Samband við Samband úr sambandi Ingibjörg Kristleifsdóttir og Haraldur F Gíslason skrifar 28. september 2012 13:45 Félag leikskólakennara, foreldrasamfélagið og aðrir velunnarar leikskólans fögnuðu þann 1. júlí 2008 þegar ný lög um leikskóla og lög um menntun og ráðningu kennara og skólastjórnenda í leik-, grunn- og framhaldsskólum tóku gildi. Áfanga var náð. Samfélagið var búið að staðfesta það með enn skýrari hætti en áður að leikskólinn væri hluti af menntakerfinu og að sömu kröfur skyldi gera til kennara á öllum skólastigum. Leikskólinn, vagga lýðræðisins, var viðurkenndur sem undirstaða skólakerfisins. Framfaraskref Þáverandi menntamálaráðherra af hægri væng stjórnmálanna þorði að taka þetta framfaraskref og núverandi mennta- og menningarmálaráðherra af gagnstæðum væng stjórnmálanna hefur skilað af sér heilstæðri aðalnámskrá fyrir öll skólastig í takt við þessa hugmyndafræði. Lögin kveða á um það að meistaragráðu eða 5 ára háskólanám þurfi til þess að fá leyfisbréf til kennslu; leikskólakennslu, grunnskólakennslu og framhaldsskólakennslu. Frá hendi leikskólakennara var eini skugginn sem bar á, að látið var af því markmiði að allir sem sinntu uppeldi og kennslu í leikskóla þyrftu að vera með leyfisbréf og var sú krafa minnkuð í að 2/3 hlutar væru leikskólakennarar. Enn ríkir ekki full sátt innan leikskólasamfélagsins um það að slegið hafi verið af kröfum enda eru nokkur sveitarfélög með hærra hlutfall og leikskólakennarar vilja setja markið hátt. Til hvers? Meistaranám mun skila af sér fjölbreyttari flóru í rannsóknum. Starfendarannsóknir verða m.a. hluti af daglegu starfi skólanna og liður í öflugri skólaþróun. Það eru allir sammála um það að við verðum að stefna að besta hugsanlega skólakerfi og að Íslendingar þori alltaf að vera í fararbroddi. Þetta mun einnig þýða betri kjör kennara, sterkari fagmennsku og fjölbreytta möguleika á samvinnu og flæði á milli skóla og á milli skólastiga. Það er ein megin stoðin undir skólalöggjöfinni að horfa á skólakerfið sem eina heild og rauður þráður í nýrri aðalnámskrá. En hvað? Eru þá ekki allir sáttir? Því miður virðist svo ekki vera. Samband íslenskra sveitarfélaga virðist af einhverjum ástæðum óttast að leikskólastigið eflist og hefur unnið gegn því ljóst og leynt. Vitnisburð um það má sjá í umsögnum um fyrrnefnd lög, þrátt fyrir að hafa tekið þátt í mótun þeirra og nú síðast í séráliti í starfshópi um eflingu leikskólastigsins. Úr verkum sveitarfélaga við fækkun stjórnenda í leikskóla undanfarin misseri má einnig lesa þetta viðhorf. Við sameiningar leikskóla var í sumum tilfellum einskis svifist við að losa sig við leikskólastjórnendur, marga með áralanga farsælan starfsferil, allt í þágu tölfræðinnar sem sýnir fækkun stjórnenda en engan sýnilegan árangur til hagræðingar. Margir leikskólar eru enn í sárum eftir bröltið enda var stjórnunin veikt einmitt á þeim tímapunkti þegar þarf sterka leiðtoga til þess að leiða breytingar. Fyrirsjáanlegt. Nú halda forsvarsmenn sambandsins því fram fullum fetum að það sé vegna þess að nám leikskólakennara var lengt í 5 ár að aðsókn í námið hefur dalað. Þeir minnast ekki á önnur skólastig en það er sama sagan þar og reyndar í heiminum öllum, að aðsókn í kennaranám hefur dalað og alþjóðasamfélag kennara hefur af því þungar áhyggjur. Að finna sökudólg? Ástæðurnar fyrir því eru margar og Samband íslenskra sveitarfélaga ætti að líta alvarlega í eigin barm og spyrja sig hvort og hvernig starfsumhverfi leikskóla hefur verið gert eftirsóknarvert til þess að velja sér leikskólakennslu sem ævistarf. Ungt fólk sem er að velja háskólanám miklar það ekki fyrir sér að taka meistaragráðu ef starfsumhverfið og kjörin eru eftirsóknarverð. Bakkalárgráðan er og verður áfram ágæt trappa til þess að staldra við á ef einhver kýs það, enda væri sá hinn sami öruggur um starf í leikskóla þar sem 1/3 hluti starfa er ætlaður fólki án leyfisbréfs. Sýnum metnað - horfum fram á við Við getum ekki hangið í því að beini breiði vegurinn sem var í boði fyrir þá sem nú eru miðaldra sé enn sá eini rétti. Fólk er að nema alla ævi og fleiri og fleiri kjósa að taka þess vegna fleiri en eitt háskólapróf og hafa réttindi á ólíkum starfssviðum. Að ætla það að fólk sem velur sér leikskólakennslu hafi minni metnað og úthald en fólk sem velur sér nám á öðrum sviðum er dónaskapur og segir allt um það hve gömlu viðhorfin til þeirra sem annast og mennta börn eru lífseig. Við verðum að gera þetta upp við okkur í eitt skipti fyrir öll. Viljum við það besta eða vill einhver segja það upphátt að manneskjan sé verðmetin eftir aldri og því yngri sem börnin eru því minni metnaður eigi að ríkja í umönnun þeirra og kennslu? Svari hver fyrir sig. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haraldur F. Gíslason Mest lesið Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Skoðun Skoðun Kennarinn sem hvarf Álfhildur Leifsdóttir skrifar Skoðun Hamborgarhryggur - minnst viðeigandi jólamaturinn Óskar H. Valtýsson skrifar Skoðun Annarra manna peningar eru peningar okkar allra Davíð Þór Jónsson skrifar Skoðun Fasismi er að trenda – erum við að sofna á verðinum? Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Ehf-gatið og leiðir til að loka því Matthias Harksen skrifar Skoðun Heilbrigðisvandamál heilbrigðiskerfisins Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Heimilislæknir ----- þverfaglegt heilsugæsluteymi! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Til friðarsinna á Íslandi Saga Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun Að segja satt skiptir máli Þórunn Sveinbjörnsdóttir skrifar Skoðun Jöfnuður í heilbrigðisþjónustu fyrir öll börn – óháð búsetu Sif Huld Albertsdóttir skrifar Skoðun Að drepa eða drepast!? og þar fór það Bakir Anwar Nassar skrifar Skoðun Jane Goodall hvetur íslensk stjórnvöld til að hætta hvalveiðum Jane Goodall skrifar Skoðun Endurnýjun stjórnmálanna Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar Skoðun Hvar enda skattahækkanir? Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Svört orka tekur 2 ár en græn 32 ár Magnús Jóhannesson skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir gegn þjóðarmorði í Gaza Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Það þarf samfélag til að ala upp barn Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar Skoðun Á ég að slökkva með fjarstýringunni? Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim skrifar Skoðun Burt með biðlista barna…nema þau búi í Reykjavík! Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Það byrjaði sem gola en brátt var komið rok Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir skrifar Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Framsókn í forystu fyrir meira og hagkvæmara húsnæði Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar Sjá meira
Félag leikskólakennara, foreldrasamfélagið og aðrir velunnarar leikskólans fögnuðu þann 1. júlí 2008 þegar ný lög um leikskóla og lög um menntun og ráðningu kennara og skólastjórnenda í leik-, grunn- og framhaldsskólum tóku gildi. Áfanga var náð. Samfélagið var búið að staðfesta það með enn skýrari hætti en áður að leikskólinn væri hluti af menntakerfinu og að sömu kröfur skyldi gera til kennara á öllum skólastigum. Leikskólinn, vagga lýðræðisins, var viðurkenndur sem undirstaða skólakerfisins. Framfaraskref Þáverandi menntamálaráðherra af hægri væng stjórnmálanna þorði að taka þetta framfaraskref og núverandi mennta- og menningarmálaráðherra af gagnstæðum væng stjórnmálanna hefur skilað af sér heilstæðri aðalnámskrá fyrir öll skólastig í takt við þessa hugmyndafræði. Lögin kveða á um það að meistaragráðu eða 5 ára háskólanám þurfi til þess að fá leyfisbréf til kennslu; leikskólakennslu, grunnskólakennslu og framhaldsskólakennslu. Frá hendi leikskólakennara var eini skugginn sem bar á, að látið var af því markmiði að allir sem sinntu uppeldi og kennslu í leikskóla þyrftu að vera með leyfisbréf og var sú krafa minnkuð í að 2/3 hlutar væru leikskólakennarar. Enn ríkir ekki full sátt innan leikskólasamfélagsins um það að slegið hafi verið af kröfum enda eru nokkur sveitarfélög með hærra hlutfall og leikskólakennarar vilja setja markið hátt. Til hvers? Meistaranám mun skila af sér fjölbreyttari flóru í rannsóknum. Starfendarannsóknir verða m.a. hluti af daglegu starfi skólanna og liður í öflugri skólaþróun. Það eru allir sammála um það að við verðum að stefna að besta hugsanlega skólakerfi og að Íslendingar þori alltaf að vera í fararbroddi. Þetta mun einnig þýða betri kjör kennara, sterkari fagmennsku og fjölbreytta möguleika á samvinnu og flæði á milli skóla og á milli skólastiga. Það er ein megin stoðin undir skólalöggjöfinni að horfa á skólakerfið sem eina heild og rauður þráður í nýrri aðalnámskrá. En hvað? Eru þá ekki allir sáttir? Því miður virðist svo ekki vera. Samband íslenskra sveitarfélaga virðist af einhverjum ástæðum óttast að leikskólastigið eflist og hefur unnið gegn því ljóst og leynt. Vitnisburð um það má sjá í umsögnum um fyrrnefnd lög, þrátt fyrir að hafa tekið þátt í mótun þeirra og nú síðast í séráliti í starfshópi um eflingu leikskólastigsins. Úr verkum sveitarfélaga við fækkun stjórnenda í leikskóla undanfarin misseri má einnig lesa þetta viðhorf. Við sameiningar leikskóla var í sumum tilfellum einskis svifist við að losa sig við leikskólastjórnendur, marga með áralanga farsælan starfsferil, allt í þágu tölfræðinnar sem sýnir fækkun stjórnenda en engan sýnilegan árangur til hagræðingar. Margir leikskólar eru enn í sárum eftir bröltið enda var stjórnunin veikt einmitt á þeim tímapunkti þegar þarf sterka leiðtoga til þess að leiða breytingar. Fyrirsjáanlegt. Nú halda forsvarsmenn sambandsins því fram fullum fetum að það sé vegna þess að nám leikskólakennara var lengt í 5 ár að aðsókn í námið hefur dalað. Þeir minnast ekki á önnur skólastig en það er sama sagan þar og reyndar í heiminum öllum, að aðsókn í kennaranám hefur dalað og alþjóðasamfélag kennara hefur af því þungar áhyggjur. Að finna sökudólg? Ástæðurnar fyrir því eru margar og Samband íslenskra sveitarfélaga ætti að líta alvarlega í eigin barm og spyrja sig hvort og hvernig starfsumhverfi leikskóla hefur verið gert eftirsóknarvert til þess að velja sér leikskólakennslu sem ævistarf. Ungt fólk sem er að velja háskólanám miklar það ekki fyrir sér að taka meistaragráðu ef starfsumhverfið og kjörin eru eftirsóknarverð. Bakkalárgráðan er og verður áfram ágæt trappa til þess að staldra við á ef einhver kýs það, enda væri sá hinn sami öruggur um starf í leikskóla þar sem 1/3 hluti starfa er ætlaður fólki án leyfisbréfs. Sýnum metnað - horfum fram á við Við getum ekki hangið í því að beini breiði vegurinn sem var í boði fyrir þá sem nú eru miðaldra sé enn sá eini rétti. Fólk er að nema alla ævi og fleiri og fleiri kjósa að taka þess vegna fleiri en eitt háskólapróf og hafa réttindi á ólíkum starfssviðum. Að ætla það að fólk sem velur sér leikskólakennslu hafi minni metnað og úthald en fólk sem velur sér nám á öðrum sviðum er dónaskapur og segir allt um það hve gömlu viðhorfin til þeirra sem annast og mennta börn eru lífseig. Við verðum að gera þetta upp við okkur í eitt skipti fyrir öll. Viljum við það besta eða vill einhver segja það upphátt að manneskjan sé verðmetin eftir aldri og því yngri sem börnin eru því minni metnaður eigi að ríkja í umönnun þeirra og kennslu? Svari hver fyrir sig.
Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar
Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar
Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar