Systurnar Sara og Erla eltu spænska drauminn: „Úlfa­tíminn þekkist ekki lengur“

„Okkur hafði báðum dreymt um að búa við strönd en grámyglan í lok veirunnar var það sem ýtti okkur áfram í að gera drauminn að veruleika. Við vorum báðar með lítil börn og upplifðum okkur fastar heima. Veðrið bauð ekki einu sinni upp á göngutúr,“ segir Sara og heldur áfram. „Erlu var efst í huga að flytja til Barcelona þar sem hún átti vini og hafði kynnt sér svæðið.

Fyrir mér var málið ögn snúnara því ég er með þrjú börn. Eftir að hafa gengið frá sölu á einbýlishúsinu mínu og þáverandi eignmanns fannst mér suður hluti Spánar kalla á mig meira en Barcelona. Ég hafði farið þangað í frí og eftir talsverða rannsókn á veraldarvefnum fann ég lítinn bæ rétt fyrir utan Marbella sem virtist mjög local, það er að segja lítið um ferðamenn.

Ég sannfærði systur mína um að bóka sér flug til að skoða staðsetninguna. Rétt eftir að hún lenti var ekki aftur snúið.“

Örfáum mánuðum síðar voru systurnar komnar með sitt hvora íbúðina en ekkert plan annað en það að halda áfram fjarnámi með börnin sín en á sólríkari stað.

„Við tókum báðar gæludýrin okkar með, Erla með Husky hund og kött og ég sjálf með aldraða Chihuaha tík.“

Nú eru tvö ár síðan systurnar flutt út og segja þær lífið á Spáni draumi líkast.

„Við erum að upplifa allt önnur lífsgæði en þekkist á Íslandi,“ segir Erla og heldur áfram. „Útivera er til að mynda allan ársins hring. Það er mun auðveldara að vera foreldri hér úti í ljósi þess hversu mikið er um leikvelli og svo er strandlengjan í göngufæri við heimilið okkar. Hvert sem komið er er gert ráð fyrir börnum og hundum. Við höfum því fundið mikið frelsi að vera foreldrar hér. Menningin er líka ólík því sem tíðkast á Íslandi, fjölskyldur og vinir hittast meira úti og borða saman á ströndinni eða á veitingarstöðum. Útivistin er svo mikill partur af öllu og því eru húsnæðin smærri en við höfum vanist en veröndin er alltaf stór.“

Báðar tóku systurnar þá ákvörðun að setja börnin sín í almenna spænska skóla. Ekki aðeins vegna verðlagsins heldur vildu þær kenna þeim að aðlagast spænskri menningu.

„Fyrsta önnin reyndist krökkunum mjög erfið en með hverjum deginum sem leið varð allt betra. Í dag eru allir altalandi á spænsku og eiga sína vini í skólanum. Þau stunda sínar íþróttir hér og geta ekki hugsað sér að fara aftur í íslenskan skóla.“

Sara segir veðurfarið einn stærsta þátt í vellíðan þeirra.

„Á Íslandi bíðum við eftir sumrinu tíu mánuði á ári. Svo kom slæmt sumar og þá varð biðin ennþá lengri. Hér á Spáni er alltaf gott veður og við erum alltaf spenntar fyrir hverri árstíð fyrir sig. Sumrin eru löng og þá er rúmlega 26 gráður alla daga. Á því tímabili höldum við okkur við vötn og skoðum nýjar strendur eða njótum þess að vera í sundlaugargörðum. Annars eru flestar fasteignir hér með sundlaugar í garðinum.“

Með lækkandi hitatölum á haustin hefst útilegutímabilið svokallaða á svæðinu og segja þær systur þá allt vera í boði: Útigrill, leiksvæði, matvöruverslanir og veitingastaðir. „Þvílíkt gaman og við höfum aldrei séð aðra eins aðstöðu og þessi útilegusvæði bjóða upp á. Veturinn hefst svo í nóvember og stendur fram í mars þar sem meðalhitinn er 19 gráður. Á því tímabili erum við orðin spennt að geta klætt okkur í síðbuxur og kveikt á arineldinum á kvöldin. Þá erum við fyrst að fá gott íslenskt sumarveður sem er kærkomin pása frá stuttbuxum og sandölum.“

Sara ítrekar þó að hvert tímabil sé yndislegt en viðurkennir þó að flutningarnir milli landa hafi reynt á í upphafi. Hugmyndin um að aðstoða Íslendinga í samskonar sporum hafi kviknað furðu fljótt og fundu þær sig stuttu síðar báðar innan sömu starfsgreinar en þær starfa í dag sem fasteignasalar innan bæjarins.

„Það eru örfáir Íslendingar á þessu svæði og á þeim tíma sem við fluttum var erfitt að finna einhvern sem kunni á leigumarkaðinn. Ólíkt því sem þekkist á Alicante þar sem mikið er um Íslendinga. Við þurftum því að reiða algjörlega á okkur sjálfar. 

Tungumálaörðugleikar í byrjun

Spánverjar eru margir hverjir ekki enskumælandi og því gat reynist erfitt að koma sínu á framfæri vegna tungumálaörðuleika. Okkur fannst vanta þjónustu á svæðinu sem gæti aðstoðað við pappírsvinnu, sérstaklega hvað varðandi spænska leigumarkaðinn. Sjálfar höfðum við gengið með þá hugmynd í kollinum að gera eitthvað því tengt og þegar við sáum auglýst eftir starfskrafti hjá fasteignasölunni Century 21 ákváðum við að slá til.“

Systurnar sóttu báðar um starfið og voru ráðnar á staðnum. Þær segjast brenna fyrir að ryðja brautina fyrir aðra samlanda sína í svipaðri stöðu.

„Það er svo mikið sem þarf að hafa í huga þegar kemur að flutningi á milli landa. Bara það eitt að fá nýja kennitölu, skrá lögheimili og börnin í skóla. Bara það að sækja um bankareikninga er flókið þar sem Spánn er mörgum árum á eftir hvað varðar tæknikunnáttu, nánast ekkert er rafrænt hér. Við látum okkur þó hafa það enda kostirnir fleiri sem tengjast landinu.“

Húsnæði er dýrara á Suður-Spáni en annarstaðar á landinu en Sara segir matvöru, veitingastaði og afþreyingu almennt ódýrari en annarsstaðar.

„Suður-Spánn er ódýrasti parturinn af Spáni þegar kemur að allri neyslu og þjónustu. Hitastigið hér er jafnara allt árið og því er þetta vinsælasti staðurinn á landinu til að eiga eða leigja húsnæði. Leiguverð hér á AIRBNB er til að mynda á svipuðu verði hér og á íslenskum markaði. 

Annars eigum við ósköp venjulegt líf hérna úti, vinna, skóli og tómstundir. Það yndislega við þetta er að þegar amstri dagsins er lokið eigum við alltaf frí saman. Úlfatíminn eins og hann kallast þekkist ekki hér. Við sjáum aldrei eftir ákvörðuninni um að flytja hingað út. Núna erum við að hefja þriðja árið okkar og enn með fiðrildi í maganum að búa í þessum draumi.“

Áhugasamir geta kynnt sér systurnar betur á Instagram síðunni Solestate sisters eða Facebook síðu - Facebook síðu.