Frá Rómaveldi til Reykjavíkur Guðjón Jensson skrifar 18. apríl 2013 06:00 Saga Rómaveldis einkennist af dugnaði og útsjónarsemi en þar fór oft saman ágirnd, ofríki, svik, undirferli, mútur og spilling. Barátta Grakkusarbræðra fyrir meiri jöfnuði og betri samfélagsháttum meðal Rómverja fyrir um 2.150 árum bar lítinn árangur. Aukin auðsöfnun og stríðástand í samfélaginu varð smám saman megineinkenni samfélagsins. Smábændur flosnuðu upp, landeigendur keyptu við smánarverði jarðir þeirra og þeir hófu stórtæka landbúnaðarframleiðslu með þrælahaldi eða mjög ódýru vinnuafli. Smábændur og annað lágstéttarfólk flykktist til Rómar. Þegar valdið færðist saman í Rómaveldi í færri hendur þá var aðferðin þessi: þrír menn gerðu með sér samkomulag um að styðja hver annan: herforingi, auðmaður og valdamaður í þinginu. Þannig komst Sesar til valda með styrk tveggja annarra og síðar frændi hans Oktavius sem tók sér upp nafnið Ágústus sem fyrsti keisarinn. Yfirstétt Rómaveldis úthlutaði brauði til þeirra sem minna máttu sín í samfélaginu en kusu „rétt“. Þeir fengu einnig aðgang að hringleikahúsunum og horfðu á hvernig kristnu friðsömu fólki var varpað fyrir villidýr sem voru fljót að afgreiða „fjandmenn“ ríkisins.Á Íslandi í dag Í Reykjavík hefur borgarastéttin verið vaxandi síðan á 18. öld. Eignasöfnun getur vart hafa verið stórfelld lengi framan af, en á 19. öld verður borgarastéttin smám saman sú stétt sem fer með völdin í skjóli eigna og aðstöðu. Embættismenn og síðar kaupmenn urðu meginstoðir valdsins en um aldamótin 1900 dregur til tíðinda. Með nýrri öld verður grundvöllur að mun stórfelldari eignasöfnun með útgerð og breyttu viðskiptaumhverfi við útlönd. Þá eru það innlendir aðilar sem selja afurðir, einkum fisk til fjarlægari landa, oftast með miklum hagnaði. Á þessum árum verður til núverandi fyrirkomulag stjórnmálanna þar sem hægri flokkur kemur fram á sjónarsviðið. Rúmum tveimur áratugum fyrr voru Alþýðuflokkur og Framsóknarflokkur stofnaðir af sama manninum, Jónasi frá Hriflu! Og enn síðar með heimsstyrjöldinni síðari verður þessi gríðarlega efnahagsbylting. Íslendingar geta á fremur óviðfeldinn hátt fullyrt að þeir hafi grætt þjóða mest á styrjöldinni. Óhætt má segja að „eins dauði sé annars brauð“. Í Reykjavík er valdamikil auðmannastétt, tilbúin að grípa völdin þegar færi gefst. Bankahrunið varð vegna ágirndar og gegndarlauss kæruleysis við stjórn efnahagsmála. Vinstri stjórn hefur verið iðin við að taka til eftir frjálshyggjuna sem er ein dýrasta reynsla þjóðarinnar af margvíslegum afglöpum. Hernaðartækni hægri manna er einföld: með því að grípa hvert einasta tækifæri til þess að grafa undan ríkisstjórninni, er það gert. Gildir einu hvort það sé Icesave, kvótamálið, stjórnarskrármálið eða málefni náttúruverndar. Fyrir marga hægri menn þá virðast þeir ekki vilja viðurkenna að neitt hrun hafi átt sér stað. Allt er þessum voðalegu vinstri mönnum að kenna! Og umfram allt: það þarf að stoppa þennan voðalega ofvirka Sérstaka saksóknara í að ofsækja þá sem borguðu offjár í kosningasjóði okkar hægri manna!Niðurstaða Í dag þurfum við að kaupa nauðsynjar okkar á tiltölulega háu verði af lágu laununum okkar. Við förum ekki í Kólosseum eins og rómverska alþýðan en fáum að horfa á Eurovision á RÚV í staðinn og íþróttir, handbolta og fótboltaspark. Þegar stórmót eru þá verðum við að borga aðgang um Stöð 2 fyrir afnotarétt til að fylgjast með helstu íþróttaviðburðum. Og svo er stundum ókeypis í hoppukastala fyrir kosningar fyrir börnin! Auðmenn Íslands binda vonir sínar í mönnum eins og Sigmundi Davíð og ýmsum öðrum auðmönnum sem með „tæknilegri“ aðstoð Ólafs Ragnars forseta geta fengið á silfurfati aftur völdin yfir Stjórnarráðinu og þar með haft allt opinbert vald í hendi sér næstu fjögur árin. Ef íslensk alþýða sér ekki gegnum „fagurgala“ hægri manna þá er ekki að vænta að hún eigi nokkurs annars betra en vist hjá nákvæmlega sömu hjörðinni og leiddi okkur fram á hengiflugið haustið 2008. Mætti biðja guðina að forða oss frá slíku! Minnumst: Allt er betra en íhaldið! Og gildir einu um hvort íhaldið er að ræða, Framsókn eða Sjálfstæðisflokkinn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kosningar 2013 Skoðun Mest lesið Lygar og helvítis lygar Alexandra Briem Skoðun Óður til opinberra starfsmanna Halla Hrund Logadóttir Skoðun Að kasta steinum úr glerhúsi Páll Steingrímsson Skoðun Frumkvöðlastarf Bata Akademíunnar - íslenska leiðin Ólafur Ágúst Hraundal Skoðun “Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir Skoðun Er samþykki barna túlkunaratriði? Ólöf Tara Harðardóttir Skoðun Vegna meintra „föðurlandssvika og siðferðisleysis“ Gunnars Magnússonar Geir Sveinsson Skoðun „Mikil málamiðlun af okkar hálfu“ Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Við erum ekki ein og höfum ekki verið það lengi Gunnar Dan Wiium Skoðun Skoðun Skoðun Við erum ekki ein og höfum ekki verið það lengi Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun „Mikil málamiðlun af okkar hálfu“ Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lygar og helvítis lygar Alexandra Briem skrifar Skoðun Óður til opinberra starfsmanna Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Frumkvöðlastarf Bata Akademíunnar - íslenska leiðin Ólafur Ágúst Hraundal skrifar Skoðun “Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir skrifar Skoðun Að kasta steinum úr glerhúsi Páll Steingrímsson skrifar Skoðun Býður grunnskólakerfið upp á öfuga hvatastýringu fyrir kennara? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Vegna meintra „föðurlandssvika og siðferðisleysis“ Gunnars Magnússonar Geir Sveinsson skrifar Skoðun Er Ísland tilbúið fyrir gervigreindarbyltinguna? Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Loðnustofninn hruninn Björn Ólafsson skrifar Skoðun Munum við upplifa enn eitt „mikla stökkið framávið“? Jason Steinþórsson skrifar Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar Skoðun HA ég Hr. ráðherra? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Trump og forsetatilskipanir Helga Dögg Sverrisdóttir skrifar Skoðun Spörum með breyttri verðstefnu í lyfjamálum Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Ómæld áhrif kjaradeilu kennara Anton Orri Dagsson skrifar Skoðun Hlutverk í fjölskyldum Matthildur Bjarnadóttir skrifar Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Janúarblús vinstristjórnarinnar Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Skipbrot meðaltalsstöðugleikaleiðarinnar Aðalgeir Ásvaldsson skrifar Skoðun Áróðursstríð Ingu Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Fyrir hvern vinnur þú? Sigurður Freyr Sigurðarson skrifar Skoðun Kostaboð Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Um kjaradeilu sveitarfélaga og kennara Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Næring íþróttafólks: Þegar orkuna og kolvetnin skortir Birna Varðardóttir skrifar Skoðun Hvað næst RÚV? Hilmar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðir í sæng með kvótakóngum Björn Ólafsson skrifar Skoðun Glannalegt tal um gjaldþrot Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Bókvitið verður í askana látið! Árni Sigurðsson skrifar Sjá meira
Saga Rómaveldis einkennist af dugnaði og útsjónarsemi en þar fór oft saman ágirnd, ofríki, svik, undirferli, mútur og spilling. Barátta Grakkusarbræðra fyrir meiri jöfnuði og betri samfélagsháttum meðal Rómverja fyrir um 2.150 árum bar lítinn árangur. Aukin auðsöfnun og stríðástand í samfélaginu varð smám saman megineinkenni samfélagsins. Smábændur flosnuðu upp, landeigendur keyptu við smánarverði jarðir þeirra og þeir hófu stórtæka landbúnaðarframleiðslu með þrælahaldi eða mjög ódýru vinnuafli. Smábændur og annað lágstéttarfólk flykktist til Rómar. Þegar valdið færðist saman í Rómaveldi í færri hendur þá var aðferðin þessi: þrír menn gerðu með sér samkomulag um að styðja hver annan: herforingi, auðmaður og valdamaður í þinginu. Þannig komst Sesar til valda með styrk tveggja annarra og síðar frændi hans Oktavius sem tók sér upp nafnið Ágústus sem fyrsti keisarinn. Yfirstétt Rómaveldis úthlutaði brauði til þeirra sem minna máttu sín í samfélaginu en kusu „rétt“. Þeir fengu einnig aðgang að hringleikahúsunum og horfðu á hvernig kristnu friðsömu fólki var varpað fyrir villidýr sem voru fljót að afgreiða „fjandmenn“ ríkisins.Á Íslandi í dag Í Reykjavík hefur borgarastéttin verið vaxandi síðan á 18. öld. Eignasöfnun getur vart hafa verið stórfelld lengi framan af, en á 19. öld verður borgarastéttin smám saman sú stétt sem fer með völdin í skjóli eigna og aðstöðu. Embættismenn og síðar kaupmenn urðu meginstoðir valdsins en um aldamótin 1900 dregur til tíðinda. Með nýrri öld verður grundvöllur að mun stórfelldari eignasöfnun með útgerð og breyttu viðskiptaumhverfi við útlönd. Þá eru það innlendir aðilar sem selja afurðir, einkum fisk til fjarlægari landa, oftast með miklum hagnaði. Á þessum árum verður til núverandi fyrirkomulag stjórnmálanna þar sem hægri flokkur kemur fram á sjónarsviðið. Rúmum tveimur áratugum fyrr voru Alþýðuflokkur og Framsóknarflokkur stofnaðir af sama manninum, Jónasi frá Hriflu! Og enn síðar með heimsstyrjöldinni síðari verður þessi gríðarlega efnahagsbylting. Íslendingar geta á fremur óviðfeldinn hátt fullyrt að þeir hafi grætt þjóða mest á styrjöldinni. Óhætt má segja að „eins dauði sé annars brauð“. Í Reykjavík er valdamikil auðmannastétt, tilbúin að grípa völdin þegar færi gefst. Bankahrunið varð vegna ágirndar og gegndarlauss kæruleysis við stjórn efnahagsmála. Vinstri stjórn hefur verið iðin við að taka til eftir frjálshyggjuna sem er ein dýrasta reynsla þjóðarinnar af margvíslegum afglöpum. Hernaðartækni hægri manna er einföld: með því að grípa hvert einasta tækifæri til þess að grafa undan ríkisstjórninni, er það gert. Gildir einu hvort það sé Icesave, kvótamálið, stjórnarskrármálið eða málefni náttúruverndar. Fyrir marga hægri menn þá virðast þeir ekki vilja viðurkenna að neitt hrun hafi átt sér stað. Allt er þessum voðalegu vinstri mönnum að kenna! Og umfram allt: það þarf að stoppa þennan voðalega ofvirka Sérstaka saksóknara í að ofsækja þá sem borguðu offjár í kosningasjóði okkar hægri manna!Niðurstaða Í dag þurfum við að kaupa nauðsynjar okkar á tiltölulega háu verði af lágu laununum okkar. Við förum ekki í Kólosseum eins og rómverska alþýðan en fáum að horfa á Eurovision á RÚV í staðinn og íþróttir, handbolta og fótboltaspark. Þegar stórmót eru þá verðum við að borga aðgang um Stöð 2 fyrir afnotarétt til að fylgjast með helstu íþróttaviðburðum. Og svo er stundum ókeypis í hoppukastala fyrir kosningar fyrir börnin! Auðmenn Íslands binda vonir sínar í mönnum eins og Sigmundi Davíð og ýmsum öðrum auðmönnum sem með „tæknilegri“ aðstoð Ólafs Ragnars forseta geta fengið á silfurfati aftur völdin yfir Stjórnarráðinu og þar með haft allt opinbert vald í hendi sér næstu fjögur árin. Ef íslensk alþýða sér ekki gegnum „fagurgala“ hægri manna þá er ekki að vænta að hún eigi nokkurs annars betra en vist hjá nákvæmlega sömu hjörðinni og leiddi okkur fram á hengiflugið haustið 2008. Mætti biðja guðina að forða oss frá slíku! Minnumst: Allt er betra en íhaldið! Og gildir einu um hvort íhaldið er að ræða, Framsókn eða Sjálfstæðisflokkinn.
“Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir Skoðun
Skoðun “Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir skrifar
Skoðun Vegna meintra „föðurlandssvika og siðferðisleysis“ Gunnars Magnússonar Geir Sveinsson skrifar
Skoðun Starfa stjórnmálamenn ekki í þágu almennings?: Um „blaðamannablaður“ og „óvandaða falsfréttamiðla“ Sigríður Dögg Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Erfitt að treysta þegar upplifunin er að samfélagið forgangsraði ekki börnum Ragnheiður Stephensen skrifar
“Þú ert alltof of ung til að fá liðagigt” - Alþjóðlegur dagur liðagigtar Hrönn Stefánsdóttir Skoðun