Eftirminnileg ferð 30. júní 2004 00:01 Hörður Bragason organisti í Grafarvogskirkju hefur farið í mörg ferðalög um allan heim en minnistæðust er honum ferð sem hann fór í þegar hann var lítill. "Ég fór í jeppaferð yfir Sprengisand með pabba, mömmu, bróður og litlu systur sem var fjögurra ára. Pabbi var landmælingamaður og átti Land Rover, árgerð 1962 og við vorum eina fólkið í stóru blokkinni sem við bjuggum í sem átti jeppa. Það þótti nú ekki mjög fínt en gerði það samt að verkum að við komumst í þessa vikuferð. Það var ryk og sól og bekkirnir aftur í Land Rovernum voru óþægilegir en þetta var samt æðislegt. Það sem var hvað ótrúlegast við þetta ferðalag var að við bræðurnir, sem vorum níu og tíu ára þegar þetta var, trúðum öllu sem litla systir okkar sagði okkur og ferðin var svoleiðis að hún lýsti því sem myndi bera fyrir augu og við biðum eftir því að sjá það sem hún var búin að segja okkur frá. Hvergi var hræðu að sjá og við vorum alein í heiminum fyrir utan tvo fjallabíla frá Úlfari Jakobsen sem voru troðfullir af útlendingum. Okkur var meinilla við þessa bíla og fólkið sem var í þeim enda hétu bílarnir Fanturinn og Frekjan. Við vorum fljót að fara burt þegar við sáum þá einhvers staðar. Við fórum á staði sem hétu skrýtnum nöfnum eins og Eyvindakofaver og fórum líka í Jökulheima nema litla systir mín sem vissi alltaf best hvað staðirnir hétu var búin að ákveða að þeir hétu Nagheimar því þar bjuggu tröll sem nöguðu beinin. Þegar við komum af sandinum var farið til Akureyrar og Bryndís systir sagði okkur nákvæmlega hvernig allt yrði þar. Hún sagði að þar væru fjólubláir útikamrar og ég man ekki betur en að hún hafi haft hárrétt fyrir sér. Ég hef ekki farið yfir Sprengisand síðan þetta var en stefni eindregið þangað og er mjög spenntur að sjá hvort staðirnir sem Bryndís systir lýsti eru enn þar sem við skildum við þá og hvort fjólubláu kamrarnir standa enn við hvert hús á Akureyri. Ferðalög Mest lesið Dró Antonio grunlausan með sér í Gamla bíó Lífið Svanhildur selur 500 fermetra höll í Akrahverfinu Lífið Forsetagæinn hyggst hlaupa sitt lengsta hlaup til þessa Lífið Fundu ástina á ný eftir skilnað Lífið Fimm ákærðir í tengslum við andlát Perry Lífið Sunneva og Tanja ræða lýtaaðgerðirnar sínar Lífið Hjólakeppnin Grefillinn nýtur sífellt meiri vinsælda Lífið samstarf Borgaði tvöfalt meira fyrir miklu minna Lífið Sóldís Vala er Ungfrú Ísland Lífið Forstöðumaðurinn fannst í Salnum Menning Fleiri fréttir Forstöðumaðurinn fannst í Salnum Óður til kvenlíkamans í öllu sínu veldi Óli Egils snýr sér að Ladda eftir Bubba Snæbjörn nýr leikhússtjóri í Tjarnarbíói Allt á fullri ferð á Húsavík um helgina Guðrún Jóhanna nýr skólastjóri Söngskólans Umræða um feðraveldi og karlrembu skekur djassbransann Útlit fyrir bíólausa Akureyri Komið að endalokum eftir 25 ár Kanónur með listræna þrennu á Flateyri „Leiðin verður að vera óviss svo vel sé“ „Ég lofa miklu blóði“ Gera grín að bransanum með „virtustu verðlaunum heims“ Fjöldamet á stærstu listasýningu í sögu Hornafjarðar Sjá meira
Hörður Bragason organisti í Grafarvogskirkju hefur farið í mörg ferðalög um allan heim en minnistæðust er honum ferð sem hann fór í þegar hann var lítill. "Ég fór í jeppaferð yfir Sprengisand með pabba, mömmu, bróður og litlu systur sem var fjögurra ára. Pabbi var landmælingamaður og átti Land Rover, árgerð 1962 og við vorum eina fólkið í stóru blokkinni sem við bjuggum í sem átti jeppa. Það þótti nú ekki mjög fínt en gerði það samt að verkum að við komumst í þessa vikuferð. Það var ryk og sól og bekkirnir aftur í Land Rovernum voru óþægilegir en þetta var samt æðislegt. Það sem var hvað ótrúlegast við þetta ferðalag var að við bræðurnir, sem vorum níu og tíu ára þegar þetta var, trúðum öllu sem litla systir okkar sagði okkur og ferðin var svoleiðis að hún lýsti því sem myndi bera fyrir augu og við biðum eftir því að sjá það sem hún var búin að segja okkur frá. Hvergi var hræðu að sjá og við vorum alein í heiminum fyrir utan tvo fjallabíla frá Úlfari Jakobsen sem voru troðfullir af útlendingum. Okkur var meinilla við þessa bíla og fólkið sem var í þeim enda hétu bílarnir Fanturinn og Frekjan. Við vorum fljót að fara burt þegar við sáum þá einhvers staðar. Við fórum á staði sem hétu skrýtnum nöfnum eins og Eyvindakofaver og fórum líka í Jökulheima nema litla systir mín sem vissi alltaf best hvað staðirnir hétu var búin að ákveða að þeir hétu Nagheimar því þar bjuggu tröll sem nöguðu beinin. Þegar við komum af sandinum var farið til Akureyrar og Bryndís systir sagði okkur nákvæmlega hvernig allt yrði þar. Hún sagði að þar væru fjólubláir útikamrar og ég man ekki betur en að hún hafi haft hárrétt fyrir sér. Ég hef ekki farið yfir Sprengisand síðan þetta var en stefni eindregið þangað og er mjög spenntur að sjá hvort staðirnir sem Bryndís systir lýsti eru enn þar sem við skildum við þá og hvort fjólubláu kamrarnir standa enn við hvert hús á Akureyri.
Ferðalög Mest lesið Dró Antonio grunlausan með sér í Gamla bíó Lífið Svanhildur selur 500 fermetra höll í Akrahverfinu Lífið Forsetagæinn hyggst hlaupa sitt lengsta hlaup til þessa Lífið Fundu ástina á ný eftir skilnað Lífið Fimm ákærðir í tengslum við andlát Perry Lífið Sunneva og Tanja ræða lýtaaðgerðirnar sínar Lífið Hjólakeppnin Grefillinn nýtur sífellt meiri vinsælda Lífið samstarf Borgaði tvöfalt meira fyrir miklu minna Lífið Sóldís Vala er Ungfrú Ísland Lífið Forstöðumaðurinn fannst í Salnum Menning Fleiri fréttir Forstöðumaðurinn fannst í Salnum Óður til kvenlíkamans í öllu sínu veldi Óli Egils snýr sér að Ladda eftir Bubba Snæbjörn nýr leikhússtjóri í Tjarnarbíói Allt á fullri ferð á Húsavík um helgina Guðrún Jóhanna nýr skólastjóri Söngskólans Umræða um feðraveldi og karlrembu skekur djassbransann Útlit fyrir bíólausa Akureyri Komið að endalokum eftir 25 ár Kanónur með listræna þrennu á Flateyri „Leiðin verður að vera óviss svo vel sé“ „Ég lofa miklu blóði“ Gera grín að bransanum með „virtustu verðlaunum heims“ Fjöldamet á stærstu listasýningu í sögu Hornafjarðar Sjá meira