Alþjóða alnæmisdagurinn Svavar G. Jónsson skrifar 1. desember 2011 06:00 Alþjóða alnæmisdagurinn er í dag 1. desember. Á þessum degi er þess minnst um allan heim að sífellt verður að vera á varðbergi gagnvart útbreiðslu HIV og alnæmis. Minnst er með virðingu þeirra sem fallið hafa af völdum sjúkdómsins, þeim veittur styrkur með góðum hugsunum sem eru HIV-jákvæðir og ekki síst sendar þakkir til allra þeirra sem hafa lagt svo mikið af mörkum í baráttunni til að minnka skaðann sem HIV/alnæmi veldur. „Náum núllpunkti“WHO (Alþjóðaheilbrigðisstofnunin) hefur sent frá sér metnaðarfulla áætlun allt til ársins 2015 sem kallast „Getting to Zero“ eða eins og íslenska má hana „Náum núllpunkti“. Þetta kallar auðvitað á að allir taki höndum saman, sem vinna að málefnum HIV-jákvæðra, með m.a. aukinni fræðslu til almennings. Yfirlýsing sem þessi er auðvitað áskorun á yfirvöld velferðarmála að veita aukið fjármagn til fræðslu og forvarna varðandi málaflokkinn. Þörfin á forvörnum og fræðsluHIV Ísland, alnæmissamtökin, hefur í ár eins og undanfarin ár staðið fyrir fræðslu um HIV og alnæmi. Megin áhersla hefur verið lögð á að hitta fyrir 9. og 10. bekkinga í grunnskólum þar sem í fræðslunni er ekki síst lögð áhersla á að unglingarnir sýni sjálfum sér og öðrum fulla virðingu í kynlífsathöfnum sem og daglegu lífi. Fræðslustarfið er unnið í sjálfboðavinnu en þrátt fyrir það fylgir því margs konar kostnaður. Félagið hefur til þessa verkefnis notið styrkja ýmissa velvildaraðila og þar á meðal heilbrigðisyfirvalda. Það er alveg ljóst að með því að styrkja félagið til verkefnisins eru heilbrigðisyfirvöld að spara sér stórar upphæðir. Það myndi kosta margfalt meira ef hið opinbera stæði sjálft í þeirri útgerð. Þannig að yfirvöld mættu því alveg huga að því að láta meiri peninga af hendi til verkefnisins, þörfin á fræðslu og forvörnum er mikil. Erfitt ár senn að baki, þó ástæða til bjartsýniHér á landi hafa á árinu sem er að líða (miðað við 1. nóv.) greinst 17 einstaklingar HIV-jákvæðir, þrír af þeim með alnæmi og lést einn þeirra á árinu. Þetta er auðvitað algerlega óviðunandi ástand þó tala greindra-jákvæðra tilfella (miðað við 1. nóv.) sé lægri en á síðasta ári þá er þetta sami fjöldi og greindist 1985, annar stærsti hópur frá upphafi greininga. Nokkuð hefur breyst á undanförnum árum úr hvaða hópum þjóðfélagsins þeir koma sem greinast HIV-jákvæðir. Ef til vill má segja að sl. tvö ár hafi verið um nokkru erfiðari sjúklinga að ræða en áður. Þrátt fyrir það verður að tryggja að allir HIV-jákvæðir njóti lyfjameðferðar strax. Þegar litið er yfir á heimsvísu eru þau ánægjulegu tíðindi að gerast að nokkuð hefur dregið úr útbreiðslu HIV og má rekja það til betra aðgengis fátækari landa að viðeigandi lyfjum. Það er full ástæða til bjartsýni þar sem margt er að gerast í málefnum HIV-jákvæðra en jafnframt er algerlega ljóst að allir verða að halda vöku sinni varðandi útbreiðslu sjúkdómsins. Einstaklingurinn ber ábyrgð á sér, sínum athöfnum og tekur því afleiðingunum hverjar sem þær eru. Þó komin séu á markað lyf sem haldið geta HIV-veirunni innan smitandi marka þá er það ekki lækning og lyfjunum fylgja margvíslegar aukaverkanir. Það á hér við sem forðum var sagt „að brotið er ekki heilt þó saman hangi“. UmræðanHIV Ísland, sem málsvari HIV-jákvæðra og þeirra sem vilja berjast við þennan vanda, vill vera þátttakandi í umfjöllun yfirvalda um málefni tengd HIV og alnæmi. Því gerir félagið kröfu til opinberra aðila um það og gerum orð Öryrkjabandalags Íslands að okkar: „Ekkert um okkur án okkar.“ Opinber umræða í fjölmiðlum, um aukin smit, vandamál tengd útbreiðslu HIV meðal sprautufíkla og lyfjameðferð þeirra, hefur eðlilega verið mikil á árinu en líka oft verið óvægin. Núverandi stjórn félagsins hefur hins vegar á líðandi ári kosið að vera ekki áberandi í blaðaumfjöllunum þrátt fyrir þetta, heldur unnið störf sín í hljóði af þeim mun meiri festu og ákveðni. Í upphafi HIV-faraldursins var hægt að benda á og segja: „nei ekki þessi – eða þessi er í hættu“ svo er ekki lengur, HIV-veiran fer ekki í manngreiningarálit þegar hún stingur sér niður, allir eru jafnir fyrir henni. Við skulum í baráttunni haga okkur eins, hætta að draga fólk í flokka sem stuðlar að fordómum heldur standa saman því við erum jú öll að berjast að sama marki. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Bókin er minn óvinur, en mig langar samt í verknám! Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ilmurinn af jarðolíu er svo lokkandi Sævar Helgi Lárusson skrifar Skoðun Hvað er að frétta af humrinum? Jónas Páll Jónasson skrifar Skoðun Þeir greiða sem njóta, eða hvað? Jóhannes Þór Skúlason,Pálmi Viðar Snorrason skrifar Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal skrifar Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson skrifar Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi orkuspáa Ingvar Júlíus Baldursson skrifar Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson skrifar Skoðun Örlög Úkraínu varða frið og öryggi á Íslandi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson skrifar Skoðun Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson skrifar Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir skrifar Skoðun Leiðsögundurinn Gaur gerir mig að betri manneskju Þorkell J. Steindal skrifar Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson skrifar Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar Sjá meira
Alþjóða alnæmisdagurinn er í dag 1. desember. Á þessum degi er þess minnst um allan heim að sífellt verður að vera á varðbergi gagnvart útbreiðslu HIV og alnæmis. Minnst er með virðingu þeirra sem fallið hafa af völdum sjúkdómsins, þeim veittur styrkur með góðum hugsunum sem eru HIV-jákvæðir og ekki síst sendar þakkir til allra þeirra sem hafa lagt svo mikið af mörkum í baráttunni til að minnka skaðann sem HIV/alnæmi veldur. „Náum núllpunkti“WHO (Alþjóðaheilbrigðisstofnunin) hefur sent frá sér metnaðarfulla áætlun allt til ársins 2015 sem kallast „Getting to Zero“ eða eins og íslenska má hana „Náum núllpunkti“. Þetta kallar auðvitað á að allir taki höndum saman, sem vinna að málefnum HIV-jákvæðra, með m.a. aukinni fræðslu til almennings. Yfirlýsing sem þessi er auðvitað áskorun á yfirvöld velferðarmála að veita aukið fjármagn til fræðslu og forvarna varðandi málaflokkinn. Þörfin á forvörnum og fræðsluHIV Ísland, alnæmissamtökin, hefur í ár eins og undanfarin ár staðið fyrir fræðslu um HIV og alnæmi. Megin áhersla hefur verið lögð á að hitta fyrir 9. og 10. bekkinga í grunnskólum þar sem í fræðslunni er ekki síst lögð áhersla á að unglingarnir sýni sjálfum sér og öðrum fulla virðingu í kynlífsathöfnum sem og daglegu lífi. Fræðslustarfið er unnið í sjálfboðavinnu en þrátt fyrir það fylgir því margs konar kostnaður. Félagið hefur til þessa verkefnis notið styrkja ýmissa velvildaraðila og þar á meðal heilbrigðisyfirvalda. Það er alveg ljóst að með því að styrkja félagið til verkefnisins eru heilbrigðisyfirvöld að spara sér stórar upphæðir. Það myndi kosta margfalt meira ef hið opinbera stæði sjálft í þeirri útgerð. Þannig að yfirvöld mættu því alveg huga að því að láta meiri peninga af hendi til verkefnisins, þörfin á fræðslu og forvörnum er mikil. Erfitt ár senn að baki, þó ástæða til bjartsýniHér á landi hafa á árinu sem er að líða (miðað við 1. nóv.) greinst 17 einstaklingar HIV-jákvæðir, þrír af þeim með alnæmi og lést einn þeirra á árinu. Þetta er auðvitað algerlega óviðunandi ástand þó tala greindra-jákvæðra tilfella (miðað við 1. nóv.) sé lægri en á síðasta ári þá er þetta sami fjöldi og greindist 1985, annar stærsti hópur frá upphafi greininga. Nokkuð hefur breyst á undanförnum árum úr hvaða hópum þjóðfélagsins þeir koma sem greinast HIV-jákvæðir. Ef til vill má segja að sl. tvö ár hafi verið um nokkru erfiðari sjúklinga að ræða en áður. Þrátt fyrir það verður að tryggja að allir HIV-jákvæðir njóti lyfjameðferðar strax. Þegar litið er yfir á heimsvísu eru þau ánægjulegu tíðindi að gerast að nokkuð hefur dregið úr útbreiðslu HIV og má rekja það til betra aðgengis fátækari landa að viðeigandi lyfjum. Það er full ástæða til bjartsýni þar sem margt er að gerast í málefnum HIV-jákvæðra en jafnframt er algerlega ljóst að allir verða að halda vöku sinni varðandi útbreiðslu sjúkdómsins. Einstaklingurinn ber ábyrgð á sér, sínum athöfnum og tekur því afleiðingunum hverjar sem þær eru. Þó komin séu á markað lyf sem haldið geta HIV-veirunni innan smitandi marka þá er það ekki lækning og lyfjunum fylgja margvíslegar aukaverkanir. Það á hér við sem forðum var sagt „að brotið er ekki heilt þó saman hangi“. UmræðanHIV Ísland, sem málsvari HIV-jákvæðra og þeirra sem vilja berjast við þennan vanda, vill vera þátttakandi í umfjöllun yfirvalda um málefni tengd HIV og alnæmi. Því gerir félagið kröfu til opinberra aðila um það og gerum orð Öryrkjabandalags Íslands að okkar: „Ekkert um okkur án okkar.“ Opinber umræða í fjölmiðlum, um aukin smit, vandamál tengd útbreiðslu HIV meðal sprautufíkla og lyfjameðferð þeirra, hefur eðlilega verið mikil á árinu en líka oft verið óvægin. Núverandi stjórn félagsins hefur hins vegar á líðandi ári kosið að vera ekki áberandi í blaðaumfjöllunum þrátt fyrir þetta, heldur unnið störf sín í hljóði af þeim mun meiri festu og ákveðni. Í upphafi HIV-faraldursins var hægt að benda á og segja: „nei ekki þessi – eða þessi er í hættu“ svo er ekki lengur, HIV-veiran fer ekki í manngreiningarálit þegar hún stingur sér niður, allir eru jafnir fyrir henni. Við skulum í baráttunni haga okkur eins, hætta að draga fólk í flokka sem stuðlar að fordómum heldur standa saman því við erum jú öll að berjast að sama marki.
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun
Skoðun Samskiptasáttmáli; skúffuskjal eða stórgott verkfæri Helena Katrín Hjaltadóttir,Íris Helga G. Baldursdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson skrifar
Skoðun Hittumst á rauðum sokkum 1. maí Finnbjörn A. Hermannsson,Kolbrún Halldórsdóttir,Magnús Þór Jónsson,Sonja Ýr Þorbergsdóttir skrifar
Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris skrifar
Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar
Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir skrifar
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun