ASÍ Guðmundur Örn Jónsson skrifar 23. október 2014 07:00 Á heimasíðu ASÍ stendur: „Samtökin berjast fyrir bættum kjörum félagsmanna sinna og standa vörð um réttindi þeirra.“ Það kom því á óvart þegar samtökin hvöttu landsmenn til að berjast fyrir hagsmunum Palestínumanna með mótmælum fyrir framan bandaríska sendiráðið fyrir nokkrum vikum. Einnig komu seinustu kjarasamningar á óvart, en megintilgangur þeirra var að ná niður verðbólgu, og standa þannig vörð um hagsmuni fjármagnseigenda. Virtir hagfræðingar, þar á meðal Paul Krugman, hafa bent á að verðbólga upp á t.d. 4% væri ágætur kostur fyrir megnið af fólki, á meðan stöðugt verðlag gagnast helst fjármagnseigendum. Athafnir ASÍ hafa í nokkurn tíma verið úr takt við yfirlýstan tilgang samtakanna. Á seinasta áratug, þegar skattbyrði var í miklum mæli flutt yfir á þá tekjulægri, með þeim afleiðingum að sett var heimsmet í aukningu ójafnaðar, þá heyrðist lítið frá samtökunum. Jafnvel þótt ASÍ sé með hagdeild og vitað sé að aukning ójafnaðar skaði hagvöxt og minnki það sem er til skiptanna. Einnig hafa samtökin lengi barist fyrir því að atvinnurekendur stjórni lífeyrissjóðum félagsmanna ASÍ, í stað þess að stjórna þeim sjálfir með hagsmuni félagsmanna sinna að leiðarljósi. Það er einnig skiljanlegt að stjórnendur samtakanna reyni að hugsa um annað en kjör félagsmanna sinna þegar litið er til árangurs af starfsemi samtakanna. Á seinustu 15 árum, meðan rauntekjur stjórnenda hafa hækkað um 46% hafa laun verkafólks og fólks í þjónustustörfum hækkað um 20%. Iðnaðarmenn hafa hækkað um heil 2%. Þannig hefur iðnaðarmaðurinn fengið 13 þúsund króna hækkun meðan stjórnandinn hefur hækkað um 327 þúsund krónur, eða 25 sinnum hærri upphæð. Má búast við því að ASÍ fari á næstunni að berjast eingöngu fyrir hagsmunum félagsmanna sinna? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Skoðun Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason skrifar Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium skrifar Skoðun Sársaukafull vaxtarmörk Berglind Ósk Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Tölum íslensku Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Er Miðflokkurinn fyrir ungt fólk? Anton Sveinn McKee skrifar Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason skrifar Skoðun Um orkuskort, auðlindir og endurvinnslu Guðríður Eldey Arnardóttir skrifar Skoðun Er padda í vaskinum? Vilborg Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar Skoðun Rannsökum og ræðum menntakerfið Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Kæra sig ekki um evruna Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Opið bréf til fjölmiðla Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Horfið á möguleikana í samfélagslegri ábyrgð Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Aftur til fortíðar Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Að kjarna orku þjóðar Ísak Einar Rúnarsson skrifar Skoðun Orðræða seðlabankastjóra veldur mér áhyggjum Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Útboð á Fjarðarheiðargöngum Hildur Þórisdóttir skrifar Skoðun Hvert á að fara með íslenskt þjóðfélag? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Svikin loforð gagnvart börnum? Hildur Rós Guðbjargardóttir skrifar Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir skrifar Skoðun Hvar eru sálfræðingarnir? Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir skrifar Skoðun Hvar er grunnskólinn? Kristján Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Er lýðræðislegt að senda vopn til Úkraínu? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Það á ekki að vera dekur að geta sótt sér sálfræðiþjónustu Ólafía Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Um bókun 35, EES samninginn, Evrópusambandið og Bretland Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Húsnæði fyrir fólk, ekki fjárfesta Gísli Rafn Ólafsson skrifar Sjá meira
Á heimasíðu ASÍ stendur: „Samtökin berjast fyrir bættum kjörum félagsmanna sinna og standa vörð um réttindi þeirra.“ Það kom því á óvart þegar samtökin hvöttu landsmenn til að berjast fyrir hagsmunum Palestínumanna með mótmælum fyrir framan bandaríska sendiráðið fyrir nokkrum vikum. Einnig komu seinustu kjarasamningar á óvart, en megintilgangur þeirra var að ná niður verðbólgu, og standa þannig vörð um hagsmuni fjármagnseigenda. Virtir hagfræðingar, þar á meðal Paul Krugman, hafa bent á að verðbólga upp á t.d. 4% væri ágætur kostur fyrir megnið af fólki, á meðan stöðugt verðlag gagnast helst fjármagnseigendum. Athafnir ASÍ hafa í nokkurn tíma verið úr takt við yfirlýstan tilgang samtakanna. Á seinasta áratug, þegar skattbyrði var í miklum mæli flutt yfir á þá tekjulægri, með þeim afleiðingum að sett var heimsmet í aukningu ójafnaðar, þá heyrðist lítið frá samtökunum. Jafnvel þótt ASÍ sé með hagdeild og vitað sé að aukning ójafnaðar skaði hagvöxt og minnki það sem er til skiptanna. Einnig hafa samtökin lengi barist fyrir því að atvinnurekendur stjórni lífeyrissjóðum félagsmanna ASÍ, í stað þess að stjórna þeim sjálfir með hagsmuni félagsmanna sinna að leiðarljósi. Það er einnig skiljanlegt að stjórnendur samtakanna reyni að hugsa um annað en kjör félagsmanna sinna þegar litið er til árangurs af starfsemi samtakanna. Á seinustu 15 árum, meðan rauntekjur stjórnenda hafa hækkað um 46% hafa laun verkafólks og fólks í þjónustustörfum hækkað um 20%. Iðnaðarmenn hafa hækkað um heil 2%. Þannig hefur iðnaðarmaðurinn fengið 13 þúsund króna hækkun meðan stjórnandinn hefur hækkað um 327 þúsund krónur, eða 25 sinnum hærri upphæð. Má búast við því að ASÍ fari á næstunni að berjast eingöngu fyrir hagsmunum félagsmanna sinna?
Skoðun Neikvæð samskipti barna og ungmenna á samfélagsmiðlunum Þórarinn Torfi Finnbogason skrifar
Skoðun Flogið á milli landa á endurnýjanlegri orku: Draumsýn eða Raunveruleiki? Gnýr Guðmundsson skrifar