Ævintýralandið Pólland Sara McMahon skrifar 22. ágúst 2011 11:00 Mig mætti mögulega kalla Austur-Evrópu perra því ég er afskaplega hrifin af öllu sem tengist því svæði, sama hvort það er menningin, sagan, fólkið eða maturinn. Samt hafði ég aldrei komið til Austur-Evrópu fyrr en nú í ágúst þegar ég heimsótti Pólland. Ég var afskaplega spennt fyrir ferðinni og nokkrum vikum fyrir brottför hóf ég að telja niður dagana, líkt og barn sem bíður jólanna. Þegar ég lenti loks í Varsjá kom það mér á óvart hversu falleg og hrein borgin var. Eins kom mér skemmtilega á óvart hversu vel allar almenningssamgöngur gengu fyrir sig. Stæði á tímatöflunni að strætó kæmi 11.18 kom strætó klukkan 11.18, ekki mínútu fyrr og ekki mínútu seinna. Vinkona mín leiddi mig svo um borgina og sýndi mér meðal annars gamla miðbæinn, dýragarðinn og aðra almenningsgarða - en þess má geta að einn elsti almenningsgarður í Evrópu er einmitt í Varsjá. Við drukkum hunangsbjór í Pawilony, sem er eins og lítið bakhverfi fullt af litlum krám, og busluðum með tærnar í gosbrunninum í Park Fontann á heitum sumardegi á meðan við hlustuðum á hressilega þjóðlagatónlist. Við römbuðum inn á markaðstorg sem seldi aðeins rétti og vörur frá Póllandi og Litháen og snæddum þar pierogi, pylsur, grillaðan ost og kartöflukökur og skoluðum því niður með lífrænum bjór. Við hlýddum á sinfoníutónleika sem haldnir voru undir berum himni og drukkum ískaffi frá Coffee Heaven. Einn daginn lögðum við líka leið okkar í Hala Mirowska þar sem við keyptum ferskar matvörur og ég fékk í fyrsta sinn að borða sólblómafræ beint úr blóminu sjálfu. Í strætisvögnunum varð ég ítrekað vitni að því er fólk spratt upp úr sætum sínum til að láta eldri borgurum, ungum mæðrum eða óléttum konum þau eftir. Karlmenn buðu okkur stúlkunum alltaf kurteislega að ganga inn um dyr á undan á meðan þeir héldu hurðinni og fólk var almennt hlýlegt, kurteist og hjálpsamt. Ég bar miklar væntingar til ferðarinnar áður en ég hélt af stað, enda mikill aðdáandi Austur-Evrópu eins og áður hefur komið fram, en bæði land og þjóð fóru fram úr öllum mínum væntingum. Er ég kvaddi vinkonu mína og alla hennar yndislegu vini hét ég því að snúa aftur innan tíðar og ætla ég mér svo sannarlega að standa við það loforð. Svo hugsaði ég sæl með mér; Mikið erum við Íslendingar heppnir að deila landi okkar með svona frábæru fólki. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Sara McMahon Mest lesið Glútenlaust gull á grillið Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Heilræði fyrir Nýhaldið Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Evrópa og myrkrið framundan Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Ferðatryggingar og val á kreditkorti Svandís Edda Hólm Jónudóttir Skoðun Lokunaruppboð í Kauphöllinni Baldur Thorlacius Skoðun Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Ert þú í góðu netsambandi? Áslaug Arna Sigurbjörnsdóttir Skoðun Af hverju að byggja Coda Terminal? Ólafur Elínarson,Sandra Ósk Snæbjörnsdóttir Skoðun Stundum hefur Gunnar Smári rétt fyrir sér Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun
Mig mætti mögulega kalla Austur-Evrópu perra því ég er afskaplega hrifin af öllu sem tengist því svæði, sama hvort það er menningin, sagan, fólkið eða maturinn. Samt hafði ég aldrei komið til Austur-Evrópu fyrr en nú í ágúst þegar ég heimsótti Pólland. Ég var afskaplega spennt fyrir ferðinni og nokkrum vikum fyrir brottför hóf ég að telja niður dagana, líkt og barn sem bíður jólanna. Þegar ég lenti loks í Varsjá kom það mér á óvart hversu falleg og hrein borgin var. Eins kom mér skemmtilega á óvart hversu vel allar almenningssamgöngur gengu fyrir sig. Stæði á tímatöflunni að strætó kæmi 11.18 kom strætó klukkan 11.18, ekki mínútu fyrr og ekki mínútu seinna. Vinkona mín leiddi mig svo um borgina og sýndi mér meðal annars gamla miðbæinn, dýragarðinn og aðra almenningsgarða - en þess má geta að einn elsti almenningsgarður í Evrópu er einmitt í Varsjá. Við drukkum hunangsbjór í Pawilony, sem er eins og lítið bakhverfi fullt af litlum krám, og busluðum með tærnar í gosbrunninum í Park Fontann á heitum sumardegi á meðan við hlustuðum á hressilega þjóðlagatónlist. Við römbuðum inn á markaðstorg sem seldi aðeins rétti og vörur frá Póllandi og Litháen og snæddum þar pierogi, pylsur, grillaðan ost og kartöflukökur og skoluðum því niður með lífrænum bjór. Við hlýddum á sinfoníutónleika sem haldnir voru undir berum himni og drukkum ískaffi frá Coffee Heaven. Einn daginn lögðum við líka leið okkar í Hala Mirowska þar sem við keyptum ferskar matvörur og ég fékk í fyrsta sinn að borða sólblómafræ beint úr blóminu sjálfu. Í strætisvögnunum varð ég ítrekað vitni að því er fólk spratt upp úr sætum sínum til að láta eldri borgurum, ungum mæðrum eða óléttum konum þau eftir. Karlmenn buðu okkur stúlkunum alltaf kurteislega að ganga inn um dyr á undan á meðan þeir héldu hurðinni og fólk var almennt hlýlegt, kurteist og hjálpsamt. Ég bar miklar væntingar til ferðarinnar áður en ég hélt af stað, enda mikill aðdáandi Austur-Evrópu eins og áður hefur komið fram, en bæði land og þjóð fóru fram úr öllum mínum væntingum. Er ég kvaddi vinkonu mína og alla hennar yndislegu vini hét ég því að snúa aftur innan tíðar og ætla ég mér svo sannarlega að standa við það loforð. Svo hugsaði ég sæl með mér; Mikið erum við Íslendingar heppnir að deila landi okkar með svona frábæru fólki.
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun
Fögnum á degi líffræðilegrar fjölbreytni Rannveig Magnúsdóttir,Ragnhildur Guðmundsdóttir,Skúli Skúlason,Ole Sandberg,Sæunn Júlía Sigurjónsdóttir Skoðun
Viðreisn mun leggja fram tillögu um íbúakosningu um Coda Terminal verkefnið í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun