Unglingarnir og háþrýstidælan Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 29. júní 2008 07:00 Einhverra hluta vegna átti ég vanda til að hugsa fyrst um unglinga þegar spekingslegar umræður um siðferði manna var að nálgast þá niðurstöðu að heimur versnandi færi. Ofurölvun, eiturlyfjaneysla, slagsmál og fleiri svartar iðjur sem fá menn til að hafa missa trúna á mannkyninu voru samofnar tiltrú minn á unglingum. En nú verður mér ávallt hugsað til háþrýstidælunnar hans pabba þegar unglingar eru vændir um að leiða okkur í siðferðislegar ógöngur. Þannig er mál með vexti að karl faðir minn keypti sér fyrir nokkru nýja háþrýstidælu. Hann var afar stoltur þegar hann bar þetta vopn í fyrsta sinn í baráttunni við mosann á stéttinni. En þegar hann hefst handa skekur jarðskjálfti Suðurlandið og hristir hressilega hýbýli á höfuðborgarsvæðinu. „Hvað ertu að gera, Eyjólfur?" spyr þá nágrannakona hans ásakandi meðan hús hennar hristist til. Ég var reyndar nokkuð stoltur af þeim gamla því ég hafði lesið það í Íslendingasögum að mikið þótti til manna koma sem stukku hæð sína aftur á bak og áfram í fullum herklæðum, höndluðu sverð með svo skjótum hætti að svo virtist sem tvö væru á lofti. En enginn þessara manna gat þó staðið með vopn sitt í túninu heima og hrist hýbýli nágrannans. Reyndar var þá lengra á milli húsa. Þóroddur Bjarnason, prófessor við Háskólann á Akureyri, kynnti nýlega rannsókn um hegðun og viðhorf unglinga sem er til vitnis um það að þeir virðast jafnvel skynsamari en þeir sem eldir eru. En þeir eru oft hávaðasamir enda kraftmiklir og vissulega geta þeir farið illa úr því ef þeir beita þessum kröftum sínum í eitthvert klámhögg. En það eru ekki þeir sem standa að innflutningi eiturlyfja sem véla menn til flestra þeirra ódæðisverka sem viðgangast hér á landi. Sá svarti heimur er ekki mótaður af unglingum þó hann standi þeim opinn. Þar að auki eru unglingar að feta sín fyrstu spor í menningarheimi sem mótaður hefur verið í kringum áfengisneyslu. Hefur hann tekið miklum stakkaskiptum frá dögum Egils Skallagrímssonar sem fór illa með áfengi sjö ára gamall. Unglingarnir og háþrýstidælan hans pabba eiga því það sameiginlegt í mínum huga að vera kraftmikil og hávaðasöm þegar svo ber undir. Og kannski þess vegna hefur þeim verið kennt um verk sem mun stærri og meiri öfl eru höfundar af. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Halldór 22.12.2024 Halldór Baldursson Halldór Tímamót Jón Steindór Valdimarsson Skoðun Að sinna orkuþörf almennings Kristín Linda Árnadóttir Skoðun Menntun fyrir Hans Vögg Þuríður Magnúsína Björnsdóttir Skoðun Landið helga? Ingólfur Steinsson Skoðun Hvað eru jólin fyrir þér? Hugrún Sigurjónsdóttir Skoðun Kæri Grímur Grímsson – sakamaður gengur laus? Árni Guðmundsson Skoðun Opið bréf til valkyrjanna þriggja Björn Sævar Einarsson Skoðun Forréttindablinda strákanna í Viðskiptaráði Sonja Ýr Þorbergsdóttir Skoðun Þarf alltaf að vera svín? Harpa Kristbergsdóttir Skoðun
Einhverra hluta vegna átti ég vanda til að hugsa fyrst um unglinga þegar spekingslegar umræður um siðferði manna var að nálgast þá niðurstöðu að heimur versnandi færi. Ofurölvun, eiturlyfjaneysla, slagsmál og fleiri svartar iðjur sem fá menn til að hafa missa trúna á mannkyninu voru samofnar tiltrú minn á unglingum. En nú verður mér ávallt hugsað til háþrýstidælunnar hans pabba þegar unglingar eru vændir um að leiða okkur í siðferðislegar ógöngur. Þannig er mál með vexti að karl faðir minn keypti sér fyrir nokkru nýja háþrýstidælu. Hann var afar stoltur þegar hann bar þetta vopn í fyrsta sinn í baráttunni við mosann á stéttinni. En þegar hann hefst handa skekur jarðskjálfti Suðurlandið og hristir hressilega hýbýli á höfuðborgarsvæðinu. „Hvað ertu að gera, Eyjólfur?" spyr þá nágrannakona hans ásakandi meðan hús hennar hristist til. Ég var reyndar nokkuð stoltur af þeim gamla því ég hafði lesið það í Íslendingasögum að mikið þótti til manna koma sem stukku hæð sína aftur á bak og áfram í fullum herklæðum, höndluðu sverð með svo skjótum hætti að svo virtist sem tvö væru á lofti. En enginn þessara manna gat þó staðið með vopn sitt í túninu heima og hrist hýbýli nágrannans. Reyndar var þá lengra á milli húsa. Þóroddur Bjarnason, prófessor við Háskólann á Akureyri, kynnti nýlega rannsókn um hegðun og viðhorf unglinga sem er til vitnis um það að þeir virðast jafnvel skynsamari en þeir sem eldir eru. En þeir eru oft hávaðasamir enda kraftmiklir og vissulega geta þeir farið illa úr því ef þeir beita þessum kröftum sínum í eitthvert klámhögg. En það eru ekki þeir sem standa að innflutningi eiturlyfja sem véla menn til flestra þeirra ódæðisverka sem viðgangast hér á landi. Sá svarti heimur er ekki mótaður af unglingum þó hann standi þeim opinn. Þar að auki eru unglingar að feta sín fyrstu spor í menningarheimi sem mótaður hefur verið í kringum áfengisneyslu. Hefur hann tekið miklum stakkaskiptum frá dögum Egils Skallagrímssonar sem fór illa með áfengi sjö ára gamall. Unglingarnir og háþrýstidælan hans pabba eiga því það sameiginlegt í mínum huga að vera kraftmikil og hávaðasöm þegar svo ber undir. Og kannski þess vegna hefur þeim verið kennt um verk sem mun stærri og meiri öfl eru höfundar af.