Vatnsmýrarbyggð verður djásn í höfuðborginni Örn Sigurðsson og Gunnar H. Gunnarsson skrifar 11. nóvember 2011 06:00 Ómari Ragnarssyni, þeim fjölhæfa og athafnasama snillingi, fatast illilega flugið í grein í Fréttablaðinu þann 9. nóvember sl., sem hann ritar til varnar flugvellinum í hjarta Reykjavíkur. Þar telur Ómar sig ugglaust eiga persónulegra hagsmuna að gæta sem flugrekandi og flugvélareigandi. Í skrifum sínum lítur hann fram hjá öllu, sem máli skiptir í umræðu um víðtæka framtíðarhagsmuni borgarbúa og annarra landsmanna. Stjórnlagaþingsmaðurinn Ómar sleppir því að nefna fyrstu almennu atkvæðagreiðslu á Íslandi, ef frá eru taldar kosningar um brennivín, hunda, fullveldi 1918 og stofnun lýðveldis 1944, þegar Reykvíkingar ákváðu 2001 að Reykjavíkurflugvöllur skyldi lagður niður eigi síðar en 2016 . Ómar getur þess ekki að Reykvíkingar fengu full yfirráð yfir kjörlendi sínu í Vatnsmýri þann 1. janúar 1932 til þess eins að þróa þar áfram ört stækkandi höfuðborg. Þetta var níu árum áður en Bretar byggðu herflugvöll í Vatnsmýri og 14 árum áður en ríkið gerði hann með valdi að borgaralegum flugvelli í stríðslok gegn brýnustu hagsmunum og vilja Reykvíkinga. Ómar nefnir ekki einu orði að árið 2005 var samþykkt með 14 atkvæðum í borgarstjórn Reykjavíkur að efna til alþjóðlegrar hugmyndasamkeppni um skipulag Vatnsmýrar. Árið 2007 bárust alls 136 glæsilegar tillögur frá mörgum færustu sérfræðingum heims á sviði borgarskipulags. Engin tillagnanna gerði ráð fyrir flugvelli þó samkeppnisgögn heimiluðu það. Margsinnis hefur verið sýnt fram á þjóðhagslega arðsemi þess að byggja í Vatnsmýri, m.a. í skýrslu, sem ráðgjafafyrirtækið ParX vann fyrir samgönguráðherra 2007. Þar kemur fram að á verðlagi 2005 verður þjóðarbúið af a.m.k. 3.500.000.000 kr. á hverju því ári, sem ekki er byggt í Vatnsmýri. Aðrir telja að tap þjóðarbúsins sé að minnsta kosti fjórfalt eða um 14 milljarðar kr. á ári. Þétting byggðar er mannvæn, umhverfisvæn og þjóðhagslega arðsöm. Nú kostar akstur á höfuðborgarsvæðinu á 3ja hundrað milljarða kr. á ári, en með fullbyggðri þéttri og blandaðri byggð í Vatnsmýri sparast verulegur hluti þess fjár eða allt að 40%. Talið er að frá og með árinu 2013 skapist þörf fyrir smáar og meðalstórar fjölbýlishúsaíbúðir miðsvæðis á höfuðborgarsvæðinu þar sem ungar fjölskyldur komast af með einn bíl eða engan. Ef ekki er unnt að koma til móts við eftirspurnina í Vatnsmýri mun verulegur hluti þessa hóps neyðast til að setjast að í nýjum úthverfum utan við núverandi jaðar höfuðborgarsvæðisins, einkum í nágrannasveitarfélögunum. Það mun leiða til áframhaldandi stjórnlausrar útþenslu byggðar og aukins kostnaðar samfélagsins með tilheyrandi skerðingu lífskjara. Reykvíkinginn Ómar Ragnarsson skortir tilfinningu fyrir brýnustu hagsmunum höfuðborgarbúa. Þeir hagsmunir eru að sjálfsögðu að losna sem allra fyrst við flugvöllinn úr Vatnsmýri. Flugvélareigandinn og flugrekandinn Ómar ætti að snúa sér að Ögmundi ráðherra samgöngumála, sem hangir á Vatnsmýrarflugvellinum eins og hundur á roði og benda honum á að það eru langtímahagsmunir flugrekenda að skapa stöðugleika og ró um miðstöð innanlandsflugsins. Í því skyni gæti ríkið t.d. gert nýjan flugvöll uppi á Hólmsheiði fyrir u.þ.b. 15 milljarða króna og átt um 20.000.000.000 kr. í afgang eftir sölu á ríkislóðunum í Vatnsmýri. Heldur þú ekki Ómar að ríkið gæti notað þetta fé í samgöngumannvirki á þessum síðustu og verstu tímum? Vantar ekki peninga t.d. í Dýrafjarðargöng, Norðfjarðargöng, Öskjuhlíðargöng og Kópavogsgöng? Vatnsmýrin er eins konar ormagryfja lýðveldisins. Í umræðum um hana mætist flest það versta í íslenskum stjórnmálum og samræðuhefð. Þar rekast á sýndarhagsmunir dreifðra byggða og gamla bændasamfélagsins annars vegar og hins vegar meginhagsmunir hins unga borgarsamfélags. Samgönguyfirvöld hafa áratugum saman staðið fyrir skipulegri áróðursherferð gegn helstu hagsmunum höfuðborgarbúa og kallað til mikinn liðsstyrk hollvina flugsins, þeirra sem með einum eða öðrum hætti gætu talist eiga persónulegra hagsmuna að gæta af áframhaldandi veru flugvallar í Vatnsmýri. Í málflutningi sínum byggir þessi hópur á þröngum einkahagsmunum, tilfinningatengdum rökleysum, órökstuddum fullyrðingum, tilbúningi og útúrsnúningum en sniðgengur um leið grundvallaratriði samræðunnar, þ.e. rökstuðning, sanngirni og fagleg vinnubrögð. Skrif Ómars Ragnarssonar flugrekanda bera öll þessi einkenni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Tengdar fréttir Höfuðborg og flugvöllur allra landsmanna Það er lögmál að borgir og bæir myndast oftast á krossgötum, sem draga að sér verslun og þjónustu. Innlend dæmi eru Reykjavík, Borgarnes, Akureyri, Egilsstaðir og Selfoss en erlend dæmi eru Ósló, Stokkhólmur og Kaupmannahöfn. Reykjavík myndaðist þar sem sjóleið og landleið mættust við gömlu Reykjavíkurhöfn á þeim tímum sem dönsku konungarnir, Þórbergur, Lindberg og Nóbelsskáldið tóku land í Reykjavíkurhöfn. Síðan bættist flugvöllurinn við rétt við Kvosina. Fljótlega myndaðist andstaða við flugvöllinn á þeim forsendum að hann tæki rými frá miðborginni. 9. nóvember 2011 06:00 Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Sjá meira
Ómari Ragnarssyni, þeim fjölhæfa og athafnasama snillingi, fatast illilega flugið í grein í Fréttablaðinu þann 9. nóvember sl., sem hann ritar til varnar flugvellinum í hjarta Reykjavíkur. Þar telur Ómar sig ugglaust eiga persónulegra hagsmuna að gæta sem flugrekandi og flugvélareigandi. Í skrifum sínum lítur hann fram hjá öllu, sem máli skiptir í umræðu um víðtæka framtíðarhagsmuni borgarbúa og annarra landsmanna. Stjórnlagaþingsmaðurinn Ómar sleppir því að nefna fyrstu almennu atkvæðagreiðslu á Íslandi, ef frá eru taldar kosningar um brennivín, hunda, fullveldi 1918 og stofnun lýðveldis 1944, þegar Reykvíkingar ákváðu 2001 að Reykjavíkurflugvöllur skyldi lagður niður eigi síðar en 2016 . Ómar getur þess ekki að Reykvíkingar fengu full yfirráð yfir kjörlendi sínu í Vatnsmýri þann 1. janúar 1932 til þess eins að þróa þar áfram ört stækkandi höfuðborg. Þetta var níu árum áður en Bretar byggðu herflugvöll í Vatnsmýri og 14 árum áður en ríkið gerði hann með valdi að borgaralegum flugvelli í stríðslok gegn brýnustu hagsmunum og vilja Reykvíkinga. Ómar nefnir ekki einu orði að árið 2005 var samþykkt með 14 atkvæðum í borgarstjórn Reykjavíkur að efna til alþjóðlegrar hugmyndasamkeppni um skipulag Vatnsmýrar. Árið 2007 bárust alls 136 glæsilegar tillögur frá mörgum færustu sérfræðingum heims á sviði borgarskipulags. Engin tillagnanna gerði ráð fyrir flugvelli þó samkeppnisgögn heimiluðu það. Margsinnis hefur verið sýnt fram á þjóðhagslega arðsemi þess að byggja í Vatnsmýri, m.a. í skýrslu, sem ráðgjafafyrirtækið ParX vann fyrir samgönguráðherra 2007. Þar kemur fram að á verðlagi 2005 verður þjóðarbúið af a.m.k. 3.500.000.000 kr. á hverju því ári, sem ekki er byggt í Vatnsmýri. Aðrir telja að tap þjóðarbúsins sé að minnsta kosti fjórfalt eða um 14 milljarðar kr. á ári. Þétting byggðar er mannvæn, umhverfisvæn og þjóðhagslega arðsöm. Nú kostar akstur á höfuðborgarsvæðinu á 3ja hundrað milljarða kr. á ári, en með fullbyggðri þéttri og blandaðri byggð í Vatnsmýri sparast verulegur hluti þess fjár eða allt að 40%. Talið er að frá og með árinu 2013 skapist þörf fyrir smáar og meðalstórar fjölbýlishúsaíbúðir miðsvæðis á höfuðborgarsvæðinu þar sem ungar fjölskyldur komast af með einn bíl eða engan. Ef ekki er unnt að koma til móts við eftirspurnina í Vatnsmýri mun verulegur hluti þessa hóps neyðast til að setjast að í nýjum úthverfum utan við núverandi jaðar höfuðborgarsvæðisins, einkum í nágrannasveitarfélögunum. Það mun leiða til áframhaldandi stjórnlausrar útþenslu byggðar og aukins kostnaðar samfélagsins með tilheyrandi skerðingu lífskjara. Reykvíkinginn Ómar Ragnarsson skortir tilfinningu fyrir brýnustu hagsmunum höfuðborgarbúa. Þeir hagsmunir eru að sjálfsögðu að losna sem allra fyrst við flugvöllinn úr Vatnsmýri. Flugvélareigandinn og flugrekandinn Ómar ætti að snúa sér að Ögmundi ráðherra samgöngumála, sem hangir á Vatnsmýrarflugvellinum eins og hundur á roði og benda honum á að það eru langtímahagsmunir flugrekenda að skapa stöðugleika og ró um miðstöð innanlandsflugsins. Í því skyni gæti ríkið t.d. gert nýjan flugvöll uppi á Hólmsheiði fyrir u.þ.b. 15 milljarða króna og átt um 20.000.000.000 kr. í afgang eftir sölu á ríkislóðunum í Vatnsmýri. Heldur þú ekki Ómar að ríkið gæti notað þetta fé í samgöngumannvirki á þessum síðustu og verstu tímum? Vantar ekki peninga t.d. í Dýrafjarðargöng, Norðfjarðargöng, Öskjuhlíðargöng og Kópavogsgöng? Vatnsmýrin er eins konar ormagryfja lýðveldisins. Í umræðum um hana mætist flest það versta í íslenskum stjórnmálum og samræðuhefð. Þar rekast á sýndarhagsmunir dreifðra byggða og gamla bændasamfélagsins annars vegar og hins vegar meginhagsmunir hins unga borgarsamfélags. Samgönguyfirvöld hafa áratugum saman staðið fyrir skipulegri áróðursherferð gegn helstu hagsmunum höfuðborgarbúa og kallað til mikinn liðsstyrk hollvina flugsins, þeirra sem með einum eða öðrum hætti gætu talist eiga persónulegra hagsmuna að gæta af áframhaldandi veru flugvallar í Vatnsmýri. Í málflutningi sínum byggir þessi hópur á þröngum einkahagsmunum, tilfinningatengdum rökleysum, órökstuddum fullyrðingum, tilbúningi og útúrsnúningum en sniðgengur um leið grundvallaratriði samræðunnar, þ.e. rökstuðning, sanngirni og fagleg vinnubrögð. Skrif Ómars Ragnarssonar flugrekanda bera öll þessi einkenni.
Höfuðborg og flugvöllur allra landsmanna Það er lögmál að borgir og bæir myndast oftast á krossgötum, sem draga að sér verslun og þjónustu. Innlend dæmi eru Reykjavík, Borgarnes, Akureyri, Egilsstaðir og Selfoss en erlend dæmi eru Ósló, Stokkhólmur og Kaupmannahöfn. Reykjavík myndaðist þar sem sjóleið og landleið mættust við gömlu Reykjavíkurhöfn á þeim tímum sem dönsku konungarnir, Þórbergur, Lindberg og Nóbelsskáldið tóku land í Reykjavíkurhöfn. Síðan bættist flugvöllurinn við rétt við Kvosina. Fljótlega myndaðist andstaða við flugvöllinn á þeim forsendum að hann tæki rými frá miðborginni. 9. nóvember 2011 06:00
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar