Ég er nammigrís 25. febrúar 2012 06:00 Dagur 1 Kæra dagbók. Ég heiti Lísa og er nammigrís. Ég elska að borða nammi og drekka gos. Foreldrar mínir reyna stundum að grípa í taumana og hafa hemil á mér en ég er lagin við að ná mínu fram. Til dæmis um daginn þegar mamma var úti að versla og pabbi að horfa á enska boltann. Ég fór að suða í pabba um sælgæti en hann var svo æstur yfir leiknum að hann veitti mér enga athygli. Ég hélt áfram því ég vissi af góðgæti uppi í eldhússkáp en pabbi virtist algerlega heyrnarlaus. Þegar fyrri hálfleikur var að enda gat ég ekki meir. Tárin tóku að streyma niður kinnar mínar. Að lokum var ég farin að hágráta og eftir því sem pabbi hækkaði í sjónvarpstækinu hækkaði grátur minn en skyndilega stökk hann fram í eldhús og kom til baka með fullan poka af súkkulaði og karamellum. Ég brosti gegnum tárin.Dagur 2 Afi og amma koma stundum í heimsókn. Pabbi fussar og segir að amma sé með nefið ofan í öllu. Til dæmis þegar hún opnar ísskápinn og dæsir yfir öllum tveggja lítra gosflöskunum sem þar blasa við. Hún segir að pabbi og mamma séu af goskynslóðinni. Þeim væri nær að drekka blessaða mjólkina og styrkja íslenskan landbúnað í stað þess að kaupa þetta ropvatn sem eyðileggur tennurnar í fólki. Amma er alltaf að hugsa um heilsuna og hleypur maraþon á hverju ári. Afi er miklu rólegri. Við horfum saman á vídeó og hann laumar að mér brjóstsykursmola. „Láttu hana ömmu þína ekki vita af þessu" hvíslar hann.Dagur 3 Ég er nýkomin úr skólanum og er ein heima. Ég er svona lyklabarn. Ég er svöng og mig langar í kremkexið sem er uppi í eldhússkáp. Eftir smá stund er ég orðin södd og glöð, með súkkulaðikrem út á kinnum og kexmylsnu út um allt eldhúsgólf. Ég má ekki fá gos í dag, en það sér enginn þótt það vanti smá. Með einhverju þarf að skola kexinu niður. Á leiðinni inn í herbergið mitt renni ég hendinni ofan í skál og næli mér í súkkulaðikúlur.Dagur 4 Ég fór til tannlæknis í dag. Pabbi er í sjokki og mamma í taugaáfalli eftir að hafa fengið reikninginn. Það verða víst ekki fleiri verslunarferðir hjá henni á næstunni. Ég er með 3 skemmdar tennur. Þegar tannfræðingurinn,sem heitir Lilja, fór að rekja garnirnar úr mömmu hvernig mataræði fjölskyldunnar væri háttað hélt ég að hún þyrfti áfallahjálp. „Þetta er hræðilegt" hrópaði hún. Við fengum síðan leiðbeiningar í munnhirðu og fræðslu um mataræði: „Ekki borða sætindi oftar en einu sinni í viku. Ákveðið hvaða sælgæti og hversu mikið þið ætlið að kaupa og borðið á sem skemmstum tíma. Burstið á eftir með flúortannkremi. Tennurnar þurfa hvíld á milli máltíða. Ef maður er að farast úr hungri er gott að fá sér eitthvað hollt eins og ávöxt, brauðsneið með hollu áleggi eða súrmjólk. Í mjólkurvörum er oft viðbættur sykur. Lærið að lesa utan á matvörur og kanna sykurinnihald þeirra. Tennurnar á að bursta tvisvar á dag. Börn þurfa hjálp við tannburstun fram að 10 ára aldri og eftir það gott aðhald og eftirlit frá foreldrum." Eftir að tannfræðingurinn hafði sýnt okkur réttu handtökin við tannburstunina dæsti mamma rauð í framan og sagði að þetta hefði hún þurft að læra fyrir 20 árum.Dagur 5 Við erum ennþá að melta það sem tannfræðingurinn fræddi okkur um. „Sykraðir gosdrykkir eru óhollir fyrir tennurnar. Sama gildir um ávaxtasafa og djús. Einnig ber að varast ósykruðu drykkina því að rotvarnarefnin í þeim leysa upp glerunginn. Ef alltaf er verið að súpa á þessu sulli liggja tennurnar alla daga í sykri og glerungseyðandi rotvarnarefnum." Nú er komið kvöld og rólegt yfir öllu. Mamma tók æðiskast í eldhúsinu í dag. Allir skápar eru hálftómir. Kex, sælgæti, snakk og önnur óhollusta horfin. „Nóg pláss. Ekki þörf á nýrri eldhúsinnréttingu" segir hún við pabba. Við höfum ákveðið að hafa nammidag á laugardögum. Pabbi horfir á sig á hlið í speglinum og strýkur magann. „Ég keypti mér kort í ræktina í dag" segir hann og hverfur út um dyrnar. Ég á tíma hjá tannlækninum á morgun. Ég kvíði svolítið fyrir. Mamma er sest niður með prjónana og horfir á sjónvarpið. Skyldi hún hafa hent öllum karamellunum? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Verklausi milljónakennarinn Þórunn Sveinbjarnardóttir Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Sjá meira
Dagur 1 Kæra dagbók. Ég heiti Lísa og er nammigrís. Ég elska að borða nammi og drekka gos. Foreldrar mínir reyna stundum að grípa í taumana og hafa hemil á mér en ég er lagin við að ná mínu fram. Til dæmis um daginn þegar mamma var úti að versla og pabbi að horfa á enska boltann. Ég fór að suða í pabba um sælgæti en hann var svo æstur yfir leiknum að hann veitti mér enga athygli. Ég hélt áfram því ég vissi af góðgæti uppi í eldhússkáp en pabbi virtist algerlega heyrnarlaus. Þegar fyrri hálfleikur var að enda gat ég ekki meir. Tárin tóku að streyma niður kinnar mínar. Að lokum var ég farin að hágráta og eftir því sem pabbi hækkaði í sjónvarpstækinu hækkaði grátur minn en skyndilega stökk hann fram í eldhús og kom til baka með fullan poka af súkkulaði og karamellum. Ég brosti gegnum tárin.Dagur 2 Afi og amma koma stundum í heimsókn. Pabbi fussar og segir að amma sé með nefið ofan í öllu. Til dæmis þegar hún opnar ísskápinn og dæsir yfir öllum tveggja lítra gosflöskunum sem þar blasa við. Hún segir að pabbi og mamma séu af goskynslóðinni. Þeim væri nær að drekka blessaða mjólkina og styrkja íslenskan landbúnað í stað þess að kaupa þetta ropvatn sem eyðileggur tennurnar í fólki. Amma er alltaf að hugsa um heilsuna og hleypur maraþon á hverju ári. Afi er miklu rólegri. Við horfum saman á vídeó og hann laumar að mér brjóstsykursmola. „Láttu hana ömmu þína ekki vita af þessu" hvíslar hann.Dagur 3 Ég er nýkomin úr skólanum og er ein heima. Ég er svona lyklabarn. Ég er svöng og mig langar í kremkexið sem er uppi í eldhússkáp. Eftir smá stund er ég orðin södd og glöð, með súkkulaðikrem út á kinnum og kexmylsnu út um allt eldhúsgólf. Ég má ekki fá gos í dag, en það sér enginn þótt það vanti smá. Með einhverju þarf að skola kexinu niður. Á leiðinni inn í herbergið mitt renni ég hendinni ofan í skál og næli mér í súkkulaðikúlur.Dagur 4 Ég fór til tannlæknis í dag. Pabbi er í sjokki og mamma í taugaáfalli eftir að hafa fengið reikninginn. Það verða víst ekki fleiri verslunarferðir hjá henni á næstunni. Ég er með 3 skemmdar tennur. Þegar tannfræðingurinn,sem heitir Lilja, fór að rekja garnirnar úr mömmu hvernig mataræði fjölskyldunnar væri háttað hélt ég að hún þyrfti áfallahjálp. „Þetta er hræðilegt" hrópaði hún. Við fengum síðan leiðbeiningar í munnhirðu og fræðslu um mataræði: „Ekki borða sætindi oftar en einu sinni í viku. Ákveðið hvaða sælgæti og hversu mikið þið ætlið að kaupa og borðið á sem skemmstum tíma. Burstið á eftir með flúortannkremi. Tennurnar þurfa hvíld á milli máltíða. Ef maður er að farast úr hungri er gott að fá sér eitthvað hollt eins og ávöxt, brauðsneið með hollu áleggi eða súrmjólk. Í mjólkurvörum er oft viðbættur sykur. Lærið að lesa utan á matvörur og kanna sykurinnihald þeirra. Tennurnar á að bursta tvisvar á dag. Börn þurfa hjálp við tannburstun fram að 10 ára aldri og eftir það gott aðhald og eftirlit frá foreldrum." Eftir að tannfræðingurinn hafði sýnt okkur réttu handtökin við tannburstunina dæsti mamma rauð í framan og sagði að þetta hefði hún þurft að læra fyrir 20 árum.Dagur 5 Við erum ennþá að melta það sem tannfræðingurinn fræddi okkur um. „Sykraðir gosdrykkir eru óhollir fyrir tennurnar. Sama gildir um ávaxtasafa og djús. Einnig ber að varast ósykruðu drykkina því að rotvarnarefnin í þeim leysa upp glerunginn. Ef alltaf er verið að súpa á þessu sulli liggja tennurnar alla daga í sykri og glerungseyðandi rotvarnarefnum." Nú er komið kvöld og rólegt yfir öllu. Mamma tók æðiskast í eldhúsinu í dag. Allir skápar eru hálftómir. Kex, sælgæti, snakk og önnur óhollusta horfin. „Nóg pláss. Ekki þörf á nýrri eldhúsinnréttingu" segir hún við pabba. Við höfum ákveðið að hafa nammidag á laugardögum. Pabbi horfir á sig á hlið í speglinum og strýkur magann. „Ég keypti mér kort í ræktina í dag" segir hann og hverfur út um dyrnar. Ég á tíma hjá tannlækninum á morgun. Ég kvíði svolítið fyrir. Mamma er sest niður með prjónana og horfir á sjónvarpið. Skyldi hún hafa hent öllum karamellunum?
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar