Stúlka í Prag 9. júlí 2007 06:00 Fyrir nokkrum árum sýndi tékknesk stúlka mér alveg sérstakan áhuga. Það gerðist í Borgarvirki eða Hradcany í Prag. Því miður beindist áhugi hennar ekki að mér persónulega heldur var það þjóðerni mitt sem gerði mig spennandi. Það var hinn íslenski lögreglumaður Erlendur í bókum Arnaldar Indriðasonar átti hug hennar og hjarta. ÞAÐ kom mér því ekki á óvart þegar þær góðu fréttir spurðust að Mýrin, kvikmynd Baltasars Kormáks, hefði unnið fyrstu verðlaun á frægri kvikmyndahátíð í Karlovy Vary í Tékklandi, en þar eru heilsulindir eins og í Hveragerði. En hversu vel kynntur sem Erlendur lögreglumaður kann að vera í Tékklandi hefði kvikmynd um hann ekki unnið til verðlauna á hátíðinni í Hveragerði nema myndin stæðist ítrustu gæðakröfur. ÞAÐ er mitt álit að Baltasar Kormákur sé meðal fremstu leikstjóra sem nú eru að störfum í Evrópu hverra verk ég kannast við (og örugglega besti hestamaðurinn í þeim hópi). Það kæmi mér því ekki á óvart að næst þegar leið mín liggur til Prag og ég hitti aftur stúlkuna sem ég spjallaði við hérna um árið að hún spyrji mig ekki einungis um Erlend heldur einnig um Baltasar og hvaða myndir hann hafi á prjónunum. EF þjóðir væru metnar eftir auðsæld sinni nytu Sádí-Arabar sennilega mestrar virðingar allra þjóða í heiminum. Það er þó ekki ríkidæmið sem mestu ræður um það orðspor sem af þeim fer heldur hvað þjóðir gera við peningana sína. Þótt það sé góðra launa vert að hafa brennandi áhuga á að græða peninga skiptir ekki minna máli vinnuframlag þeirra sem kjósa fremur að framleiða menningarverðmæti. Þess vegna væri skynsamlegt að þeir sem við þá framleiðslu fást byggju við kjör sem væru sambærileg - ekki kannski við mikilmenni eins og seðlabankastjóra - heldur að minnsta kosti við lögreglublók hjá hinu opinbera á borð við Erlend í bókum Arnaldar. Vonandi fer fjölgandi þeim peninga- og stjórnmálamönnum sem hafa sálargáfur til að skilja að fjármagn þarf til að rækta andleg verðmæt sem eru undirstaða tilveru þjóðarinnar - með djúpri virðingu fyrir þorski, stóriðju og viðskiptum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þráinn Bertelsson Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun
Fyrir nokkrum árum sýndi tékknesk stúlka mér alveg sérstakan áhuga. Það gerðist í Borgarvirki eða Hradcany í Prag. Því miður beindist áhugi hennar ekki að mér persónulega heldur var það þjóðerni mitt sem gerði mig spennandi. Það var hinn íslenski lögreglumaður Erlendur í bókum Arnaldar Indriðasonar átti hug hennar og hjarta. ÞAÐ kom mér því ekki á óvart þegar þær góðu fréttir spurðust að Mýrin, kvikmynd Baltasars Kormáks, hefði unnið fyrstu verðlaun á frægri kvikmyndahátíð í Karlovy Vary í Tékklandi, en þar eru heilsulindir eins og í Hveragerði. En hversu vel kynntur sem Erlendur lögreglumaður kann að vera í Tékklandi hefði kvikmynd um hann ekki unnið til verðlauna á hátíðinni í Hveragerði nema myndin stæðist ítrustu gæðakröfur. ÞAÐ er mitt álit að Baltasar Kormákur sé meðal fremstu leikstjóra sem nú eru að störfum í Evrópu hverra verk ég kannast við (og örugglega besti hestamaðurinn í þeim hópi). Það kæmi mér því ekki á óvart að næst þegar leið mín liggur til Prag og ég hitti aftur stúlkuna sem ég spjallaði við hérna um árið að hún spyrji mig ekki einungis um Erlend heldur einnig um Baltasar og hvaða myndir hann hafi á prjónunum. EF þjóðir væru metnar eftir auðsæld sinni nytu Sádí-Arabar sennilega mestrar virðingar allra þjóða í heiminum. Það er þó ekki ríkidæmið sem mestu ræður um það orðspor sem af þeim fer heldur hvað þjóðir gera við peningana sína. Þótt það sé góðra launa vert að hafa brennandi áhuga á að græða peninga skiptir ekki minna máli vinnuframlag þeirra sem kjósa fremur að framleiða menningarverðmæti. Þess vegna væri skynsamlegt að þeir sem við þá framleiðslu fást byggju við kjör sem væru sambærileg - ekki kannski við mikilmenni eins og seðlabankastjóra - heldur að minnsta kosti við lögreglublók hjá hinu opinbera á borð við Erlend í bókum Arnaldar. Vonandi fer fjölgandi þeim peninga- og stjórnmálamönnum sem hafa sálargáfur til að skilja að fjármagn þarf til að rækta andleg verðmæt sem eru undirstaða tilveru þjóðarinnar - með djúpri virðingu fyrir þorski, stóriðju og viðskiptum.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun