Mér stekkur ekki bros á vör! Frímann Gunnarsson skrifar 17. maí 2010 14:14 Kæru kjósendur, nú get ég ekki lengur orða bundist, hversu langt á þetta svokallaða "grín" að ganga? Því miður vita ekki allir hvar takmörk þeirra liggja og þess þá heldur hvar styrkur þeirra liggur. Nú erum við Íslendingar að verða vitni að stórkostlegu ofmati eins meðbræðra okkar, einmitt í þeim dúr. "Grínarinn" Jón Gnarr (einkennilegt nafn…útlendingur?) æðir fram á völl stjórnmálanna þessa dagana með miklu offorsi í nafni flokks sem er í besta falli rangnefni, í versta falli léleg tilraun til þess að vera fyndinn. Téður Jón er einna helst þekktur hér á landi fyrir ansi svæsin húmor, þar sem hann hefur göslast áfram, ólærður, með einkennilegt skopskyn þar sem ekkert er heilagt og "brandararnir" hafa engan endapunkt (punchline) eins og allir vita að brandarar eiga að hafa! Það er einmitt málið. Þar stendur hnífurinn í kúnni… maður veit aldrei hvort hann sé að grínast eður ei! Er þetta allt saman eitt stórt grín? Þá er komið að stóru spurningunni, hverjum er verið að gera grín að? Ég má til með að benda á að það er aldeilis ekki gaman að vera skotspónn óvandaðra "grínara", það þekki ég alltof vel. Mér rennur í grun að gríninu sé beint að saklausum stjórnmálamönnum sem hafa unnið óeigingjarnt starf í þágu almennings í ólgusjó erlends fjármálaofviðris. Þetta fólk hefur látið hugsjónir drífa sig áfram, þótt auðvitað hafi það þurft að gera málamiðlanir á leiðinni, því annars hefði það ekki komist í áhrifastöður. Það hefur auðvitað þurft að spila eftir vissum leikreglum, leikreglum stjórnmálanna, eins og það er orðað svo vel í enskunni "it's a mean to an end." Að vera í ábyrgðastöðu í stjórnmálum er langt því frá að vera auðvelt starf, því auðvitað þarf ósjaldan að taka erfiðar ákvarðanir sem hafa með gríðarlega hagsmuni að gera, sem almenningur hefur sjaldnast nokkuð vit á. Af hreinni ósérhlífni hafa stjórnmálamenn því ekkert verið að angra almenning með flóknu tali um flókin mál. Sir Winston Churchill sagði eitt sinn: "Bestu rökin gegn lýðræði eru fimm mínútna samtal við óbreyttan kjósanda." Við getum litið á stjórnmálamann sem fjárhirði sem veit hvaða leið hann á að reka féið sitt… þannig á það að vera, ekki öfugt! J. Gnarr og hans kónar beita lýðskrumi, tónlistarmyndböndum og ódýrum húmor (ef húmor má kalla) til þess að umpóla þessu rótgróna kerfi sem hefur sannað sig aftur og aftur. Hvernig haldiði að það myndi enda ef leikskólabörnin héldu allt í einu að þau gætu rekið leikskólann og færu að segja fóstrunum til (myndlíking)? Hvar værum við stödd ef ekki hefðu verið fagleg og hárnákvæm viðbrögð þegar erlenda fjármálafárviðrið skall á Íslandsströndum? Að gera grín að því góða fólki sem hefur staðið í framlínunni er ekkert annað en einelti. Í "húmors" nafni! Einelti af verstu sort. Hvernig þætti Gnarr of félögum að bragða á eigin meðölum, svona til þess að finna hvernig það er að vera hinum megin við (b)orðið? Ég ætla að gera litla tilraun og skella fram einum vel úthugsuðum brandara á þeirra kostnað og sjá hvort þeim svíði ekki undan… Bill Clinton, Margaret Thatcher og Jón Gnarr hittust við Gullna Hliðið og vildu öll fá inngöngu. Lykla Pétur kom til dyra og sagði að það væri því miður aðeins pláss fyrir tvo. En þar sem þau væru nú öll stjórnmálamenn þá fengju þau öll eitt tækifæri til þess að tala sig inn. Bill Clinton og Margaret Thatcher komu bæði með fínar ræður þar sem þau fóru í grófum dráttum yfir það sem þau höfðu náð að afreka í lífinu. En þegar það kom að Jóni Gnarr þá sagði hann bara illskiljanlegan brandara um Jesú Krist og farsíma, sem skapaði vandræðalegt andrúmsloft hjá öllum viðstöddum. Það var því ekki að sökum að spyrja, Lykla Pétur bauð Clinton og Thatcher velkomin en skellti hliðinu gullna á nefið á Gnarr sem stóð eftir einn með kjánalegt glott á vör og umlaði með sjálfum sér "…en þetta var bara djók…" (reyniði að sjá fyrir ykkur kjánalegt glottið, því það styður við lokalínuna og gerir hana jafnvel enn fyndnari!) Hvernig ætli Jóni Gnarr líði að lesa svona grín á hans kostnað? Ég vona að hann taki þá tilfinningu sem kviknar í brjósti hans við þennan lestur og noti hana í þágu almennings og átti sig á því þegar hans vitjunartími er kominn. Eins vona ég að hann fari í skóla og læri eitthvað almennilegt fag, því ekki getur hann ætlast til þess að hann komist langt á fíflaskapnum einum saman! Með vinsemd og virðingu, Frímann Gunnarsson Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Vinsælast 2010 Mest lesið Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks Skoðun Heilinn okkar og klukka lífsins Birna V. Baldursdóttir ,Heiðdís B. Valdimarsdóttir Skoðun Silja Bára skilur stjórnsýslu HÍ! Elva Ellertsdóttir,Kolbrún Eggertsdóttir Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir Skoðun Hafðu áhrif til hádegis Bjarni Þór Sigurðsson Skoðun Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson Skoðun Stöndum vörð um hlutverk háskóla – Kjósum Kolbrúnu Ástríður Stefánsdóttir Skoðun Sólarhringur til stefnu Flosi Eiríksson Skoðun Ég kýs mælskan og mannlegan leiðtoga sem rektor Engilbert Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Í heimi sem samþykkir þjóðarmorð er ekkert jafnrétti Najlaa Attaallah skrifar Skoðun Heilinn okkar og klukka lífsins Birna V. Baldursdóttir ,Heiðdís B. Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir skrifar Skoðun Silja Bára skilur stjórnsýslu HÍ! Elva Ellertsdóttir,Kolbrún Eggertsdóttir skrifar Skoðun Hafðu áhrif til hádegis Bjarni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Stöndum vörð um hlutverk háskóla – Kjósum Kolbrúnu Ástríður Stefánsdóttir skrifar Skoðun Nei, við skulum ekki kaupa handa þeim fleiri vopn Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Tímaskekkjan skólaíþróttir Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Þegar fíllinn byltir sér.... Gunnar Pálsson skrifar Skoðun Leyfi til að syrgja Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Kominn tími til að þingmenn axli ábyrgð Björn Ólafsson skrifar Skoðun VR-members, exercise your right to vote! Christopher Eva skrifar Skoðun Stöðvum það sem gott er Íris E. Gísladóttir skrifar Skoðun Kjósum Kolbrúnu – Styrk stjórnun á tímum breytinga Margrét Sigrún Sigurðardóttir skrifar Skoðun Vanfjármögnun Háskóla Íslands verður að breyta Magnús Karl Magnússon skrifar Skoðun Er þetta satt eða heyrði ég þetta bara nógu oft? Gunnhildur Birna Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Stöndum með börnum Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun „Án orku verður ekki hagvöxtur“ Jón Skafti Gestsson skrifar Skoðun Ég kýs mælskan og mannlegan leiðtoga sem rektor Engilbert Sigurðsson skrifar Skoðun Almannaréttur er sá réttur sem almenningi er áskilinn í lögum til frjálsra afnota af landi og landsgæðum Skírnir Garðarson skrifar Skoðun Flosa í formanninn Jónas Már Torfason skrifar Skoðun VR á krossgötum - félagsmenn verða að hafna sundrungu Harpa Sævarsdóttir skrifar Skoðun Bakpokinn sem þyngist þegar á brattann sækir Gunnar Úlfarsson skrifar Skoðun Sólarhringur til stefnu Flosi Eiríksson skrifar Skoðun Takk fyrir stuðninginn félagsfólk VR Þorsteinn Skúli Sveinsson skrifar Skoðun Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir skrifar Skoðun Sjálfbærni og mikilvægi háskóla Silja Bára Ómarsdóttir skrifar Skoðun Að kenna eða ekki kenna Helga Margrét Marzellíusardóttir skrifar Skoðun Þúsund hjúkrunarrými óskast strax í gær Aríel Pétursson skrifar Sjá meira
Kæru kjósendur, nú get ég ekki lengur orða bundist, hversu langt á þetta svokallaða "grín" að ganga? Því miður vita ekki allir hvar takmörk þeirra liggja og þess þá heldur hvar styrkur þeirra liggur. Nú erum við Íslendingar að verða vitni að stórkostlegu ofmati eins meðbræðra okkar, einmitt í þeim dúr. "Grínarinn" Jón Gnarr (einkennilegt nafn…útlendingur?) æðir fram á völl stjórnmálanna þessa dagana með miklu offorsi í nafni flokks sem er í besta falli rangnefni, í versta falli léleg tilraun til þess að vera fyndinn. Téður Jón er einna helst þekktur hér á landi fyrir ansi svæsin húmor, þar sem hann hefur göslast áfram, ólærður, með einkennilegt skopskyn þar sem ekkert er heilagt og "brandararnir" hafa engan endapunkt (punchline) eins og allir vita að brandarar eiga að hafa! Það er einmitt málið. Þar stendur hnífurinn í kúnni… maður veit aldrei hvort hann sé að grínast eður ei! Er þetta allt saman eitt stórt grín? Þá er komið að stóru spurningunni, hverjum er verið að gera grín að? Ég má til með að benda á að það er aldeilis ekki gaman að vera skotspónn óvandaðra "grínara", það þekki ég alltof vel. Mér rennur í grun að gríninu sé beint að saklausum stjórnmálamönnum sem hafa unnið óeigingjarnt starf í þágu almennings í ólgusjó erlends fjármálaofviðris. Þetta fólk hefur látið hugsjónir drífa sig áfram, þótt auðvitað hafi það þurft að gera málamiðlanir á leiðinni, því annars hefði það ekki komist í áhrifastöður. Það hefur auðvitað þurft að spila eftir vissum leikreglum, leikreglum stjórnmálanna, eins og það er orðað svo vel í enskunni "it's a mean to an end." Að vera í ábyrgðastöðu í stjórnmálum er langt því frá að vera auðvelt starf, því auðvitað þarf ósjaldan að taka erfiðar ákvarðanir sem hafa með gríðarlega hagsmuni að gera, sem almenningur hefur sjaldnast nokkuð vit á. Af hreinni ósérhlífni hafa stjórnmálamenn því ekkert verið að angra almenning með flóknu tali um flókin mál. Sir Winston Churchill sagði eitt sinn: "Bestu rökin gegn lýðræði eru fimm mínútna samtal við óbreyttan kjósanda." Við getum litið á stjórnmálamann sem fjárhirði sem veit hvaða leið hann á að reka féið sitt… þannig á það að vera, ekki öfugt! J. Gnarr og hans kónar beita lýðskrumi, tónlistarmyndböndum og ódýrum húmor (ef húmor má kalla) til þess að umpóla þessu rótgróna kerfi sem hefur sannað sig aftur og aftur. Hvernig haldiði að það myndi enda ef leikskólabörnin héldu allt í einu að þau gætu rekið leikskólann og færu að segja fóstrunum til (myndlíking)? Hvar værum við stödd ef ekki hefðu verið fagleg og hárnákvæm viðbrögð þegar erlenda fjármálafárviðrið skall á Íslandsströndum? Að gera grín að því góða fólki sem hefur staðið í framlínunni er ekkert annað en einelti. Í "húmors" nafni! Einelti af verstu sort. Hvernig þætti Gnarr of félögum að bragða á eigin meðölum, svona til þess að finna hvernig það er að vera hinum megin við (b)orðið? Ég ætla að gera litla tilraun og skella fram einum vel úthugsuðum brandara á þeirra kostnað og sjá hvort þeim svíði ekki undan… Bill Clinton, Margaret Thatcher og Jón Gnarr hittust við Gullna Hliðið og vildu öll fá inngöngu. Lykla Pétur kom til dyra og sagði að það væri því miður aðeins pláss fyrir tvo. En þar sem þau væru nú öll stjórnmálamenn þá fengju þau öll eitt tækifæri til þess að tala sig inn. Bill Clinton og Margaret Thatcher komu bæði með fínar ræður þar sem þau fóru í grófum dráttum yfir það sem þau höfðu náð að afreka í lífinu. En þegar það kom að Jóni Gnarr þá sagði hann bara illskiljanlegan brandara um Jesú Krist og farsíma, sem skapaði vandræðalegt andrúmsloft hjá öllum viðstöddum. Það var því ekki að sökum að spyrja, Lykla Pétur bauð Clinton og Thatcher velkomin en skellti hliðinu gullna á nefið á Gnarr sem stóð eftir einn með kjánalegt glott á vör og umlaði með sjálfum sér "…en þetta var bara djók…" (reyniði að sjá fyrir ykkur kjánalegt glottið, því það styður við lokalínuna og gerir hana jafnvel enn fyndnari!) Hvernig ætli Jóni Gnarr líði að lesa svona grín á hans kostnað? Ég vona að hann taki þá tilfinningu sem kviknar í brjósti hans við þennan lestur og noti hana í þágu almennings og átti sig á því þegar hans vitjunartími er kominn. Eins vona ég að hann fari í skóla og læri eitthvað almennilegt fag, því ekki getur hann ætlast til þess að hann komist langt á fíflaskapnum einum saman! Með vinsemd og virðingu, Frímann Gunnarsson
Skoðun Hvað er kona? - Þörf kynjakerfisins til að skilgreina og stjórna konum Arna Magnea Danks skrifar
Skoðun Ég styð Ingibjörgu Gunnarsdóttur í stöðu rektors við Háskóla Íslands Herdís Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Almannaréttur er sá réttur sem almenningi er áskilinn í lögum til frjálsra afnota af landi og landsgæðum Skírnir Garðarson skrifar
Skoðun Heili ungmenna á samfélagsmiðlum – hefur endurvírun átt sér stað í heila heillar kynslóðar? Þórhildur Halldórsdóttir skrifar