Eimskip og endurreisn Íslands Margrét Hrafnsdóttir skrifar 18. desember 2012 06:00 Eimskipafélag Íslands, okkar elsta skipafélag, var stofnað 17. janúar 1914.. Var almennt álitið að með stofnun þess væri stigið eitt stærsta heillaspor í sögu og sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar. Mættu á fimmta hundrað manns í Fríkirkjuna í Reykjavík að fagna fæðingu þessa „óskabarns þjóðarinnar" og hefur það nafn loðað við fyrirtækið síðan. Frá upphafi var saga þessa farsæla fyrirtækis tengd fossunum okkar. Eru ófáir þeir Íslendingar sem nöfn á borð við MS Gullfoss og Dettifoss ylja um hjartarætur. Skip þessi voru og eru tákn um frelsi og feng, þjóðbraut út í hinn stóra heim sem sprengdi í loft upp margra alda einangrun og átthagafjötra og ótæmandi uppspretta frásagna af ævintýrum og svaðilförum þegar þau skiluðu farþegum og áhöfnum sínum heilum á húfi í ferðalok. Ýmislegt gengið á Og það hefur gengið á ýmsu. Á upphafsárum félagsins urðu skrifstofur þess eldi að bráð í stórbruna. Goðafoss fórst 1918. Um tíma lokuðu stríðsátök tveggja heimstyrjalda Evrópu að mestu og ýttu undir Ameríkusiglingar. Á árunum 1944-5 voru bæði Goðafoss og Dettifoss skotnir niður af Þjóðverjum. Gríðarlegt tjón varð þegar vöruskemma félagsins varð eldi að bráð en byggð var ný og sú stærsta á landinu. Háskólasjóðurinn var stofnaður til minningar um stofnendur félagsins í Vesturheimi. Erlend vöruhús voru tekin í notkun í London og New York í eigu Eimskips. Fleiri skrifstofur voru svo opnaðar víða um heim. Á langri ferð hefur hróður félagsins borist víða, enda rekstur þess yfirleitt með ágætum. Í bankahruninu 2008 gerðust hins vegar þau tíðindi að sjálft móðurskipið, Eimskip, rakst á sker og strandaði. Sjálfsagt má endalaust deila um rekstur félagsins í „góðærinu" 2001-2008 en það er erfitt að sjá annað en að endurreisn félagsins frá 2009 hafi tekist vel – ég leyfi mér að segja, vonum framar – enda skilaði hún hagnaði til íslenska ríkisins og þjóðarinnar strax árið 2010 án þess að eigendur tækju út arðgreiðslur. Þannig hefur félagið í takt við íslenska þjóðarsál lagt sitt af mörkum á erfiðum tímum og stutt við bakið á íþróttafélögum og framúrskarandi einstaklingum, endurreist hinn dýrmæta Háskólasjóð Íslands og látið sig varða um menningu og listir. Fleiri siglingaleiðir hafa verið opnaðar undanfarin ár, vöxtur félagsins innanlands sem erlendis hefur verið góður og ný skip í smíðum í eigu Eimskips væntanleg í íslenska flotann á næstu árum! Sagan heldur því áfram að endurtaka sig! Þjóðin á mikið undir Það er því ekkert skrítið þótt miklar kröfur séu gerðar til þessa óskabarns þjóðarinnar. Á öll íslenska þjóðin mikið undir því að endurreisn hins íslenska hlutabréfamarkaðar heppnist sem best. Eftirvæntingin var því gríðarlega mikil þegar kunngert varð um að Eimskip færi á markað á þessu ári. Auðvitað áttu kaupréttarsamningar fárra yfirmanna félagsins að bíða þess að félagið skilaði góðum árangri áfram og nú á markaði. En Íslendingar eru sanngjarnir og fyrirgefa vonandi þessa óþolinmæði þeirra sem náðu góðum árangri með félagið, enda hafa þeir nú séð að sér og gefið eftir þessa kauprétti. Í samhengi sögunnar eru því öll teikn á himni um að Eimskip haldi áfram að farnast vel héðan í frá sem endranær. Í sátt við samfélagið Það er til mikils að vinna að Eimskip og önnur fyrirtæki sem hyggjast taka þátt í endurreisn íslenska hlutabréfamarksins nái að gera slíkt farsællega og í sátt við samfélagið. Eingöngu þannig mun almenningur með tíð og tíma fá tiltrú á hlutabréfakaupum aftur sem eðlilegum hluta af fjárfestingum og sparnaðarleiðum sínum. Efling alíslenskra stórfyrirtækja og hins íslenska hlutabréfamarkaðar mun svo aftur hafa í för með sér stóraukna atvinnuuppbyggingu og ný framtíðarstörf fyrir núverandi og komandi kynslóðir. Það er ekki aðeins þjóðarhagur, það er forsenda tilveru okkar. Krefjumst ekki fullkomnunar heldur óskum þess að Eimskip haldi áfram að vera framúrskarandi og leiðandi á sínu sviði til framtíðar! Sá tími mun koma. Sagan segir okkur það. Nú er rúmt ár þar til Eimskip á eitt hundrað ára afmæli. Það verður gaman að sjá hvernig þá hefur til tekist með fyrirtækið á íslenskum hlutabréfamarkaði áður en önnur starfsöld þess rís! Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Mest lesið Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh Skoðun Ólögleg meðvirkni lækna Teitur Ari Theodórsson Skoðun Afleiðingar verkfallsaðgerða á minnstu börnin - krafa um svör Jóhanna Dröfn Stefánsdóttir Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist Skoðun Innflutt skautun í boði Viðreisnar Hópur ungra Sjálfstæðiskvenna Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson Skoðun Dálkur Kristrúnar í bak Dags B. var ekki mistök, heldur vísvitandi niðrun Ole Anton Bieltvedt Skoðun Skoðun Skoðun Vill íslenska þjóðin halda í einmenninguna? Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Inngilding eða „aðskilnaður“? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Vonin má aldrei deyja Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ég var barnið sem vildi ekki taka í höndina á kennaranum sínum Fida Abu Libdeh skrifar Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar Skoðun Bob Marley og íslenskar kosningar Gísli Hvanndal Jakobsson skrifar Skoðun Fólk eða fífl? Anna Gunndís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Eru til lausnir við mönnunarvanda heilsugæslunnar? Gunnlaugur Már Briem skrifar Skoðun Er eitthvað mál að handtaka börn? Elsa Bára Traustadóttir skrifar Skoðun Er ferðaþjónusta útlendingavandamál? Halla Signý Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslenska kerfið framleiðir afbrotamenn Ágústa Ágústsdóttir skrifar Skoðun Ekki fokka þessu upp! Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Kosningaloforð og hvað svo? Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Fólk, fjárfestingar og framfarir Baldur Thorlacius skrifar Skoðun Húsnæðis- og skipulagsmál Anna Sofía Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Falleinkunn fyrrum forseta Vilhjálmur Þorsteinsson,Viktor Orri Valgarðsson skrifar Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar Skoðun Skattlögð þegar við þénum, eigum og eyðum Aron H. Steinsson skrifar Skoðun Kjaftæði Elliði Vignisson skrifar Skoðun Vitsmunaleg vanstilling í boði ungra Sjálfstæðiskvenna Erna Mist skrifar Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Kyrrstöðuna verður að rjúfa! Lausn fyrir verðandi innviðaráðherra Sigþór Sigurðsson skrifar Skoðun Íslenskan og menningararfurinn Sólveig Dagmar Þórisdóttir skrifar Skoðun Mannúðlegri úrræði Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Læknar á landsbyggðinni Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Íslensk verðtrygging á mannamáli! Elín Íris Fanndal Jónasdóttir skrifar Skoðun Varðhundar kerfisins Lára Herborg Ólafsdóttir skrifar Skoðun Mótum stefnu um iðn- og tæknimenntun á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar Skoðun Kolkrabbinn og fjármálafjötrar Íslands Ágústa Árnadóttir skrifar Sjá meira
Eimskipafélag Íslands, okkar elsta skipafélag, var stofnað 17. janúar 1914.. Var almennt álitið að með stofnun þess væri stigið eitt stærsta heillaspor í sögu og sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar. Mættu á fimmta hundrað manns í Fríkirkjuna í Reykjavík að fagna fæðingu þessa „óskabarns þjóðarinnar" og hefur það nafn loðað við fyrirtækið síðan. Frá upphafi var saga þessa farsæla fyrirtækis tengd fossunum okkar. Eru ófáir þeir Íslendingar sem nöfn á borð við MS Gullfoss og Dettifoss ylja um hjartarætur. Skip þessi voru og eru tákn um frelsi og feng, þjóðbraut út í hinn stóra heim sem sprengdi í loft upp margra alda einangrun og átthagafjötra og ótæmandi uppspretta frásagna af ævintýrum og svaðilförum þegar þau skiluðu farþegum og áhöfnum sínum heilum á húfi í ferðalok. Ýmislegt gengið á Og það hefur gengið á ýmsu. Á upphafsárum félagsins urðu skrifstofur þess eldi að bráð í stórbruna. Goðafoss fórst 1918. Um tíma lokuðu stríðsátök tveggja heimstyrjalda Evrópu að mestu og ýttu undir Ameríkusiglingar. Á árunum 1944-5 voru bæði Goðafoss og Dettifoss skotnir niður af Þjóðverjum. Gríðarlegt tjón varð þegar vöruskemma félagsins varð eldi að bráð en byggð var ný og sú stærsta á landinu. Háskólasjóðurinn var stofnaður til minningar um stofnendur félagsins í Vesturheimi. Erlend vöruhús voru tekin í notkun í London og New York í eigu Eimskips. Fleiri skrifstofur voru svo opnaðar víða um heim. Á langri ferð hefur hróður félagsins borist víða, enda rekstur þess yfirleitt með ágætum. Í bankahruninu 2008 gerðust hins vegar þau tíðindi að sjálft móðurskipið, Eimskip, rakst á sker og strandaði. Sjálfsagt má endalaust deila um rekstur félagsins í „góðærinu" 2001-2008 en það er erfitt að sjá annað en að endurreisn félagsins frá 2009 hafi tekist vel – ég leyfi mér að segja, vonum framar – enda skilaði hún hagnaði til íslenska ríkisins og þjóðarinnar strax árið 2010 án þess að eigendur tækju út arðgreiðslur. Þannig hefur félagið í takt við íslenska þjóðarsál lagt sitt af mörkum á erfiðum tímum og stutt við bakið á íþróttafélögum og framúrskarandi einstaklingum, endurreist hinn dýrmæta Háskólasjóð Íslands og látið sig varða um menningu og listir. Fleiri siglingaleiðir hafa verið opnaðar undanfarin ár, vöxtur félagsins innanlands sem erlendis hefur verið góður og ný skip í smíðum í eigu Eimskips væntanleg í íslenska flotann á næstu árum! Sagan heldur því áfram að endurtaka sig! Þjóðin á mikið undir Það er því ekkert skrítið þótt miklar kröfur séu gerðar til þessa óskabarns þjóðarinnar. Á öll íslenska þjóðin mikið undir því að endurreisn hins íslenska hlutabréfamarkaðar heppnist sem best. Eftirvæntingin var því gríðarlega mikil þegar kunngert varð um að Eimskip færi á markað á þessu ári. Auðvitað áttu kaupréttarsamningar fárra yfirmanna félagsins að bíða þess að félagið skilaði góðum árangri áfram og nú á markaði. En Íslendingar eru sanngjarnir og fyrirgefa vonandi þessa óþolinmæði þeirra sem náðu góðum árangri með félagið, enda hafa þeir nú séð að sér og gefið eftir þessa kauprétti. Í samhengi sögunnar eru því öll teikn á himni um að Eimskip haldi áfram að farnast vel héðan í frá sem endranær. Í sátt við samfélagið Það er til mikils að vinna að Eimskip og önnur fyrirtæki sem hyggjast taka þátt í endurreisn íslenska hlutabréfamarksins nái að gera slíkt farsællega og í sátt við samfélagið. Eingöngu þannig mun almenningur með tíð og tíma fá tiltrú á hlutabréfakaupum aftur sem eðlilegum hluta af fjárfestingum og sparnaðarleiðum sínum. Efling alíslenskra stórfyrirtækja og hins íslenska hlutabréfamarkaðar mun svo aftur hafa í för með sér stóraukna atvinnuuppbyggingu og ný framtíðarstörf fyrir núverandi og komandi kynslóðir. Það er ekki aðeins þjóðarhagur, það er forsenda tilveru okkar. Krefjumst ekki fullkomnunar heldur óskum þess að Eimskip haldi áfram að vera framúrskarandi og leiðandi á sínu sviði til framtíðar! Sá tími mun koma. Sagan segir okkur það. Nú er rúmt ár þar til Eimskip á eitt hundrað ára afmæli. Það verður gaman að sjá hvernig þá hefur til tekist með fyrirtækið á íslenskum hlutabréfamarkaði áður en önnur starfsöld þess rís!
Dálkur Kristrúnar í bak Dags B. var ekki mistök, heldur vísvitandi niðrun Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Skoðun Um áhrif niðurskurðar á fjárlögum 2025 til kvikmyndagerðar og lista Steingrímur Dúi Másson skrifar
Skoðun Séreignarsparnaður nauðsynlegur valkostur til að létta greiðslubyrði Kolbrún Halldórsdóttir skrifar
Skoðun Lítið gert úr áhyggjum íbúa Ölfuss og annarra landsmanna Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar
Skoðun Stýrir gervigreind málflutningi stjórnmálamanna og semur stefnur stjórnmálaflokkanna? Tómas Ellert Tómasson skrifar
Dálkur Kristrúnar í bak Dags B. var ekki mistök, heldur vísvitandi niðrun Ole Anton Bieltvedt Skoðun