegnum rigningarsudda og rok. Blautir tónleikagestir sátu þétt á kirkjubekkjunum eða röðuðu sér meðfram veggjum til að dilla sér með og berja Daniel augum. Allir helstu menningarvitar vorrar þjóðar voru á sínum stað, í bland við ástvini ungu tónlistarmannanna tveggja og hins almenna aðdáanda Daniels, og stemmningin í salnum var ljúfsár og fögur. Einkar skemmtilegt var að fá alla textana í hendurnar í tónleikaskrá og það mátti sjá fólk blaða sig í gegnum hana feimið í fyrstu en taka undir fyrir rest og jafnvel koma söngvaranum til bjargar í gleymskunni. Daniel sjálfur náði samstundis að fanga salinn með barnslegri einlægni sinni sem skein skært í gegnum útlit gamals lúins manns. Hann hríðskalf, mundi ekki lengur textana sína og svolgraði í sig gosdrykki á milli laga, en samt sem áður hafði hann eina mest töfrandi framkomu sem undirrituð hefur nokkru sinni séð á sviði, svo ég undirstriki frekar fyrri orð mín Þá var hann einlægur og einlægni er oft og tíðum vanmetin. Daniel til halds og trausts var fríður flokkur ungra og efnilegra íslenskra tónlistarmanna sem stóð sig með stakri prýði. Sérstaklega hafði ég gaman af flutningnum á Speeding Motorcycle og Dont Let the Sun Go down on Your Grievances en einnig þótti mér afar vænt um óvænt seinna uppklappið, Devil Town. Niðurstaða: Frábærir tónleikar í fallegu umhverfi, vel að öllu staðið, hljóð, stemmning og hljóðfæraleikur og kórsöngur til fyrirmyndar. Einlægni og ást er greinilega alltaf málið. Gagnrýni Mest lesið „Svona getur þetta reynst smásálarlegt hérna“ Lífið Gelluorkan í hæstu hæðum á Gugguvaktinni Lífið Málaferli og verktakadrama seinkar framkvæmdunum á höllinni í Frakklandi Lífið Rúrik Gísla í glæsilegu eftirpartýi á Edition Lífið Simon og Garfunkel ná sögulegum sáttum: „Ég grét þegar hann sagði hversu mikið ég hefði sært hann“ Lífið PlayStation 5 Pro: Eina leiðin til að spila, ef þú tímir því Leikjavísir Þurfti aðeins nokkrar sekúndur til að tryggja liði sínu áfram í undanúrslitin Lífið Stórstjarna úr tónlistarheiminum í nýrri seríu White Lotus Bíó og sjónvarp Sjáðu stikluna: Zellweger, Firth og Grant öll í nýjustu Bridget Jones Lífið Smekklegt einbýli í hjarta Hafnarfjarðar Lífið Fleiri fréttir Ástkona njósnarans skildi eftir sig sjóðheit bréf Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira
Tónleikar Daniel Johnston Fríkirkjunni 3. júní Mikil einlægni og hlýja sveif yfir vötnum á tónleikum Daniels Johnston í Fríkirkjunni síðastliðinn mánudag. Tónleikarnir voru haldnir í minningu tveggja ungra tónlistarmanna sem féllu frá í blóma lífsins, þeirra Bjössa Biogen og Sigga Ármanns. Daniel Johnston er margslunginn listamaður og það var með mikilli tilhlökkun, ég leyfi mér að fullyrða, að flestir gesta héldu í Fríkirkjuna í gegnum rigningarsudda og rok. Blautir tónleikagestir sátu þétt á kirkjubekkjunum eða röðuðu sér meðfram veggjum til að dilla sér með og berja Daniel augum. Allir helstu menningarvitar vorrar þjóðar voru á sínum stað, í bland við ástvini ungu tónlistarmannanna tveggja og hins almenna aðdáanda Daniels, og stemmningin í salnum var ljúfsár og fögur. Einkar skemmtilegt var að fá alla textana í hendurnar í tónleikaskrá og það mátti sjá fólk blaða sig í gegnum hana feimið í fyrstu en taka undir fyrir rest og jafnvel koma söngvaranum til bjargar í gleymskunni. Daniel sjálfur náði samstundis að fanga salinn með barnslegri einlægni sinni sem skein skært í gegnum útlit gamals lúins manns. Hann hríðskalf, mundi ekki lengur textana sína og svolgraði í sig gosdrykki á milli laga, en samt sem áður hafði hann eina mest töfrandi framkomu sem undirrituð hefur nokkru sinni séð á sviði, svo ég undirstriki frekar fyrri orð mín Þá var hann einlægur og einlægni er oft og tíðum vanmetin. Daniel til halds og trausts var fríður flokkur ungra og efnilegra íslenskra tónlistarmanna sem stóð sig með stakri prýði. Sérstaklega hafði ég gaman af flutningnum á Speeding Motorcycle og Dont Let the Sun Go down on Your Grievances en einnig þótti mér afar vænt um óvænt seinna uppklappið, Devil Town. Niðurstaða: Frábærir tónleikar í fallegu umhverfi, vel að öllu staðið, hljóð, stemmning og hljóðfæraleikur og kórsöngur til fyrirmyndar. Einlægni og ást er greinilega alltaf málið.
Gagnrýni Mest lesið „Svona getur þetta reynst smásálarlegt hérna“ Lífið Gelluorkan í hæstu hæðum á Gugguvaktinni Lífið Málaferli og verktakadrama seinkar framkvæmdunum á höllinni í Frakklandi Lífið Rúrik Gísla í glæsilegu eftirpartýi á Edition Lífið Simon og Garfunkel ná sögulegum sáttum: „Ég grét þegar hann sagði hversu mikið ég hefði sært hann“ Lífið PlayStation 5 Pro: Eina leiðin til að spila, ef þú tímir því Leikjavísir Þurfti aðeins nokkrar sekúndur til að tryggja liði sínu áfram í undanúrslitin Lífið Stórstjarna úr tónlistarheiminum í nýrri seríu White Lotus Bíó og sjónvarp Sjáðu stikluna: Zellweger, Firth og Grant öll í nýjustu Bridget Jones Lífið Smekklegt einbýli í hjarta Hafnarfjarðar Lífið Fleiri fréttir Ástkona njósnarans skildi eftir sig sjóðheit bréf Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira
Simon og Garfunkel ná sögulegum sáttum: „Ég grét þegar hann sagði hversu mikið ég hefði sært hann“ Lífið
Simon og Garfunkel ná sögulegum sáttum: „Ég grét þegar hann sagði hversu mikið ég hefði sært hann“ Lífið