Gagnrýni

Hljómsveit sem eldist með reisn

Trausti Júlíusson skrifar
Mannakorn.
Mannakorn.
Tónlist. Mannakorn. Í blómabrekkunni. Sena.



Hljómsveitin Mannakorn hefur veið starfandi síðan um miðjan áttunda áratuginn þegar fyrsta plata sveitarinnar, samnefnd henni, leit dagsins ljós. Í blómabrekkunni er níunda plata Mannakorna með nýju efni og sú fyrsta síðan hin ágæta Von kom út fyrir þremur árum. Sem fyrr eru það þeir fóstbræður Pálmi Gunnarsson (röddin) og Magnús Eiríksson (höfundurinn) sem fara fyrir sveitinni, en auk þeirra koma margir valinkunnir tónlistarmenn við sögu, þar á meðal Ellen Kristjánsdóttir sem syngur tvö lög, Stefán Már Magnússon og Eyþór Gunnarsson. Auk textanna hans Magga Eiríks er á plötunni nýtt lag við ljóðið Í kirkjugarði eftir Stein Steinar.

Helstu einkenni Mannakorna eru góðar laga- og textasmíðar, vel útsettar og fluttar. Lögin á Í blómabrekkunni eru með þessum klassíska blæ sem Maggi er þekktur fyrir. Útsetningarnar minna líka um margt á fyrri afrek; það er smá kántrí hér og svolítill blús þar. Það er samt einn munur. Mannakorn í dag (hljómsveit að nálgast fertugt) er rólegri og þroskaðri heldur en Mannakorn á Brottför klukkan 8. Það heyrist bæði á tónlist og textum. Það eru engin Göngum yfir brúna eða Braggablús á nýju plötunni. Popparar vilja margir halda endalaust í æskuna (og eru svo sem ekki einir um það), en Mannakorn eldist með reisn.

Í blómabrekkunni er fín Mannakornaplata. Lög og textar svíkja ekki, útsetningarnar eru hágæða og tilgerðarlausar og Pálmi syngur jafn vel og áður.

Niðurstaða: Fleiri frábær lög og textar frá Magga Eiríks og Pálma Gunn.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×