Hetjur í hálfa öld Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 1. nóvember 2012 00:01 "Sagan hoppar fram og til baka í tíma og gerir það gríðarlega vel.“ Purge Leikstjórn: Antti Jokinen Leikarar: Laura Birn, Liisi Tandefelt, Amanda Pilke, Peter Franzén, Krista Kosonen, Tommi Korpela Árið er 1992 í Eistlandi og hin aldraða Aliide skýtur skjólshúsi yfir unga stúlku á flótta undan miskunnarlausum mannræningjum. Hún kemst fljótlega að því að hún tengist stúlkunni fjölskylduböndum og sagan hoppar hálfa öld aftur í tímann, þar sem Eistland var hernumið af Sovétmönnum og andstæðingar kommúnismans voru pyntaðir og drepnir. Aliide hin unga girnist eiginmann systur sinnar en saman fela þær hann fyrir miskunnarlausum hersveitum Stalíns sem leita hans. Myndin er byggð á samnefndri bók finnsku skáldkonunnar Sofi Oksanen sem gerði garðinn frægan hér á landi þegar hún hvæsti á íslenskan blaðamann í viðtali fyrir tveimur árum. Bókin hlaut Bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs og myndin hefur verið valin sem framlag Finna til Óskarsverðlaunanna í byrjun næsta árs. Sagan hoppar fram og til baka í tíma og gerir það gríðarlega vel. Þegar líða tekur á myndina færist fókusinn nær alfarið á eldri söguna, enda mun meira púður í henni. Leikhópurinn stendur sig frábærlega og aðalleikkonurnar þrjár bera af. Mest mæðir á Lauru Birn, en persóna hennar tekur sífelldum breytingum eftir því sem ofbeldið og örvæntingin stigmagnast. Þessi frábæra leikkona veldur hlutverkinu vel og litlu síðri er Liisi Tandefelt, sú sem leikur hana á efri árum. Eymdin og volæðið í Purge keyrir á köflum nánast um þverbak, en hetjuskapur sterkra kvenpersóna heldur áhorfandanum við efnið og verðlaunin að lokum eru eftirminnileg og skrambi vel heppnuð kvikmynd. Það er þó viðbúið að einhverjum ofbjóði skelfilegustu atriðin, sem þó taka meira á hugann en augun. Niðurstaða: Ekki fyrir alla, en eftirminnileg og gríðarlega vel leikin. Gagnrýni Mest lesið Flaug alla leið frá Ástralíu til að heimsækja Eiðistorg Lífið Khalid kemur út úr skápnum Lífið Fréttatían: Gömul mannshvörf, rukkanir og gos Lífið Hraðfréttir verða Hlaðfréttir Lífið Sykurlausar og dísætar smákökur Lífið Vængir, bjór og lófaklapp þegar Kaninn var forsýndur Lífið Óhugnanlegt neyðarlínusímtal: „Hann var bara dáinn“ Lífið Sjáðu Nínu Dögg sem Vigdísi í fyrstu stiklunni Bíó og sjónvarp Jay Leno illa leikinn og með lepp Lífið Skautasvellið opnað í tíunda sinn Lífið Fleiri fréttir Stúlkan með nálina: Hver gerir svona kvikmynd? Ástkona njósnarans skildi eftir sig sjóðheit bréf Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira
Purge Leikstjórn: Antti Jokinen Leikarar: Laura Birn, Liisi Tandefelt, Amanda Pilke, Peter Franzén, Krista Kosonen, Tommi Korpela Árið er 1992 í Eistlandi og hin aldraða Aliide skýtur skjólshúsi yfir unga stúlku á flótta undan miskunnarlausum mannræningjum. Hún kemst fljótlega að því að hún tengist stúlkunni fjölskylduböndum og sagan hoppar hálfa öld aftur í tímann, þar sem Eistland var hernumið af Sovétmönnum og andstæðingar kommúnismans voru pyntaðir og drepnir. Aliide hin unga girnist eiginmann systur sinnar en saman fela þær hann fyrir miskunnarlausum hersveitum Stalíns sem leita hans. Myndin er byggð á samnefndri bók finnsku skáldkonunnar Sofi Oksanen sem gerði garðinn frægan hér á landi þegar hún hvæsti á íslenskan blaðamann í viðtali fyrir tveimur árum. Bókin hlaut Bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs og myndin hefur verið valin sem framlag Finna til Óskarsverðlaunanna í byrjun næsta árs. Sagan hoppar fram og til baka í tíma og gerir það gríðarlega vel. Þegar líða tekur á myndina færist fókusinn nær alfarið á eldri söguna, enda mun meira púður í henni. Leikhópurinn stendur sig frábærlega og aðalleikkonurnar þrjár bera af. Mest mæðir á Lauru Birn, en persóna hennar tekur sífelldum breytingum eftir því sem ofbeldið og örvæntingin stigmagnast. Þessi frábæra leikkona veldur hlutverkinu vel og litlu síðri er Liisi Tandefelt, sú sem leikur hana á efri árum. Eymdin og volæðið í Purge keyrir á köflum nánast um þverbak, en hetjuskapur sterkra kvenpersóna heldur áhorfandanum við efnið og verðlaunin að lokum eru eftirminnileg og skrambi vel heppnuð kvikmynd. Það er þó viðbúið að einhverjum ofbjóði skelfilegustu atriðin, sem þó taka meira á hugann en augun. Niðurstaða: Ekki fyrir alla, en eftirminnileg og gríðarlega vel leikin.
Gagnrýni Mest lesið Flaug alla leið frá Ástralíu til að heimsækja Eiðistorg Lífið Khalid kemur út úr skápnum Lífið Fréttatían: Gömul mannshvörf, rukkanir og gos Lífið Hraðfréttir verða Hlaðfréttir Lífið Sykurlausar og dísætar smákökur Lífið Vængir, bjór og lófaklapp þegar Kaninn var forsýndur Lífið Óhugnanlegt neyðarlínusímtal: „Hann var bara dáinn“ Lífið Sjáðu Nínu Dögg sem Vigdísi í fyrstu stiklunni Bíó og sjónvarp Jay Leno illa leikinn og með lepp Lífið Skautasvellið opnað í tíunda sinn Lífið Fleiri fréttir Stúlkan með nálina: Hver gerir svona kvikmynd? Ástkona njósnarans skildi eftir sig sjóðheit bréf Efni sem veldur uppköstum, yfirliðum og eilífri æsku The Bikeriders: Hvenær komum við í flugeldaverksmiðjuna!? Kælt niður í byrjun og svo búmm! DIMMA var flott en einhæf Sjá meira