Að vera á móti 17. júní 2005 00:01 Trausti Sveinsson, bóndi í Fljótum, er á móti Héðinsfjarðargöngum og Hjörleifur Guttormsson, fyrrum ráðherra, er á móti því að ekki hafi verið gert umhverfismat vegna álverksmiðjunnar sem verið er að byggja í Reyðarfirði. Þeir hafa farið ólíkar leiðir til að koma skoðunum sínum á framfæri. Hjörleifur leitaði til dómstóla og hefur uppáskrift Hæstaréttar fyrir því að umhverfismat vanti fyrir álverksmiðjuna. Samt er sigurinn ekki Hjörleifs, einstaklingsins sem leitaði réttar fyrir skoðanir sínar, þar sem þeir sem ráða hafa ákveðið að halda áfram byggingunni þó svo að eins veigamikið atriði og umhverfismat sé ekki til og þess vegna hljóti að vera með öllu óvíst hvort það fæst. Samt er haldið áfram. Hjörleifur hefur skoðanir, leitaði til dómstóla og með þeim hætti hefur hann ekki beðið skaða af. Það segist Trausti Sveinsson hafa gert. Hann er þess fullviss að andstaða sín við Héðinsfjarðargöng hafi kostað sig allt að eitt hundrað milljónir króna. Ljótt er ef satt er. Trausti segir fleira koma til en fjárhagslegt tap. Nýverið var opinn fundur um samgöngumál á Ólafsfirði. Meðal fundarmanna voru Trausti og Halldór Blöndal, forseti Alþingis. Trausti bað um orðið og hóf málflutning sinn gegn Héðinsfjarðargöngum. Hann var ekki samboðinn fundinum og svo fór að fundarstjórinn rak Trausta úr pontu. Þar með var það frá, hallelújasamkoma norður í landi þurfti ekki lengur að hlusta á mann sem var ekki sammála fundarstjórnendum og þá gátu fundarráðendur talað sig áfram og tryggt að enginn villtist af leið. Ómar Ragnarsson hefur sagt að sér hafi verið hótað vegna umfjöllunar um umhverfismál. Ómar hefur lagt allt undir, það er að segja veraldlegar eigur sínar og jafnvel orðspor, vegna áhuga síns á umhverfismálum. Hann hefur átt erfitt uppdráttar þó svo að nú virðist sem hann hafi betri hljómgrunn en áður. Vonandi er svo. Vonandi á áhugi Ómars eftir að gagnast meir en hingað til. Aftur að Trausta Sveinssyni og hans baráttu. Ekki eru forsendur til að meta hvort það er rétt hjá honum að hann hafi tapað eitt hundrað milljónum á andstöðu sinni gegn Héðinsfjarðargöngum. Andstaða á ekki að kosta peninga og alls ekki mikla peninga. Og það er samfélaginu dýrt og vont ef það er raunin að þeir sem hafa sérstakar skoðanir, oft minnihlutaskoðanir, geti ekki unnið skoðunum sínum fylgi af fjárhagsástæðum eða það sem verra er, vegna þess að þeir telja sér hótað eða ógnað. Það er ekki ávinningur að þagga niður í þeim sem eru á móti, þeirra mál getur verið rétt í það minnsta að hluta, og ástæðulaust og vont er að sameinast gegn þeim sem tala gegn viðurkenndum viðhorfum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fastir pennar Sigurjón M. Egilsson Mest lesið Skaðinn í leyndri meðferð á heimilum Matthildur Björnsdóttir Skoðun Loftslagsávinningur Coda Terminal er gífurlegur Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Bóluefni eða veirur Ágúst Kvaran Skoðun Um vanda stúlkna í skólum Ragnar Þór Pétursson Skoðun 3.200 aumingjar (mín skoðun) Ole Anton Bieltvedt Skoðun Af glyðrugangi eftirlitsstofnana Ester Hilmarsdóttir Skoðun Það er hægt Ragna Sigurðardóttir Skoðun Linnulaus þjáning íbúa á Gaza Hrafnhildur Sverrisdóttir Skoðun Snjallsímar og geðveiki meðal barna og unglinga Atli Harðarson Skoðun Halldór 13.07.2024 Halldór Baldursson Halldór
Trausti Sveinsson, bóndi í Fljótum, er á móti Héðinsfjarðargöngum og Hjörleifur Guttormsson, fyrrum ráðherra, er á móti því að ekki hafi verið gert umhverfismat vegna álverksmiðjunnar sem verið er að byggja í Reyðarfirði. Þeir hafa farið ólíkar leiðir til að koma skoðunum sínum á framfæri. Hjörleifur leitaði til dómstóla og hefur uppáskrift Hæstaréttar fyrir því að umhverfismat vanti fyrir álverksmiðjuna. Samt er sigurinn ekki Hjörleifs, einstaklingsins sem leitaði réttar fyrir skoðanir sínar, þar sem þeir sem ráða hafa ákveðið að halda áfram byggingunni þó svo að eins veigamikið atriði og umhverfismat sé ekki til og þess vegna hljóti að vera með öllu óvíst hvort það fæst. Samt er haldið áfram. Hjörleifur hefur skoðanir, leitaði til dómstóla og með þeim hætti hefur hann ekki beðið skaða af. Það segist Trausti Sveinsson hafa gert. Hann er þess fullviss að andstaða sín við Héðinsfjarðargöng hafi kostað sig allt að eitt hundrað milljónir króna. Ljótt er ef satt er. Trausti segir fleira koma til en fjárhagslegt tap. Nýverið var opinn fundur um samgöngumál á Ólafsfirði. Meðal fundarmanna voru Trausti og Halldór Blöndal, forseti Alþingis. Trausti bað um orðið og hóf málflutning sinn gegn Héðinsfjarðargöngum. Hann var ekki samboðinn fundinum og svo fór að fundarstjórinn rak Trausta úr pontu. Þar með var það frá, hallelújasamkoma norður í landi þurfti ekki lengur að hlusta á mann sem var ekki sammála fundarstjórnendum og þá gátu fundarráðendur talað sig áfram og tryggt að enginn villtist af leið. Ómar Ragnarsson hefur sagt að sér hafi verið hótað vegna umfjöllunar um umhverfismál. Ómar hefur lagt allt undir, það er að segja veraldlegar eigur sínar og jafnvel orðspor, vegna áhuga síns á umhverfismálum. Hann hefur átt erfitt uppdráttar þó svo að nú virðist sem hann hafi betri hljómgrunn en áður. Vonandi er svo. Vonandi á áhugi Ómars eftir að gagnast meir en hingað til. Aftur að Trausta Sveinssyni og hans baráttu. Ekki eru forsendur til að meta hvort það er rétt hjá honum að hann hafi tapað eitt hundrað milljónum á andstöðu sinni gegn Héðinsfjarðargöngum. Andstaða á ekki að kosta peninga og alls ekki mikla peninga. Og það er samfélaginu dýrt og vont ef það er raunin að þeir sem hafa sérstakar skoðanir, oft minnihlutaskoðanir, geti ekki unnið skoðunum sínum fylgi af fjárhagsástæðum eða það sem verra er, vegna þess að þeir telja sér hótað eða ógnað. Það er ekki ávinningur að þagga niður í þeim sem eru á móti, þeirra mál getur verið rétt í það minnsta að hluta, og ástæðulaust og vont er að sameinast gegn þeim sem tala gegn viðurkenndum viðhorfum.