Svívirðilegt níð Jakob F. Ásgeirsson skrifar 22. mars 2012 06:00 Í Fréttablaðinu í gær birtist makalaus bókaumsögn um eina af útgáfubókum Uglu, Líf Keiths Richards, sem kom út fyrir jólin og hefur almennt fengið hinar bestu viðtökur. Bókaumsögnin er tilhæfulaus og andstyggileg persónuleg árás á þýðanda bókarinnar, Elínu Guðmundsdóttur, og útgefanda hennar. Orðrétt segir ritdómarinn, Friðrika Benónýsdóttir, í Fréttablaðinu í gær: „Þýðing Elínar Guðmundsdóttur er í einu orði sagt hræðileg. Enskan er þýdd nánast orð fyrir orð þannig að setningaskipanin er algjörlega ensk en ekki íslensk og úr verður hálfgerð málleysa sem lesandinn stendur sig að að þýða jafnóðum í huganum til að setningarnar öðlist merkingu. Hugtök úr tónlistarheiminum eru rangþýdd, skipt er um tíð í miðjum setningum og svona mætti nánast áfram telja. Það er móðgun bæði við höfunda og lesendur að gefa út slíka hrákasmíð." Á þessu er síðan hnykkt í útdrætti sem kallaður er „niðurstaða": „Þýðingin er…afspyrnu léleg og ættu þeir sem tök hafa á að nálgast bókina á frummálinu." Svo mörg voru þau orð. Nú veit ég hvorki haus né sporð á Friðriku þessari Benónýsdóttur, en það er ljóst af þessum skrifum hennar að hún veit ekkert um skriftir og útgáfu bóka. Hér er um að ræða 520 bls. bók. Þýðingin var vandasöm þar sem koma þurfti til skila alls konar talmáls- og gítarsslangri. Þegar Elín hafði lokið verki sínu var þýðingin lesin vandlega yfir af hálfu forlagsins. Jafnframt var málhagur gítarleikari fenginn til að lesa þýðinguna yfir sérstaklega með tilliti til gítarsslangursins, en sjálf er Elín m.a. menntuð í tónlist. Þegar athugasemdir vegna þessara yfirlestra höfðu verið færðar inn tók við vandaður handritalestur þar sem enski textinn og þýðingin voru borin saman eftir því sem kostur var. Síðan var bókin brotin um og tvær síðuprófarkir lesnar af valinkunnum prófarkalesara utan forlagsins. Fjórir menn með áratugalanga reynslu af handrita- og prófarkalestri komu sem sagt að því verki að búa þýðingu þessa til prentunar. Þeir voru allir ánægðir með þýðinguna, þótt þeir hefðu vafalaust viljað hafa lengri tíma til yfirlestrar, enda verkið langt og álitamálin mörg. Þótt sjálfsagt megi finna eitt og annað að þýðingunni, jafnvel einstaka rangþýðingar, og sumt sé ekki að smekk allra, þá nær engri átt að halda því fram að ekki hafi verið vandað til útgáfu þessarar bókar. Enda verður Friðriku Benónýsdóttur það á að segja að bókin sé „bráðskemmtileg aflestrar", sem getur nú varla verið ef þýðingin er svo slæm að lesandinn þurfi í sífellu að endurþýða sjálfur í huganum til að fá botn í textann! Ekki veit ég hvaða hvatir búa að baki þessum svívirðilegu níðskrifum Friðriku Benónýsdóttur sem Ólafur Þ. Stephensen, ábyrgðarmaður Fréttablaðsins, telur sér sæma að birta í blaði sínu og dreifa inn á nánast hvert heimili í landinu. Í yfir 80 þúsund eintökum er prentuð sú óvanalega ráðlegging til landsmanna að kaupa alls ekki íslenska þýðingu þessarar bókar, en fólki bent á að lesa bókina á frummálinu. Kannski telja Friðrika og Ólafur að þau sé að þjóna húsbændum sínum, en þau eru sem kunnugt er í þjónustu hrunvaldsins Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og klíku hans. Ugla hefur nefnilega gefið út bækur sem hrunvaldurinn Jón Ásgeir vill banna og Ugla gefur út tímaritið Þjóðmál þar sem stundum er tekið í lurginn á hrunvöldunum. Þegar það gerist hlaupa búðarþjónar Baugs undantekningalítið til og kasta skít í Þjóðmál á síðum Fréttablaðsins. (Þar hefur eiginlega aldrei birst jákvætt orð um Þjóðmál, enda vita starfsmenn blaðsins vafalaust hvað til síns friðar heyrir.) Jú, ugglaust er það rétt metið hjá sannnefndum ritstjóra útrásarvíkinganna að Ugla verður fyrir umtalsverðum tekjumissi þegar þeirri ráðleggingu er dreift inn á hvert heimili í landinu að kaupa alls ekki eina af fáum útgáfubókum hennar sem líkleg var til vinsælda í sumar. En hvers á Elín Guðmundsdóttir að gjalda? Hún hefur lifibrauð sitt af þýðingum. Mun einhver útgefandi vilja ráða hana í vinnu eftir slíka umsögn? Mun Bókmenntasjóður styrkja útgefanda til að gefa út þýðingu eftir Elínu Guðmundsdóttur? Vonandi. Því þrátt fyrir allt sem gengið hefur yfir þetta land í seinni tíð er hér ennþá til heiðvirt, sómakært og kurteist fólk sem hafa vill það sem sannara reynist. Í Morgunblaðinu fyrir jól birtist ritdómur um sömu þýðingu og Fréttablaðið úthúðaði í gær. Þar fær þýðingin og bókin fjórar stjörnur. Ritdómarinn, Karl Blöndal aðstoðarritstjóri, hefur áratugalanga reynslu af meðferð bæði íslenskrar og enskrar tungu. Hann skrifar svo um íslensku þýðinguna á Lífi Keiths Richards: „Þýðing Elínar Guðmundsdóttur er til fyrirmyndar, hnökralaus og læsileg." Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Tengdar fréttir Orðheppinn götustrákur Skemmtileg bók en þýðingin er hins vegar afspyrnu léleg og ættu þeir sem tök hafa á að nálgast bókina á frummálinu. 21. mars 2012 17:03 Mest lesið Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Heimilislæknir ----- þverfaglegt heilsugæsluteymi! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Til friðarsinna á Íslandi Saga Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun Að segja satt skiptir máli Þórunn Sveinbjörnsdóttir skrifar Skoðun Jöfnuður í heilbrigðisþjónustu fyrir öll börn – óháð búsetu Sif Huld Albertsdóttir skrifar Skoðun Að drepa eða drepast!? og þar fór það Bakir Anwar Nassar skrifar Skoðun Jane Goodall hvetur íslensk stjórnvöld til að hætta hvalveiðum Jane Goodall skrifar Skoðun Endurnýjun stjórnmálanna Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar Skoðun Hvar enda skattahækkanir? Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Svört orka tekur 2 ár en græn 32 ár Magnús Jóhannesson skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir gegn þjóðarmorði í Gaza Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Það þarf samfélag til að ala upp barn Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar Skoðun Á ég að slökkva með fjarstýringunni? Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim skrifar Skoðun Burt með biðlista barna…nema þau búi í Reykjavík! Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Það byrjaði sem gola en brátt var komið rok Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir skrifar Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Framsókn í forystu fyrir meira og hagkvæmara húsnæði Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Betra veður fyrir íþróttakrakkana okkar! Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Grjótið í eggjakörfunni Gunnsteinn R. Ómarsson skrifar Skoðun Vondar hugmyndir í verðbólgu Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar Sjá meira
Í Fréttablaðinu í gær birtist makalaus bókaumsögn um eina af útgáfubókum Uglu, Líf Keiths Richards, sem kom út fyrir jólin og hefur almennt fengið hinar bestu viðtökur. Bókaumsögnin er tilhæfulaus og andstyggileg persónuleg árás á þýðanda bókarinnar, Elínu Guðmundsdóttur, og útgefanda hennar. Orðrétt segir ritdómarinn, Friðrika Benónýsdóttir, í Fréttablaðinu í gær: „Þýðing Elínar Guðmundsdóttur er í einu orði sagt hræðileg. Enskan er þýdd nánast orð fyrir orð þannig að setningaskipanin er algjörlega ensk en ekki íslensk og úr verður hálfgerð málleysa sem lesandinn stendur sig að að þýða jafnóðum í huganum til að setningarnar öðlist merkingu. Hugtök úr tónlistarheiminum eru rangþýdd, skipt er um tíð í miðjum setningum og svona mætti nánast áfram telja. Það er móðgun bæði við höfunda og lesendur að gefa út slíka hrákasmíð." Á þessu er síðan hnykkt í útdrætti sem kallaður er „niðurstaða": „Þýðingin er…afspyrnu léleg og ættu þeir sem tök hafa á að nálgast bókina á frummálinu." Svo mörg voru þau orð. Nú veit ég hvorki haus né sporð á Friðriku þessari Benónýsdóttur, en það er ljóst af þessum skrifum hennar að hún veit ekkert um skriftir og útgáfu bóka. Hér er um að ræða 520 bls. bók. Þýðingin var vandasöm þar sem koma þurfti til skila alls konar talmáls- og gítarsslangri. Þegar Elín hafði lokið verki sínu var þýðingin lesin vandlega yfir af hálfu forlagsins. Jafnframt var málhagur gítarleikari fenginn til að lesa þýðinguna yfir sérstaklega með tilliti til gítarsslangursins, en sjálf er Elín m.a. menntuð í tónlist. Þegar athugasemdir vegna þessara yfirlestra höfðu verið færðar inn tók við vandaður handritalestur þar sem enski textinn og þýðingin voru borin saman eftir því sem kostur var. Síðan var bókin brotin um og tvær síðuprófarkir lesnar af valinkunnum prófarkalesara utan forlagsins. Fjórir menn með áratugalanga reynslu af handrita- og prófarkalestri komu sem sagt að því verki að búa þýðingu þessa til prentunar. Þeir voru allir ánægðir með þýðinguna, þótt þeir hefðu vafalaust viljað hafa lengri tíma til yfirlestrar, enda verkið langt og álitamálin mörg. Þótt sjálfsagt megi finna eitt og annað að þýðingunni, jafnvel einstaka rangþýðingar, og sumt sé ekki að smekk allra, þá nær engri átt að halda því fram að ekki hafi verið vandað til útgáfu þessarar bókar. Enda verður Friðriku Benónýsdóttur það á að segja að bókin sé „bráðskemmtileg aflestrar", sem getur nú varla verið ef þýðingin er svo slæm að lesandinn þurfi í sífellu að endurþýða sjálfur í huganum til að fá botn í textann! Ekki veit ég hvaða hvatir búa að baki þessum svívirðilegu níðskrifum Friðriku Benónýsdóttur sem Ólafur Þ. Stephensen, ábyrgðarmaður Fréttablaðsins, telur sér sæma að birta í blaði sínu og dreifa inn á nánast hvert heimili í landinu. Í yfir 80 þúsund eintökum er prentuð sú óvanalega ráðlegging til landsmanna að kaupa alls ekki íslenska þýðingu þessarar bókar, en fólki bent á að lesa bókina á frummálinu. Kannski telja Friðrika og Ólafur að þau sé að þjóna húsbændum sínum, en þau eru sem kunnugt er í þjónustu hrunvaldsins Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og klíku hans. Ugla hefur nefnilega gefið út bækur sem hrunvaldurinn Jón Ásgeir vill banna og Ugla gefur út tímaritið Þjóðmál þar sem stundum er tekið í lurginn á hrunvöldunum. Þegar það gerist hlaupa búðarþjónar Baugs undantekningalítið til og kasta skít í Þjóðmál á síðum Fréttablaðsins. (Þar hefur eiginlega aldrei birst jákvætt orð um Þjóðmál, enda vita starfsmenn blaðsins vafalaust hvað til síns friðar heyrir.) Jú, ugglaust er það rétt metið hjá sannnefndum ritstjóra útrásarvíkinganna að Ugla verður fyrir umtalsverðum tekjumissi þegar þeirri ráðleggingu er dreift inn á hvert heimili í landinu að kaupa alls ekki eina af fáum útgáfubókum hennar sem líkleg var til vinsælda í sumar. En hvers á Elín Guðmundsdóttir að gjalda? Hún hefur lifibrauð sitt af þýðingum. Mun einhver útgefandi vilja ráða hana í vinnu eftir slíka umsögn? Mun Bókmenntasjóður styrkja útgefanda til að gefa út þýðingu eftir Elínu Guðmundsdóttur? Vonandi. Því þrátt fyrir allt sem gengið hefur yfir þetta land í seinni tíð er hér ennþá til heiðvirt, sómakært og kurteist fólk sem hafa vill það sem sannara reynist. Í Morgunblaðinu fyrir jól birtist ritdómur um sömu þýðingu og Fréttablaðið úthúðaði í gær. Þar fær þýðingin og bókin fjórar stjörnur. Ritdómarinn, Karl Blöndal aðstoðarritstjóri, hefur áratugalanga reynslu af meðferð bæði íslenskrar og enskrar tungu. Hann skrifar svo um íslensku þýðinguna á Lífi Keiths Richards: „Þýðing Elínar Guðmundsdóttur er til fyrirmyndar, hnökralaus og læsileg."
Orðheppinn götustrákur Skemmtileg bók en þýðingin er hins vegar afspyrnu léleg og ættu þeir sem tök hafa á að nálgast bókina á frummálinu. 21. mars 2012 17:03
Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar
Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar
Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar
Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar