Erum við á réttri leið? Guðrún Helga Bjarnadóttir skrifar 28. apríl 2014 21:30 Ég hef velt því fyrir mér síðustu misseri hvort við erum örugglega á réttri leið í forvörnum gegn kynferðislegu ofbeldi á börnum. Samtökin sem ég hef starfað fyrir frá 2009 heita samtökin Blátt áfram – forvarnarverkefni. Þau hafa lagt höfuðáherslu á að fræða fullorðna fólkið. Fræðslan gengur út á að finna leiðir til að koma í veg fyrir ofbeldi. Þetta kallast fyrsta stigs forvörn og er alfarið byggt á ábyrgð hins fullorðna. Síðustu tvö árin hef ég tekið eftir aukinni áherslu fólks á að fræða börnin, sem er vel. En þessi áhersla virðist ekki haldast í hendur við að fræða fullorðna, kennara, foreldra og aðra sem koma að uppeldi og fræðslu barna. Því spyr ég mig; Er rétt að leggja þá ábyrgð á börn að þau eigi að vita hvert á að leita, þau eigi að vita hvar mörk liggja og þau eigi að vita hvernig þau eiga að bregðast við? Eru hinir fullorðnu undir það búin að taka rétt á móti þessum börnum? Ég spyr mig líka hvort of mikil áhersla sé lögð á að sinna börnunum EFTIR að brot hafa átt sér stað, eða viljum við allt til vinna að brotin eigi sér alls EKKI stað. Þar liggur munurinn. Hinir fullorðnu, hinir eldri og/eða hinir sterkari eru þau sem fremja brot á börnum. Skilaboðin eiga fyrst og fremst að ná til þeirra. Þið berið ábyrgðina, ekki börnin. Það er ykkar að gera allt sem í ykkar valdi stendur til að koma í veg fyrir að ofbeldi eigi sér stað. Ég sé ekki að við Íslendingar séum að sinna því nægjanlega vel. Samtökin Blátt áfram hafa síðustu 7 árin boðið upp á námskeið, námskeiðið Verndara barna, sem snýst fyrst og fremst um að koma í veg fyrir að kynferðislegt ofbeldi eigi sér stað. Þar sem erfitt er að koma í veg fyrir að allt ofbeldi eigi sér stað, er í öðru lagi unnið með viðbrögð hins fullorðna. Hvernig eigum við að bregðast við? Hvert leitum við? Hvað svo? Liggur þetta ekki í augum uppi? Er þetta ekki það sem er mikilvægast? Er eðlilegt að fræða börn frá leikskólaaldri um kynferðisofbeldi, benda þeim á hvað þau geta gert ef eða þegar þau eða einhver sem þau þekkja hafa orðið fyrir því, ef hinir fullorðnu eru ekki undir það búin að bregðast rétt við? Er eðlilegt að fræða börn um þeirra persónulegu mörk og einkastaðina til að koma í veg fyrir kynferðisofbeldi eða hvaða ofbeldi sem er, ef hinir fullorðnu vita ekki hvað forvörn er eða hvað hjálpar barninu ef þetta er ekki virt? Kæru foreldrar, kennarar, þjálfarar, ömmur og afar. Takið ábyrgðina í ykkar hendur. Ekki bíða eftir að eitthvað slæmt gerist fyrir börnin í ykkar lífi. Sautján prósent barna verður fyrir kynferðislegu ofbeldi fyrir 18 ára aldur (Hrefna Ólafsdóttir, 2011) það er sú staðreynd sem blasir við. Það gæti verið þitt barn eða barn í þinni umsjá. Hjálpið okkur að stöðva þennan faraldur sem hefur fengið að geisa frá örófi alda. Skoðið hvaða fræðsla er í boði og takið næsta skref – í þágu barnanna – með stuðningi við Verndara barna og þátttöku í árangursríku forvarnarstarfi þeirra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 19.10.24 Halldór Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Sögur ísraelska hermannsins Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Ákall um annars konar hagkerfi Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Lögbrot íslenskrar stjórnsýslu og dómstóla Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands styður þjóðarmorð Elí Hörpu og Önundarbur skrifar Skoðun Stjórnvöld bregðist við eggjaskorti með afnámi tolla Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Í hvernig samfélagi viljum við búa í? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Endurhugsum íslenskt skólakerfi: Ný sýn á nám og kennslu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Þankar um framtíð landsins okkar Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Er Landsvirkjun til sölu? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar pólitík hindrar framför Hjörtur Sveinsson skrifar Skoðun Nú á lýðræðið næsta leik Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fær þitt barn kennslu í fjármálalæsi? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Dagur í grunnskóla Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Áskorun - Þingmenn, sýnið kjósendum stórhug skrifar Skoðun TikTok, upplýsingaóreiða og stjórnvöld Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Taktu þátt í lýðræðinu með okkur Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Sjá meira
Ég hef velt því fyrir mér síðustu misseri hvort við erum örugglega á réttri leið í forvörnum gegn kynferðislegu ofbeldi á börnum. Samtökin sem ég hef starfað fyrir frá 2009 heita samtökin Blátt áfram – forvarnarverkefni. Þau hafa lagt höfuðáherslu á að fræða fullorðna fólkið. Fræðslan gengur út á að finna leiðir til að koma í veg fyrir ofbeldi. Þetta kallast fyrsta stigs forvörn og er alfarið byggt á ábyrgð hins fullorðna. Síðustu tvö árin hef ég tekið eftir aukinni áherslu fólks á að fræða börnin, sem er vel. En þessi áhersla virðist ekki haldast í hendur við að fræða fullorðna, kennara, foreldra og aðra sem koma að uppeldi og fræðslu barna. Því spyr ég mig; Er rétt að leggja þá ábyrgð á börn að þau eigi að vita hvert á að leita, þau eigi að vita hvar mörk liggja og þau eigi að vita hvernig þau eiga að bregðast við? Eru hinir fullorðnu undir það búin að taka rétt á móti þessum börnum? Ég spyr mig líka hvort of mikil áhersla sé lögð á að sinna börnunum EFTIR að brot hafa átt sér stað, eða viljum við allt til vinna að brotin eigi sér alls EKKI stað. Þar liggur munurinn. Hinir fullorðnu, hinir eldri og/eða hinir sterkari eru þau sem fremja brot á börnum. Skilaboðin eiga fyrst og fremst að ná til þeirra. Þið berið ábyrgðina, ekki börnin. Það er ykkar að gera allt sem í ykkar valdi stendur til að koma í veg fyrir að ofbeldi eigi sér stað. Ég sé ekki að við Íslendingar séum að sinna því nægjanlega vel. Samtökin Blátt áfram hafa síðustu 7 árin boðið upp á námskeið, námskeiðið Verndara barna, sem snýst fyrst og fremst um að koma í veg fyrir að kynferðislegt ofbeldi eigi sér stað. Þar sem erfitt er að koma í veg fyrir að allt ofbeldi eigi sér stað, er í öðru lagi unnið með viðbrögð hins fullorðna. Hvernig eigum við að bregðast við? Hvert leitum við? Hvað svo? Liggur þetta ekki í augum uppi? Er þetta ekki það sem er mikilvægast? Er eðlilegt að fræða börn frá leikskólaaldri um kynferðisofbeldi, benda þeim á hvað þau geta gert ef eða þegar þau eða einhver sem þau þekkja hafa orðið fyrir því, ef hinir fullorðnu eru ekki undir það búin að bregðast rétt við? Er eðlilegt að fræða börn um þeirra persónulegu mörk og einkastaðina til að koma í veg fyrir kynferðisofbeldi eða hvaða ofbeldi sem er, ef hinir fullorðnu vita ekki hvað forvörn er eða hvað hjálpar barninu ef þetta er ekki virt? Kæru foreldrar, kennarar, þjálfarar, ömmur og afar. Takið ábyrgðina í ykkar hendur. Ekki bíða eftir að eitthvað slæmt gerist fyrir börnin í ykkar lífi. Sautján prósent barna verður fyrir kynferðislegu ofbeldi fyrir 18 ára aldur (Hrefna Ólafsdóttir, 2011) það er sú staðreynd sem blasir við. Það gæti verið þitt barn eða barn í þinni umsjá. Hjálpið okkur að stöðva þennan faraldur sem hefur fengið að geisa frá örófi alda. Skoðið hvaða fræðsla er í boði og takið næsta skref – í þágu barnanna – með stuðningi við Verndara barna og þátttöku í árangursríku forvarnarstarfi þeirra.
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun