Umskipti í Berlín? Auðunn Arnórsson skrifar 22. júlí 2005 00:01 Eftir að Gerhard Schröder kanzlari lét þingmenn eigin flokks sitja hjá er atkvæði voru greidd um traustsyfirlýsingu á ríkisstjórnina þann 1. júlí síðastliðinn hafði forseti Sambandslýðveldisins 21 dags frest til að staðfesta þingrof og þar með að kosningum skyldi flýtt um heilt ár. Þennan frest nýtti forsetinn, Horst Köhler, til fulls, en hann tilkynnti fyrst í sjónvarpsávarpi á fimmtudagskvöld um þá niðurstöðu sína að það væri affarasælast fyrir þjóðina að efna til kosninga nú. Með því að gefa sér svo góðan tíma til að staðfesta það sem fyrir lá að væri vilji bæði þings og ríkisstjórnar var forsetinn að gefa til kynna að sér þætti þeir hafa nokkuð til síns máls, sem ekki vildu fallast á að svona væri farið að við að flýta kosningum, þar sem hæpið væri að aðferðin samræmdist stjórnarskránni. Aðferðinni hefur þó tvisvar áður verið beitt í sögu Sambandslýðveldisins, fyrst árið 1972 er Willy Brandt var kanzlari, og árið 1983 við upphaf fjögurra kjörtímabila valdatíðar Helmuts Kohl. Frumkvæðið að þessari atburðarás nú átti Schröder kanzlari sjálfur. Strax að kvöldi 22. maí síðastliðins, er ljóst var að Jafnaðarmannaflokkur kanzlarans hefði beðið afhroð í fylkisþingkosningum í fjölmennasta þýzka sambandslandinu Nordrhein-Westfalen (þar sem flokkurinn hafði haldið um stjórnartaumana óslitið í 39 ár), lýsti Schröder því yfir að sambandsríkisstjórnin þyrfti að sækja nýtt umboð til kjósenda til að geta með trúverðugum hætti haldið áfram að hrinda efnahags- og kerfisumbótaáformum sínum í framkvæmd. Þessi yfirlýsing kanzlarans kom mörgum samherjum hans á óvart og reyndar eru tveir þingmenn úr stjórnarliðinu svo óánægðir með að kosningum sé flýtt með þessum hætti að þeir hafa vísað málinu til stjórnlagadómstólsins í Karlsruhe, sem þar með þarf að úrskurða um lögmæti þess. En stjórnmálarefurinn Schröder mat það greinilega svo, að hann skapaði sjálfum sér betri vígstöðu með þessu útspili. Ef "rauð-græna" samsteypustjórnin tapaði meirihlutanum í kosningunum, þá væri það þó skárri leið út úr stjórnmálunum en að leiða hálflamaða og óvinsæla ríkisstjórn í eitt ár til viðbótar og tapa síðan kosningum með enn meira niðurlægjandi hætti. Auk þess má vera að Schröder hafi þrátt fyrir allt ekki gefið upp á bátinn vonina um að sér tækist, þvert á spár, að snúa almenningsálitinu aftur á sveif með sér tímanlega fyrir kjördag í haust. En hefði ákvörðunin um að flýta kosningum aðeins snúizt um hagsmuni Schröders og pólitíska refskák, þá hefði Köhler forseti ekki haft nægjanleg rök fyrir því að fallast á beiðni kanzlarans um að rjúfa þing áður en lögbundnu kjörtímabili þess lyki. Það sjónarmið, að tillagan um traust á ríkisstjórnina sem var felld í atkvæðagreiðslu í þinginu 1. júlí hafi verið sjónarspil sett á svið af stjórnarliðinu, hefur ótvírætt vægi og skýrir hikið á forsetanum að samþykkja þingrofið. En Köhler forseti gat verið viss um að ákvörðun hans nú samræmdist hagsmunum meirihlutans á þingi og þýzkra kjósenda einnig. Schröder-stjórninni hefur hrapallega mistekizt að uppfylla aðalkosningaloforð sitt, nefnilega að minnka atvinnuleysið í landinu. Það hefur aldrei verið meira og mælist nú yfir ellefu prósentum að jafnaði yfir allt landið en er yfir 20% í austurhlutanum. Nokkuð ljóst er að fáir kjósendur trúa því enn að stjórninni takist að ná árangri á þessu sviði úr þessu, eftir sjö ár við stjórnvölinn. Stjórnin er rúin trausti. Í nýjustu skoðanakönnunum hafa kristilegu flokkarnir, með kanzlaraefnið Angelu Merkel í broddi fylkingar, sautján prósentustiga forskot á jafnaðarmenn. Í nýrri könnun viðskiptatímaritsins Capital kemur fram að 68% stjórnenda í þýzkum fyrirtækjum vill frekar sjá Merkel í kanzlarastólnum en Schröder. Schröder vilja aðeins 27% aðspurðra, en það er sama hlutfall og Jafnaðarmannaflokkurinn hefur mælzt með að undanförnu. Merkel og hennar lið kynnti kosningastefnuskrá sína í liðinni viku. Sú blanda fyrirheita um umbætur sem geri þýzku efnahagslífi kleift að hrista af sér slyðruorðið og fyrirheita um velferðarkerfisumbætur sem þó viðhaldi áunnum réttindum er hönnuð til að höfða til mjög breiðs kjósendahóps. Það þýðir jafnframt að erfitt er að spá fyrir um hvort ríkisstjórn undir forystu Merkel muni nýta þann meðbyr sem hún nýtur og trausta meirihluta í báðum þingdeildum til að hrinda í raun í framkvæmd aðgerðum sem eru nógu róttækar til að vera vænlegar til að skila árangri í bráð. Hvort Merkel, "stúlkan að austan" eins og mentor hennar Kohl kallaði hana, hafi það sem til þarf - svipað og Margaret Thatcher á sínum tíma í Bretlandi - til að rífa Þýzkaland upp úr sleninu á eftir að koma í ljós. Auðunn Arnórsson - audunn@frettabladid.is Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Auðunn Arnórsson Í brennidepli Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leiðsögundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed skrifar Skoðun Fordómar frá sálfélagslegu sjónarhorni Sóley Dröfn Davíðsdóttir skrifar Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson skrifar Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir skrifar Skoðun Frans páfi kvaddur eða meðtekinn? Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir skrifar Skoðun Íslenskar pyndingar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal skrifar Skoðun Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram skrifar Skoðun Næringarfræði er lykillinn að betri heilsu, viltu vera með? Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś skrifar Skoðun Menntun fyrir öll – nema okkur Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kirkjugarðsballið: Eiga Íslendingar að mæta þar? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Sjá meira
Eftir að Gerhard Schröder kanzlari lét þingmenn eigin flokks sitja hjá er atkvæði voru greidd um traustsyfirlýsingu á ríkisstjórnina þann 1. júlí síðastliðinn hafði forseti Sambandslýðveldisins 21 dags frest til að staðfesta þingrof og þar með að kosningum skyldi flýtt um heilt ár. Þennan frest nýtti forsetinn, Horst Köhler, til fulls, en hann tilkynnti fyrst í sjónvarpsávarpi á fimmtudagskvöld um þá niðurstöðu sína að það væri affarasælast fyrir þjóðina að efna til kosninga nú. Með því að gefa sér svo góðan tíma til að staðfesta það sem fyrir lá að væri vilji bæði þings og ríkisstjórnar var forsetinn að gefa til kynna að sér þætti þeir hafa nokkuð til síns máls, sem ekki vildu fallast á að svona væri farið að við að flýta kosningum, þar sem hæpið væri að aðferðin samræmdist stjórnarskránni. Aðferðinni hefur þó tvisvar áður verið beitt í sögu Sambandslýðveldisins, fyrst árið 1972 er Willy Brandt var kanzlari, og árið 1983 við upphaf fjögurra kjörtímabila valdatíðar Helmuts Kohl. Frumkvæðið að þessari atburðarás nú átti Schröder kanzlari sjálfur. Strax að kvöldi 22. maí síðastliðins, er ljóst var að Jafnaðarmannaflokkur kanzlarans hefði beðið afhroð í fylkisþingkosningum í fjölmennasta þýzka sambandslandinu Nordrhein-Westfalen (þar sem flokkurinn hafði haldið um stjórnartaumana óslitið í 39 ár), lýsti Schröder því yfir að sambandsríkisstjórnin þyrfti að sækja nýtt umboð til kjósenda til að geta með trúverðugum hætti haldið áfram að hrinda efnahags- og kerfisumbótaáformum sínum í framkvæmd. Þessi yfirlýsing kanzlarans kom mörgum samherjum hans á óvart og reyndar eru tveir þingmenn úr stjórnarliðinu svo óánægðir með að kosningum sé flýtt með þessum hætti að þeir hafa vísað málinu til stjórnlagadómstólsins í Karlsruhe, sem þar með þarf að úrskurða um lögmæti þess. En stjórnmálarefurinn Schröder mat það greinilega svo, að hann skapaði sjálfum sér betri vígstöðu með þessu útspili. Ef "rauð-græna" samsteypustjórnin tapaði meirihlutanum í kosningunum, þá væri það þó skárri leið út úr stjórnmálunum en að leiða hálflamaða og óvinsæla ríkisstjórn í eitt ár til viðbótar og tapa síðan kosningum með enn meira niðurlægjandi hætti. Auk þess má vera að Schröder hafi þrátt fyrir allt ekki gefið upp á bátinn vonina um að sér tækist, þvert á spár, að snúa almenningsálitinu aftur á sveif með sér tímanlega fyrir kjördag í haust. En hefði ákvörðunin um að flýta kosningum aðeins snúizt um hagsmuni Schröders og pólitíska refskák, þá hefði Köhler forseti ekki haft nægjanleg rök fyrir því að fallast á beiðni kanzlarans um að rjúfa þing áður en lögbundnu kjörtímabili þess lyki. Það sjónarmið, að tillagan um traust á ríkisstjórnina sem var felld í atkvæðagreiðslu í þinginu 1. júlí hafi verið sjónarspil sett á svið af stjórnarliðinu, hefur ótvírætt vægi og skýrir hikið á forsetanum að samþykkja þingrofið. En Köhler forseti gat verið viss um að ákvörðun hans nú samræmdist hagsmunum meirihlutans á þingi og þýzkra kjósenda einnig. Schröder-stjórninni hefur hrapallega mistekizt að uppfylla aðalkosningaloforð sitt, nefnilega að minnka atvinnuleysið í landinu. Það hefur aldrei verið meira og mælist nú yfir ellefu prósentum að jafnaði yfir allt landið en er yfir 20% í austurhlutanum. Nokkuð ljóst er að fáir kjósendur trúa því enn að stjórninni takist að ná árangri á þessu sviði úr þessu, eftir sjö ár við stjórnvölinn. Stjórnin er rúin trausti. Í nýjustu skoðanakönnunum hafa kristilegu flokkarnir, með kanzlaraefnið Angelu Merkel í broddi fylkingar, sautján prósentustiga forskot á jafnaðarmenn. Í nýrri könnun viðskiptatímaritsins Capital kemur fram að 68% stjórnenda í þýzkum fyrirtækjum vill frekar sjá Merkel í kanzlarastólnum en Schröder. Schröder vilja aðeins 27% aðspurðra, en það er sama hlutfall og Jafnaðarmannaflokkurinn hefur mælzt með að undanförnu. Merkel og hennar lið kynnti kosningastefnuskrá sína í liðinni viku. Sú blanda fyrirheita um umbætur sem geri þýzku efnahagslífi kleift að hrista af sér slyðruorðið og fyrirheita um velferðarkerfisumbætur sem þó viðhaldi áunnum réttindum er hönnuð til að höfða til mjög breiðs kjósendahóps. Það þýðir jafnframt að erfitt er að spá fyrir um hvort ríkisstjórn undir forystu Merkel muni nýta þann meðbyr sem hún nýtur og trausta meirihluta í báðum þingdeildum til að hrinda í raun í framkvæmd aðgerðum sem eru nógu róttækar til að vera vænlegar til að skila árangri í bráð. Hvort Merkel, "stúlkan að austan" eins og mentor hennar Kohl kallaði hana, hafi það sem til þarf - svipað og Margaret Thatcher á sínum tíma í Bretlandi - til að rífa Þýzkaland upp úr sleninu á eftir að koma í ljós. Auðunn Arnórsson - audunn@frettabladid.is
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir skrifar
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun