Skoðun

Einkalíf fatlaðra

Þorvarður Karl Þorvarðarson skrifar
Ég er einn af sendiherrum mannréttindasamnings Sameinuðu þjóðanna fyrir fatlað fólk. Fatlað fólk er jafnmismunandi og það er margt. Sjálfur er ég öryrki og hef alltaf unnið fyrir mínum launum þrátt fyrir hryggskekkju, athyglisbrest o.fl.

Núna bý ég á sambýli með fjórum öðrum þroskahömluðum einstaklingum sem jafnframt eru öryrkjar en reyna samt að vinna fyrir sínum launum. Við búum allir hver ofan í öðrum og höfum hvorki næði né einkalíf.

Einkalíf allra fatlaðra er alveg jafnheilagt og einkalíf annars fólks. Alveg sama hvort við búum á sambýlum, stofnunum eða í eigin íbúðum, við viljum ráða sjálf með hverjum og hvernig við búum!

Nú í júní 2011 erum við að flytja í nýtt og mun betra húsnæði þar sem við munum fá þá aðstoð sem við viljum og þurfum. Þar fáum við loksins okkar einkalíf með því að vera hver og einn með sína íbúð. Þar með er verið að fylgja eftir atriðum úr 19. gr. samnings Sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks, en þar er talað um rétt fatlaðra einstaklinga til að lifa sjálfstæðu lífi.

Sömuleiðis höfum við rétt á að ráða sjálf hvort við viljum stofna fjölskyldu eða ekki. Sjálfur vil ég búa með einhverjum sem ég á samleið með.

Að búa á sambýli á að vera eins og að búa á heimili með aðstoð starfsfólks.

Vonandi fara viðhorf í átt að fötluðum og öryrkjum að breytast til hins betra eins og t.d. öðlingarnir á vinnustaðnum mínum í Ásgarði, sem bera virðingu fyrir öllum á vinnustaðnum, hvernig sem fötlun þeirra er.


Tengdar fréttir

Að flytja að heiman

Þegar ég flutti að heiman flutti ég í íbúð með annarri konu. Okkur dreymdi um að við mundum búa saman þangað til ég færi á elliheimili. En hún flutti og fór í sambýli. Svo fékk ég aðra konu til að búa með mér en það gekk ekki upp. Nú bý ég ein í íbúð á elleftu hæð með fallegu útsýni.

Boðberar mannréttinda

Samningur Sameinuðu þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks var undirritaður af Íslands hálfu fyrir rúmum fjórum árum. Samningurinn hefur þó ekki enn verið fullgiltur.

Sjálfstætt líf

Flest viljum við vera þátttakendur og tilheyra samfélagi. Samfélag getur þýtt margt, hverfið sem við búum í, skólinn er samfélag nemenda, starfsfólks og foreldra skólans og kirkjan er samfélag þeirra sem hana sækja. Okkur þykir sjálfsagt að tilheyra samfélagi og hafa rétt á að taka þátt í því. Flestir hugsa sjaldnast um það hvert samfélag okkar er og á hvaða þátt við búum í því. Við erum bara hluti af samfélaginu án þess að spá neitt meira í það.




Skoðun

Skoðun

Kona, vertu ekki fyrir!

Elín Björg Jónsdóttir,Halldóra Sigríður Sveinsdóttir,Hrafnhildur Lilja Harðardóttir skrifar

Sjá meira


×