Vel lukkað samstarf Trausti Júlíusson skrifar 21. desember 2011 18:00 Ben Frost og Daníel Bjarnason rugla saman reytum í áhrifaríku verki. Tónlist. Solaris. Ben Frost og Daníel Bjarnason. Verkið Solaris var frumflutt af Krakársinfóníettunni með þátttöku höfundanna Bens Frost og Daníels Bjarnasonar í október árið 2010, en sömu aðilar fluttu verkið í New York í apríl og á Listahátíð í Reykjavík í vor. Við tónlistina gerðu Brian Eno og Nick Robertson kvikmyndaverk, byggt á mynd Andrei Tarkovsky frá árinu 1972. Verkið var upphaflega pantað af Unsound-tónlistarhátíðinni í Kraká í tilefni af því að fimmtíu ár voru liðin frá útgáfu skáldsögunnar Solaris, eftir Stanislaw Lem. Tónlistin á disknum Solaris sem nú er komin út, er byggð á upptökum af flutningi verksins, en þeir Ben og Daníel unnu verkið töluvert áfram, m.a. með tölvuhljóðvinnslu. Kvikmynd Tarkovskys er mikið meistaraverk sem einkennist af magnaðri stemningu og mjög hægri framvindu sögunnar. Á svipaðan hátt einkennist tónlistin á Solaris-plötunni af magnaðri stemningu sem næst fram með tónsmíðum sem virka tilviljanakenndar og ómarkvissar, en hafa samt, eins og mynd Tarkovskys, vel ígrundaða uppbyggingu. Þetta er ekki melódísk tónlist, heldur skapa þeir félagar sterkt andrúmsloft með hljóðum og hljóðeffektum. Verkið er á köflum lágstemmt og minímalískt, en svo eru líka dramatískir kaflar með stigmögnun og háværari kaflar inn á milli. Það má segja að tónlist þessara tveggja listamanna blandist vel hér, dramatísku strengjakaflarnir tilheyra t.d. Daníel, en raftónlistarhljóðmyndirnar eru meira í anda Bens. Á heildina litið er þetta sérstakt og áhrifaríkt verk, sem allt áhugafólk um framsækna tónlist ætti að gefa gaum. Niðurstaða: Ben Frost og Daníel Bjarnason rugla saman reytum í áhrifaríku verki. Mest lesið Meintur stuldur á borð RÚV Lífið Ofsafengin sjálfsrækt getur reynst stórskaðleg Lífið Þetta hafði fólk að segja eftir lokaþáttinn af Vigdísi Lífið Litríkar umbúðir en lítið innihald Gagnrýni Hera gerir upp skítkastið: Lágværi meirihlutinn jafn sekur og háværi minnihlutinn Lífið Myndaveisla: Dansað fram á nótt á þorrablóti Keflavíkur Lífið Stjörnulífið: Menningarsjokk í Vesturbænum og öskrandi á Tene Lífið Deila um gervigreind skekur Hollywood í aðdraganda Óskarsins Bíó og sjónvarp Myndaveisla: Rífandi stemning og hópsöngur í Breiðholti Lífið Guðni og Margrét selja svansvottaða eign á Selfossi Lífið Fleiri fréttir Litríkar umbúðir en lítið innihald Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Brostnar væntingar á Frostrósum Jólakötturinn hvæsti á tónleikagesti Bríet olli vonbrigðum Sjá meira
Tónlist. Solaris. Ben Frost og Daníel Bjarnason. Verkið Solaris var frumflutt af Krakársinfóníettunni með þátttöku höfundanna Bens Frost og Daníels Bjarnasonar í október árið 2010, en sömu aðilar fluttu verkið í New York í apríl og á Listahátíð í Reykjavík í vor. Við tónlistina gerðu Brian Eno og Nick Robertson kvikmyndaverk, byggt á mynd Andrei Tarkovsky frá árinu 1972. Verkið var upphaflega pantað af Unsound-tónlistarhátíðinni í Kraká í tilefni af því að fimmtíu ár voru liðin frá útgáfu skáldsögunnar Solaris, eftir Stanislaw Lem. Tónlistin á disknum Solaris sem nú er komin út, er byggð á upptökum af flutningi verksins, en þeir Ben og Daníel unnu verkið töluvert áfram, m.a. með tölvuhljóðvinnslu. Kvikmynd Tarkovskys er mikið meistaraverk sem einkennist af magnaðri stemningu og mjög hægri framvindu sögunnar. Á svipaðan hátt einkennist tónlistin á Solaris-plötunni af magnaðri stemningu sem næst fram með tónsmíðum sem virka tilviljanakenndar og ómarkvissar, en hafa samt, eins og mynd Tarkovskys, vel ígrundaða uppbyggingu. Þetta er ekki melódísk tónlist, heldur skapa þeir félagar sterkt andrúmsloft með hljóðum og hljóðeffektum. Verkið er á köflum lágstemmt og minímalískt, en svo eru líka dramatískir kaflar með stigmögnun og háværari kaflar inn á milli. Það má segja að tónlist þessara tveggja listamanna blandist vel hér, dramatísku strengjakaflarnir tilheyra t.d. Daníel, en raftónlistarhljóðmyndirnar eru meira í anda Bens. Á heildina litið er þetta sérstakt og áhrifaríkt verk, sem allt áhugafólk um framsækna tónlist ætti að gefa gaum. Niðurstaða: Ben Frost og Daníel Bjarnason rugla saman reytum í áhrifaríku verki.
Mest lesið Meintur stuldur á borð RÚV Lífið Ofsafengin sjálfsrækt getur reynst stórskaðleg Lífið Þetta hafði fólk að segja eftir lokaþáttinn af Vigdísi Lífið Litríkar umbúðir en lítið innihald Gagnrýni Hera gerir upp skítkastið: Lágværi meirihlutinn jafn sekur og háværi minnihlutinn Lífið Myndaveisla: Dansað fram á nótt á þorrablóti Keflavíkur Lífið Stjörnulífið: Menningarsjokk í Vesturbænum og öskrandi á Tene Lífið Deila um gervigreind skekur Hollywood í aðdraganda Óskarsins Bíó og sjónvarp Myndaveisla: Rífandi stemning og hópsöngur í Breiðholti Lífið Guðni og Margrét selja svansvottaða eign á Selfossi Lífið Fleiri fréttir Litríkar umbúðir en lítið innihald Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Brostnar væntingar á Frostrósum Jólakötturinn hvæsti á tónleikagesti Bríet olli vonbrigðum Sjá meira