Hvað eruð þið að pæla? Kristín Guðmundsdóttir skrifar 7. nóvember 2012 06:00 Þegar fatlaður sonur minn var 10 ára tjáði kona mér sem var að sjá hann í fyrsta sinn hversu sniðugt það væri að blanda saman fötluðum og ófötluðum saman í bekk. Þar sem mér hafði aldrei dottið í hug að sonur minn færi í almennan bekk vildi ég fá rök fyrir þessu. Rökin voru þau að þá myndu fatlaðir kynnast ófötluðum og öfugt. Hélt konan virkilega að bara vegna þess að sonur minn væri fatlaður þá væri öll fjölskyldan og vinir það líka? Hélt hún virkilega að hann kynntist engum ófötluðum einstaklingum? Eða átti hann bara að vera til sýnis fyrir þá ófötluðu? Þvílík fásinna fannst mér og drengurinn minn lauk sínu grunnskólanámi í sínum sérskóla, glaður og ánægður. Ég hafði þó fylgst með börnum koma inn í bekkinn hans eftir almenna skólagöngu, sjá þau niðurlút og beygð eftir erfiðleika í skólanum sínum. Ég sá þau líka rétta úr bakinu, brosa og fá trú á sjálfum sér eftir að fá loksins kennslu við sitt hæfi í sérskóla og félagsskap við jafningja. Nú ber svo við að það sem mér fannst fásinna er orðið að veruleika. Þessi fásinna, sem er í raun fáviska, er stefna yfirvalda undir heitinu: Skóli án aðgreiningar. Fyrir hvern eða hverja er þessi stefna og hversu langt má hún ganga? Er það virkilega leyfilegt í íslensku samfélagi að beita fötluðum börnum í pólitík? Já, pólitík, því ekki fjallar þessi stefna um börnin. Er það í lagi að láta barn þjást alla sína skólagöngu í skjóli þessarar stefnu? Er það virkilega í lagi að neita barni um góða æsku í nafni pólitískrar stefnu? Fyrir hvern er þessi stefna? Metnaður foreldra gagnvart börnunum sínum er yfirleitt mikill. Ekkert foreldri sem heldur á nýfæddu barni sínu hlakkar til að sækja um sérskólagöngu fyrir það. Hins vegar eru það foreldrarnir sem vita hvað er barninu fyrir bestu og það er erfitt að horfast í augu við það að þurfa að sækja um sérskóla fyrir barnið sitt. En í sérskóla lærir barnið það sem það getur lært og hæfileikar þess koma í ljós. Barnið er á meðal jafningja en ekki alltaf undir. Á ekki að búa ÖLL börn sem best undir lífið? Pólitíkusar neita að vakna og viðurkenna að þessi stefna virkar ekki. Pólitíkusar leyfa sér að láta börn þjást. Pólitíkusum virðist vera sama um börnin. Því spyr ég þjóðina: Ætlum við virkilega að leyfa pólitíkusum að koma svona fram við börnin okkar? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 19.10.24 Halldór Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Ákall um annars konar hagkerfi Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Lögbrot íslenskrar stjórnsýslu og dómstóla Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands styður þjóðarmorð Elí Hörpu og Önundarbur skrifar Skoðun Stjórnvöld bregðist við eggjaskorti með afnámi tolla Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Í hvernig samfélagi viljum við búa í? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Endurhugsum íslenskt skólakerfi: Ný sýn á nám og kennslu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Þankar um framtíð landsins okkar Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Er Landsvirkjun til sölu? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar pólitík hindrar framför Hjörtur Sveinsson skrifar Skoðun Nú á lýðræðið næsta leik Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fær þitt barn kennslu í fjármálalæsi? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Dagur í grunnskóla Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Áskorun - Þingmenn, sýnið kjósendum stórhug skrifar Skoðun TikTok, upplýsingaóreiða og stjórnvöld Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Taktu þátt í lýðræðinu með okkur Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Sjá meira
Þegar fatlaður sonur minn var 10 ára tjáði kona mér sem var að sjá hann í fyrsta sinn hversu sniðugt það væri að blanda saman fötluðum og ófötluðum saman í bekk. Þar sem mér hafði aldrei dottið í hug að sonur minn færi í almennan bekk vildi ég fá rök fyrir þessu. Rökin voru þau að þá myndu fatlaðir kynnast ófötluðum og öfugt. Hélt konan virkilega að bara vegna þess að sonur minn væri fatlaður þá væri öll fjölskyldan og vinir það líka? Hélt hún virkilega að hann kynntist engum ófötluðum einstaklingum? Eða átti hann bara að vera til sýnis fyrir þá ófötluðu? Þvílík fásinna fannst mér og drengurinn minn lauk sínu grunnskólanámi í sínum sérskóla, glaður og ánægður. Ég hafði þó fylgst með börnum koma inn í bekkinn hans eftir almenna skólagöngu, sjá þau niðurlút og beygð eftir erfiðleika í skólanum sínum. Ég sá þau líka rétta úr bakinu, brosa og fá trú á sjálfum sér eftir að fá loksins kennslu við sitt hæfi í sérskóla og félagsskap við jafningja. Nú ber svo við að það sem mér fannst fásinna er orðið að veruleika. Þessi fásinna, sem er í raun fáviska, er stefna yfirvalda undir heitinu: Skóli án aðgreiningar. Fyrir hvern eða hverja er þessi stefna og hversu langt má hún ganga? Er það virkilega leyfilegt í íslensku samfélagi að beita fötluðum börnum í pólitík? Já, pólitík, því ekki fjallar þessi stefna um börnin. Er það í lagi að láta barn þjást alla sína skólagöngu í skjóli þessarar stefnu? Er það virkilega í lagi að neita barni um góða æsku í nafni pólitískrar stefnu? Fyrir hvern er þessi stefna? Metnaður foreldra gagnvart börnunum sínum er yfirleitt mikill. Ekkert foreldri sem heldur á nýfæddu barni sínu hlakkar til að sækja um sérskólagöngu fyrir það. Hins vegar eru það foreldrarnir sem vita hvað er barninu fyrir bestu og það er erfitt að horfast í augu við það að þurfa að sækja um sérskóla fyrir barnið sitt. En í sérskóla lærir barnið það sem það getur lært og hæfileikar þess koma í ljós. Barnið er á meðal jafningja en ekki alltaf undir. Á ekki að búa ÖLL börn sem best undir lífið? Pólitíkusar neita að vakna og viðurkenna að þessi stefna virkar ekki. Pólitíkusar leyfa sér að láta börn þjást. Pólitíkusum virðist vera sama um börnin. Því spyr ég þjóðina: Ætlum við virkilega að leyfa pólitíkusum að koma svona fram við börnin okkar?
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun