Aðför að nýsköpun og hagvexti Hans Guttormur Þormar skrifar 5. nóvember 2013 11:44 Árið 2000 sendi ég fjármálaráðuneytinu afrit af greinargerð sem gerð hafði verið að beiðni Clintons þáverandi Bandaríkaforseta. Í þeirri greinargerð kom fram að stór hluti hagvaxtar Bandaríkjanna væri kominn til vegna fjárfestingar í grunnvísindum og nýsköpun. Ég benti á þessa greinargerð til að þrýsta á um að hér væri betur byggt undir eina af undirstöðum hagvaxtar í íslensku samfélagi. Grunnrannsóknir, vísinda- og tækniþróun eru nefnilega jarðvegurinn fyrir hugmyndir til að vaxa og dafna, verða að sprotum og einkaleyfaumsóknum, fyrirtækjum með hátæknistörf, nýsköpun, útflutningstekjum, skatttekjum, veitingu stórra erlendra samstarfsstyrkja og nefnilega það verðmætasta af öllu fyrir íslenskt samfélag, aukið hugvit, reynsla og tengslanet. Síðan þá hefur mikið vatn runnið til sjávar og á hverju ári hefur birst fjöldi greinargerða frá öllum heimsálfum sem allar hafa sömu sögu að segja. Fjárfesting í grunnvísindum og nýsköpun er skilvirkasta leiðin til að auka hagvöxt. Evrópusambandið hefur t.d. í stefnumörkun sinni til ársins 2020 beint því til ríkja innan sambandsins að þau ættu að setja 3% af vergri landsframleiðslu beint í grunnrannsóknir/samkeppnissjóði, vísindi og nýsköpun (það væru um 50 milljarðar miðað við árið 2012). Dr. Alan I. Leshner, forstjóri „American Association for the Advancement of Science“ og einn af yfirmönnum Science tímaritaútgáfunnar, skrifaði grein í Die Zeit 27. september 2012 þar sem hann bendir á að hagfræðingar telji að allt að helmingur hagvaxtar Bandaríkjanna frá lokum seinni heimstyrjaldarinnar sé til kominn vegna tækni og vísindastarfs. Hann lýkur grein sinni með því að ítreka mikilvægi þess að allar heimsálfur og öll hagkerfi reyni að læra af þessu og fjárfesti í vísindarannsóknum til að styrkja hagkerfi sín og heimsins alls. Dr. Neal F. Lane, eðlis- og stjörnufræðingur, fyrrverandi yfirmaður „National Science Foundation“ og helsti vísinda- og tækniráðgjafi Clintons Bandaríkjaforseta, skrifaði grein í New York Times 28. október 2012. Greinin bar yfirskriftina: „Vísindi eru lykill að vexti“ (e. Science is the key to growth). Þar mótmælti hann harðlega hugmyndum Mitt Romneys um niðurskurð í vísindastyrkjum með fjölmörgum rökum og hnykkir á því í lokin að enginn vöxtur verði án vísinda (e. no science no growth). Það virðist vera sem stjórnmálamenn á Íslandi annað hvort lesi ekki erlendar greinar um hvernig á að auka hagvöxt með því að styrkja vísinda- og tæknirannsóknir eða vilji hreinlega ekki að hér blómstri vísinda- og tæknistarfsemi með tilheyrandi atvinnuaukingu í hátæknistörfum, nýsköpun, einkaleyfum, útflutningistekjum og skatttekjum. Hér hafa grunnrannsóknir og nýsköpun verið í fjársvelti undanfarna áratugi í samanburði við öll lönd í kringum okkur og munar þar um tugi milljarða á ársgrundvelli þótt tekið sé tillit til stærðar hagkerfisins. Það tekur því steininn úr, þegar sú örlitla leiðrétting sem gera átti á Rannsóknarsjóði og Tækniþróunarsjóði er skert verulega. Þessi leiðrétting sem átti að vera um 500 milljónir í hvorum sjóð var einungis til að leiðrétta þá raunlækkun sem orðið hefur á sjóðunum síðasta áratug. Var verið að biðja um hækkun umfram það? Nei, og pólitískir útúrsnúningar menntamálaráðherra um krónutöluhækkanir frá árinu 2012 standast ekki skoðun neinna, sérstaklega ekki menntaðra hagfræðinga. Þegar litið er til áætlunar um niðurskurð til sjóðanna til 2016 er ljóst að það á algerlega að kafsigla þessu kerfi og setja okkur áratugi á eftir löndunum í kringum okkur. Samkeppnissjóðir Rannís eru mikilvægasta tækið sem við höfum til að stýra því að fjármagnið fari til þeirra sem hæfastir eru á sviði vísindanna og styrkja rannsóknir háskólanna. Þessir sjóðir hafa búið við fjársvelti alla tíð. Það þyrfti t.d. að lágmarki að fjórfalda fjármagn í Rannsóknarsjóð til að ná alþjólegum lágmarksviðmiðum og ef við ætluðum okkur að fara eftir OECD stefnumörkunarviðmiðunum þyrftum við að nífalda þá upphæð sem nú er í sjóðnum. Ungir vísindamenn sem standa framarlega á alþjóða vísindavettvangi, vita að tvö til þrjú ár án nauðsynlegrar fjármögnunar til vísindastarfa kemur til með að eyðileggja framtíð þeirra sem framsækinna vísindamanna, því samkeppnin er óendanlega hörð í heimi vísindanna. Þessir einstaklingar hafa margir hverjir því aðeins um tvennt að velja, fara úr landi eða hætta í vísindum og standa ekki framar að uppbyggingu vísinda- og tækniþróunar á Íslandi. Þetta er jafnframt valið sem þingmenn hafa þegar þeir kjósa um fjárlagafrumvarp næsta árs fyrir hönd hátæknimenntaðs starfsfólks sem vill svo sannarlega taka þátt í uppbyggingu vísindastarfs og hagvaxtar á íslandi, verði því við komið. Grunnrannsóknir, vísinda- og tæknistarfsemi er ekki dægradvöl örfárra afdankaðra einstaklinga heldur ævistarf þeirra sem helgað hafa líf sitt vísindastörfum, því að læra eitthvað nýtt og búa til nýja þekkingu á hverjum degi, lifa og hrærast í suðupotti hugmynda, lausna og nýsköpunar og því að miðla þeirri hátækniþekkingu áfram til komandi kynslóða. Sókn í erlenda styrki, samstarf við erlenda háskóla og vísindamenn byggir á því að allir aðilar leggi sitt af mörkum til samstarfsins, vísindalega, aðstöðulega og fjárhagslega. Í þess háttar samstarfi er ekki hægt að vera bara þiggjandi á fjárhagssviðinu og án almennilegrar aðstöðu. Þetta þýðir einfaldlega að erlendum samstarfsstyrkjum mun fækka enn frekar með þessum niðurskurði. Þau framleiðslu „hátækni“-fyrirtæki sem hingað sækja erlendis frá koma hingað eingöngu vegna þeirra sorglegu staðreynda að hér hafa menn ekki talið nauðsynlegt að sækja um einkaleyfi fyrir viðkomandi vöru og vegna þess að hér er til staðar mjög ódýrt vinnuafl á öllum menntunarstigum. Það er kominn tími til að stjórnmálamenn á Íslandi hysji upp um sig buxurnar, hugsi til framtíðar og taki á þessum málum af röggsemi og festu. Það þýðir ekki lengur að koma sér hjá þeirri óþægilegu staðreynd að mistökin sem verið er að gera munu skaða uppbyggingu vísinda- og tækniþróunar á Íslandi um áratugaskeið og valda því að hagvöxtur hér verður ekki byggður á þessum grunni. Höfundur er vísinda- og uppfinningamaður, einn af stofnendum sprotafyritækisins Lífeindar og framkvæmdastjóri þess, ritari og stjórnarmaður í skosku líftæknifyritæki, skráður uppfinningamaður á þremur alþjóðlegum einkaleyfum og meðhöfundur fjölda alþjóðlegra vísindagreina og útdrátta. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun Frans páfi kvaddur eða meðtekinn? Bjarni Karlsson Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson Skoðun Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann Skoðun „Þessu er alltaf lofað fyrir kosningar en alltaf svikið“ Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir skrifar Skoðun Frans páfi kvaddur eða meðtekinn? Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir skrifar Skoðun Íslenskar pyndingar Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal skrifar Skoðun Friður - í framsöguhætti eða viðtengingarhætti? Bryndís Schram skrifar Skoðun Næringarfræði er lykillinn að betri heilsu, viltu vera með? Guðrún Nanna Egilsdóttir skrifar Skoðun Löngu þarft samtal um hóp sem gleymist! Katarzyna Kubiś skrifar Skoðun Menntun fyrir öll – nema okkur Haukur Guðmundsson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann skrifar Skoðun Kirkjugarðsballið: Eiga Íslendingar að mæta þar? Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Að sækja gullið (okkar) Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Til hamingju blaðamenn! Hjálmar Jónsson skrifar Skoðun Stormur í Þjóðleikhúsinu Bubbi Morthens skrifar Skoðun Börn í skugga stríðs Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Opið bréf til mennta- og barnamálaráðherra Gunnar Örn Vopnfjörð Þorsteinsson skrifar Skoðun Hvernig gerum við Grundarhverfi enn betra? Ævar Harðarson skrifar Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun 120km hraði á Keflavíkurveginum og netsölur með áfengi Jón Páll Haraldsson skrifar Skoðun Lausnin liggur fyrir – Landspítali þarf að stíga skrefið Sandra B. Franks skrifar Skoðun Auðbeldi SFS Örn Bárður Jónsson skrifar Skoðun Skjárinn og börnin Daðey Albertsdóttir,Silja Björk Egilsdóttir,Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun „Er stjúpmamma þín vond eins og í Öskubusku?“ Hafdís Bára Ólafsdóttir skrifar Skoðun Af hverju er Framsóknarfólk hamingjusamast? Árelía Eydís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Norska leiðin hefur gefist vel – í Póllandi Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Opið hús fyrir útvalda Björn Brynjúlfur Björnsson skrifar Skoðun Af hverju hræðist fólk kynjafræði? Eydís Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Hópnauðganir/svartheimar! Davíð Bergmann skrifar Sjá meira
Árið 2000 sendi ég fjármálaráðuneytinu afrit af greinargerð sem gerð hafði verið að beiðni Clintons þáverandi Bandaríkaforseta. Í þeirri greinargerð kom fram að stór hluti hagvaxtar Bandaríkjanna væri kominn til vegna fjárfestingar í grunnvísindum og nýsköpun. Ég benti á þessa greinargerð til að þrýsta á um að hér væri betur byggt undir eina af undirstöðum hagvaxtar í íslensku samfélagi. Grunnrannsóknir, vísinda- og tækniþróun eru nefnilega jarðvegurinn fyrir hugmyndir til að vaxa og dafna, verða að sprotum og einkaleyfaumsóknum, fyrirtækjum með hátæknistörf, nýsköpun, útflutningstekjum, skatttekjum, veitingu stórra erlendra samstarfsstyrkja og nefnilega það verðmætasta af öllu fyrir íslenskt samfélag, aukið hugvit, reynsla og tengslanet. Síðan þá hefur mikið vatn runnið til sjávar og á hverju ári hefur birst fjöldi greinargerða frá öllum heimsálfum sem allar hafa sömu sögu að segja. Fjárfesting í grunnvísindum og nýsköpun er skilvirkasta leiðin til að auka hagvöxt. Evrópusambandið hefur t.d. í stefnumörkun sinni til ársins 2020 beint því til ríkja innan sambandsins að þau ættu að setja 3% af vergri landsframleiðslu beint í grunnrannsóknir/samkeppnissjóði, vísindi og nýsköpun (það væru um 50 milljarðar miðað við árið 2012). Dr. Alan I. Leshner, forstjóri „American Association for the Advancement of Science“ og einn af yfirmönnum Science tímaritaútgáfunnar, skrifaði grein í Die Zeit 27. september 2012 þar sem hann bendir á að hagfræðingar telji að allt að helmingur hagvaxtar Bandaríkjanna frá lokum seinni heimstyrjaldarinnar sé til kominn vegna tækni og vísindastarfs. Hann lýkur grein sinni með því að ítreka mikilvægi þess að allar heimsálfur og öll hagkerfi reyni að læra af þessu og fjárfesti í vísindarannsóknum til að styrkja hagkerfi sín og heimsins alls. Dr. Neal F. Lane, eðlis- og stjörnufræðingur, fyrrverandi yfirmaður „National Science Foundation“ og helsti vísinda- og tækniráðgjafi Clintons Bandaríkjaforseta, skrifaði grein í New York Times 28. október 2012. Greinin bar yfirskriftina: „Vísindi eru lykill að vexti“ (e. Science is the key to growth). Þar mótmælti hann harðlega hugmyndum Mitt Romneys um niðurskurð í vísindastyrkjum með fjölmörgum rökum og hnykkir á því í lokin að enginn vöxtur verði án vísinda (e. no science no growth). Það virðist vera sem stjórnmálamenn á Íslandi annað hvort lesi ekki erlendar greinar um hvernig á að auka hagvöxt með því að styrkja vísinda- og tæknirannsóknir eða vilji hreinlega ekki að hér blómstri vísinda- og tæknistarfsemi með tilheyrandi atvinnuaukingu í hátæknistörfum, nýsköpun, einkaleyfum, útflutningistekjum og skatttekjum. Hér hafa grunnrannsóknir og nýsköpun verið í fjársvelti undanfarna áratugi í samanburði við öll lönd í kringum okkur og munar þar um tugi milljarða á ársgrundvelli þótt tekið sé tillit til stærðar hagkerfisins. Það tekur því steininn úr, þegar sú örlitla leiðrétting sem gera átti á Rannsóknarsjóði og Tækniþróunarsjóði er skert verulega. Þessi leiðrétting sem átti að vera um 500 milljónir í hvorum sjóð var einungis til að leiðrétta þá raunlækkun sem orðið hefur á sjóðunum síðasta áratug. Var verið að biðja um hækkun umfram það? Nei, og pólitískir útúrsnúningar menntamálaráðherra um krónutöluhækkanir frá árinu 2012 standast ekki skoðun neinna, sérstaklega ekki menntaðra hagfræðinga. Þegar litið er til áætlunar um niðurskurð til sjóðanna til 2016 er ljóst að það á algerlega að kafsigla þessu kerfi og setja okkur áratugi á eftir löndunum í kringum okkur. Samkeppnissjóðir Rannís eru mikilvægasta tækið sem við höfum til að stýra því að fjármagnið fari til þeirra sem hæfastir eru á sviði vísindanna og styrkja rannsóknir háskólanna. Þessir sjóðir hafa búið við fjársvelti alla tíð. Það þyrfti t.d. að lágmarki að fjórfalda fjármagn í Rannsóknarsjóð til að ná alþjólegum lágmarksviðmiðum og ef við ætluðum okkur að fara eftir OECD stefnumörkunarviðmiðunum þyrftum við að nífalda þá upphæð sem nú er í sjóðnum. Ungir vísindamenn sem standa framarlega á alþjóða vísindavettvangi, vita að tvö til þrjú ár án nauðsynlegrar fjármögnunar til vísindastarfa kemur til með að eyðileggja framtíð þeirra sem framsækinna vísindamanna, því samkeppnin er óendanlega hörð í heimi vísindanna. Þessir einstaklingar hafa margir hverjir því aðeins um tvennt að velja, fara úr landi eða hætta í vísindum og standa ekki framar að uppbyggingu vísinda- og tækniþróunar á Íslandi. Þetta er jafnframt valið sem þingmenn hafa þegar þeir kjósa um fjárlagafrumvarp næsta árs fyrir hönd hátæknimenntaðs starfsfólks sem vill svo sannarlega taka þátt í uppbyggingu vísindastarfs og hagvaxtar á íslandi, verði því við komið. Grunnrannsóknir, vísinda- og tæknistarfsemi er ekki dægradvöl örfárra afdankaðra einstaklinga heldur ævistarf þeirra sem helgað hafa líf sitt vísindastörfum, því að læra eitthvað nýtt og búa til nýja þekkingu á hverjum degi, lifa og hrærast í suðupotti hugmynda, lausna og nýsköpunar og því að miðla þeirri hátækniþekkingu áfram til komandi kynslóða. Sókn í erlenda styrki, samstarf við erlenda háskóla og vísindamenn byggir á því að allir aðilar leggi sitt af mörkum til samstarfsins, vísindalega, aðstöðulega og fjárhagslega. Í þess háttar samstarfi er ekki hægt að vera bara þiggjandi á fjárhagssviðinu og án almennilegrar aðstöðu. Þetta þýðir einfaldlega að erlendum samstarfsstyrkjum mun fækka enn frekar með þessum niðurskurði. Þau framleiðslu „hátækni“-fyrirtæki sem hingað sækja erlendis frá koma hingað eingöngu vegna þeirra sorglegu staðreynda að hér hafa menn ekki talið nauðsynlegt að sækja um einkaleyfi fyrir viðkomandi vöru og vegna þess að hér er til staðar mjög ódýrt vinnuafl á öllum menntunarstigum. Það er kominn tími til að stjórnmálamenn á Íslandi hysji upp um sig buxurnar, hugsi til framtíðar og taki á þessum málum af röggsemi og festu. Það þýðir ekki lengur að koma sér hjá þeirri óþægilegu staðreynd að mistökin sem verið er að gera munu skaða uppbyggingu vísinda- og tækniþróunar á Íslandi um áratugaskeið og valda því að hagvöxtur hér verður ekki byggður á þessum grunni. Höfundur er vísinda- og uppfinningamaður, einn af stofnendum sprotafyritækisins Lífeindar og framkvæmdastjóri þess, ritari og stjórnarmaður í skosku líftæknifyritæki, skráður uppfinningamaður á þremur alþjóðlegum einkaleyfum og meðhöfundur fjölda alþjóðlegra vísindagreina og útdrátta.
Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun
Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir skrifar
Skoðun Matvælaframleiðslulandið Ísland – er framtíð án sérþekkingar? Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Hlustum á okkar landsliðskonur - sýnum Ísrael rauða spjaldið Hrönn G. Guðmundsdóttir,Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar
Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun