Gagnrýni

Fagri, fagri Schubert

Jónas Sen skrifar
Edda Erlendsdóttir
Edda Erlendsdóttir
Tónlist:

Edda Erlendsdóttir. Schubert, Liszt, Scönberg, Berg

Erma



Edda Erlendsdóttir er líklega sá íslenski píanóleikari sem hefur sent frá sér flesta geisladiska. Sá nýjasti inniheldur fjölbreytta dagskrá. Toppurinn samanstendur af þremur píanóstykkjum D. 946 eftir Schubert. Þau eru forkunnarfögur og Edda spilar þau af yfirburðum. Túlkunin er full af alúð og andagift, innlifun og einlægni. Maður getur hlustað á þennan hluta disksins aftur og aftur.



Nokkuð síðri er flutningurinn á fjórum framúrstefnulegum verkum eftir Liszt. Leikur Eddu er stundum ansi varfærnislegur. Það vantar einhvern galdur í hann. Ég kemst t.d. ekki hjá því að bera Bagatellu án tóntegundar saman við einstaklega seiðandi túlkun Alfreds Brendels á henni. Hún kom út fyrir nokkrum áratugum en er aðgengileg á YouTube. Miklu meiri leikur og skáldskapur er í spilamennsku Brendels. Það mættu vera ríkulegri tilþrif hjá Eddu, bæði í þessu verki og hinum líka eftir Liszt.



Þrjú stykki op. 11 eftir Schönberg eru hins vegar óaðfinnanleg og sama er uppi á teningnum hvað varðar sónötu op. 1 eftir Alban Berg. Hún er margbrotin og spennandi í túlkun Eddu.



Upptakan vekur þó upp spurningar. Hljómurinn er dálítið skrýtinn, það skortir glansinn sem maður er vanur að heyra á einleiksplötum af þessu tagi. Meiri fagmennska hefði verið æskileg þegar svo vandaður píanóleikari er annars vegar.

Niðurstaða: Oftast glæsileg spilamennska, sérstaklega Schubert, en upptakan mætti vera betri.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×