Bond-leiðindi eldast ekki vel Egill Helgason skrifar 8. nóvember 2004 00:01 Ég hugsaði mér gott til glóðarinnar í gær - hef ekki haft aðgang að Skjá einum í þrjú ár en nú hefur það breyst - og ætlaði að horfa á James Bond mynd síðla kvölds. Fyrir löngu var ég reyndar dálítill aðdáandi Bond myndanna, fannst þær nokkuð sniðug afþreying - en síðar komst ég að því að þær væru úrvals svefnmeðal, sérstaklega fyrir mann sem á erfitt með að sofa eins og ég. Ekkert óvænt gerist í Bond myndunum, maður sér fyrir allt löngu áður en það skeður, atburði, tilsvör, mannvíg, brandara. Þetta er ekkert ósvipað því að telja kindur. Maður veit alltaf hvað kemur næst. Mestur varð svæfingarmáttur Bonds þegar ég lognaðist út af á þarsíðustu Bond mynd í miðri sýningu í Laugarásbíói. Það var nokkuð óheppilegt því bíóförin var partur af stefnumóti við konu sem ég þekkti ekki mikið. Ég veit ekki hvað hún hefur haldið um mig þar sem ég dró ýsur í bíóinu - allavega náði sambandið ekkert lengra. Atriði í síðustu Bond mynd, sem voru að hluta til tekin í Jökulsárlóni, voru svo með því langdregnasta og leiðinlegasta sem nokkurn tíma hefur sést á hvíta tjaldinu. En ég ætlaði semsagt að horfa á Bond myndina í gær, The Spy Who Loved Me, með babe-inu Barböru Bach, sem ég sá með Ringo í Atlavík um árið. Myndin var ennþá leiðinlegri og hællærislegri en mig minnti að Bond væri almennt - eins og safn um gamalt kitsch sem gaman er að sjá í fimm mínútur, en svo missir maður áhugann af því heimurinn er hvort sem er fullur af svona drasli, sofnar eða fer að gera eitthvað annað. Brotasilfur Menning Silfur Egils Mest lesið „Ef við erum lausnamiðuð þá sköpum við tækifærin“ Lífið Steinunn vill fá Ásdísi með sér í „Kynbombuflokkinn“ Lífið Bannaði Snorra að kjósa Arnar Þór Lífið Myndaveisla: Sjómannadagurinn í Reykjavík og Gummi Emil í koddaslag Lífið „Svo góð tilfinning að endurheimta sjálfa sig“ Tónlist Ofboðslega stolt af dóttur sinni Lífið Fékk að heyra að konur ættu ekki heima á sjó Lífið „Býr ekki lítil kerling innra með okkur öllum?“ Lífið Dóttir Jolie og Pitt vill ekki heita Pitt lengur Lífið Klæddu sig upp sem frambjóðendur Lífið Fleiri fréttir The Lazarus Project: Varúð, veldur svefnleysi Ekkert mjálm í Unu Torfa og Sinfó Falleg tónlist GDRN hljómaði ekki nógu vel Love Lies Bleeding: Ekið af hraðbraut og út í skurð Sjá meira
Ég hugsaði mér gott til glóðarinnar í gær - hef ekki haft aðgang að Skjá einum í þrjú ár en nú hefur það breyst - og ætlaði að horfa á James Bond mynd síðla kvölds. Fyrir löngu var ég reyndar dálítill aðdáandi Bond myndanna, fannst þær nokkuð sniðug afþreying - en síðar komst ég að því að þær væru úrvals svefnmeðal, sérstaklega fyrir mann sem á erfitt með að sofa eins og ég. Ekkert óvænt gerist í Bond myndunum, maður sér fyrir allt löngu áður en það skeður, atburði, tilsvör, mannvíg, brandara. Þetta er ekkert ósvipað því að telja kindur. Maður veit alltaf hvað kemur næst. Mestur varð svæfingarmáttur Bonds þegar ég lognaðist út af á þarsíðustu Bond mynd í miðri sýningu í Laugarásbíói. Það var nokkuð óheppilegt því bíóförin var partur af stefnumóti við konu sem ég þekkti ekki mikið. Ég veit ekki hvað hún hefur haldið um mig þar sem ég dró ýsur í bíóinu - allavega náði sambandið ekkert lengra. Atriði í síðustu Bond mynd, sem voru að hluta til tekin í Jökulsárlóni, voru svo með því langdregnasta og leiðinlegasta sem nokkurn tíma hefur sést á hvíta tjaldinu. En ég ætlaði semsagt að horfa á Bond myndina í gær, The Spy Who Loved Me, með babe-inu Barböru Bach, sem ég sá með Ringo í Atlavík um árið. Myndin var ennþá leiðinlegri og hællærislegri en mig minnti að Bond væri almennt - eins og safn um gamalt kitsch sem gaman er að sjá í fimm mínútur, en svo missir maður áhugann af því heimurinn er hvort sem er fullur af svona drasli, sofnar eða fer að gera eitthvað annað.
Brotasilfur Menning Silfur Egils Mest lesið „Ef við erum lausnamiðuð þá sköpum við tækifærin“ Lífið Steinunn vill fá Ásdísi með sér í „Kynbombuflokkinn“ Lífið Bannaði Snorra að kjósa Arnar Þór Lífið Myndaveisla: Sjómannadagurinn í Reykjavík og Gummi Emil í koddaslag Lífið „Svo góð tilfinning að endurheimta sjálfa sig“ Tónlist Ofboðslega stolt af dóttur sinni Lífið Fékk að heyra að konur ættu ekki heima á sjó Lífið „Býr ekki lítil kerling innra með okkur öllum?“ Lífið Dóttir Jolie og Pitt vill ekki heita Pitt lengur Lífið Klæddu sig upp sem frambjóðendur Lífið Fleiri fréttir The Lazarus Project: Varúð, veldur svefnleysi Ekkert mjálm í Unu Torfa og Sinfó Falleg tónlist GDRN hljómaði ekki nógu vel Love Lies Bleeding: Ekið af hraðbraut og út í skurð Sjá meira