Tími til aðgerða Guðný Hjaltadóttir skrifar 19. júní 2014 11:31 Það líður ekki sá dagur að ekki birtist fréttir utan úr heimi um hræðilegt ofbeldi gegn konum. Þar sem komið er fram við konur með svo ómannúðlegum og sadistískum hætti að maður grípur fyrir andlitið við lesturinn. Hvort sem um er að ræða hrottalegar hópnauðganir, sýruárásir, grýtingar, íkveikjur eða annað. Eru athafnirnar iðulega réttlættar á grundvelli athafna konunnar sjálfrar (e. victim blaming), menningu, laga, vangreidds heimanmundar eða öðrum álíka fjarstæðukenndum átyllum. Indland hefur verið áberandi í þessari umræðu þar sem slíkt ofbeldi gegn konum er daglegt brauð. Þá sérstaklega í norðurhluta landsins. Almenningur á Indlandi hefur vakið athygli heimspressunnar á því að ómennin komist upp með glæpi sína, að lögreglumenn virði kærur að vettugi og refsingum sé ekki fylgt eftir. Sýna opinberar tölur að nauðganir í landinu eigi sér stað á 22 mínútna fresti. Talan er þó talin umtalsvert hærri þar sem fjöldi nauðgana eru ekki tilkynntar, m.a. vegna hræðslu fórnarlamba við áreitni eða aðgerðarleysi af hálfu lögreglu. Þá er rétt að taka fram að nauðgun innan hjónabands er ekki refsiverð. Eru atburðir síðustu vikna ástæða þess að Indland er umfjöllunarefni þessarar greinar fremur en önnur lönd sem eiga viðlíka gagnrýni skilið. Eftir hina hrottafengnu árás á konu í strætisvagni í Nýju-Delí í desember 2012 voru indversk stjórnvöld nauðbeygð til að herða refsilöggjöf sína hvað varðar ofbeldi gegn konum. Yfirvöld í Indlandi hafa samt sem áður verið gagnrýnd fyrir að taka ekki á málunum og er ekki að undra. Stjórnmálamenn landsins skiptast á að tjá sig opinberlega þar sem fram koma skoðanir sem endurspegla þá kvenfyrirlitningu sem einkenna glæpina og veita þeim sem glæpina fremja byr undir báða vængi. Fyrir rúmri viku lýsti stjórnmálamaður Bharatiua Janata flokksins (BJP), sem vann kosningarnar í Indlandi 2014, því yfir að nauðganir væru ,,óviljaverk“ og gerðust ,,fyrir slysni“. Annar stjórnmálamaður flokksins lýsti því yfir fyrir skömmu að nauðgun væri ,,stundum röng og stundum rétt“. Fyrir rúmum tveim vikum síðan var tveimur unglingsstúlkum nauðgað af hópi manna og þær svo hengdar í tré. Formaður Samajwadi flokksins sem er við völd í héraðinu Uttar Pradesh þar sem ódæðið átti sér stað hefur áður sagt um nauðganir: ,,Boys will be boys, they make mistakes“. Flokkurinn hefur einmitt verið sakaður um að halda hlífiskildi yfir meðlimum Yadav stéttarinnar, sem hrottarnir sem drápu stúlkurnar tilheyra, og flokkurinn sækir mikið fylgi til. Annar leiðtogi Samajwadi flokksins lét hafa það eftir sér að hengja ætti konur sem væri nauðgað fyrir kynlíf utan hjónabands. Þá hafa fleiri stjórnmálamenn tjáð sig opinberlega og m.a. kennt klæðaburði kvenna um. Er sú skoðun dæmigerð í þessu samhengi að svona hlutir komi ekki fyrir heiðvirðar stúlkur. Nýverið beitti indverska lögreglan í Uttar Pradesh vatni til að tvístra kvenkyns mótmælendum sem komu saman til að mótmæla aðgerðarleysi stjórnvalda í að tryggja öryggi kvenna í landinu. Þvílík skilaboð til indverskra karlmanna. Þvílík fordæming. Í fyrra var indverskri konu nauðgað af 13 karlmönnum að skipun þorpráðs þar sem hún gat ekki greitt skuld fyrir að hafa orðið ástfangin af manni af rangri ætt. Var þorpsráðið sótt til saka? Er það enn við störf? Hafa framangreindir stjórnmálamenn verið dregnir til ábyrgðar fyrir orð sín? Þá hafa 186 þingmenn eða 34% nýrra meðlima indverska þingsins verið kærðir fyrir glæpi, 21% fyrir alvarlega glæpi á borð við morð, tilraun til morðs, mannrán og glæpi gegn konum. Þar af hafa 35% eða 98 af 281 frambjóðendum BJP flokksins í seinustu kosningum upplýst um sakamál á hendur sér. Það er ekki nóg að breyta lögum eða tala um umbætur án eftirfylgni. Þjóðum hefur verið hótað refsiaðgerðum fyrir að veiða hvali: jafnvel haldið utan við ráðstefnur. Hvað með þjóðir sem sýna ekki einungis skeytingarleysi heldur ýta með óbeinum hætti undir áframhaldandi ofbeldi gegn konum. Nú eða þjóðir sem ýta með beinum hætti? Hvað með þjóðir sem lofa umbótum í þessum málum en veita þess í stað aðilum brautargengi sem eru sekir um glæpi gegn konum eða tjá sig með framangreindum hætti. Eru stefnuyfirlýsingar og innihaldslaus loforð nægjanleg? Er alþjóðasamfélagið algjörlega máttlaust í þessu samhengi? Rétt er að vekja athygli á að á dögunum var haldin alþjóðleg ráðstefna í Bretlandi undir heitinu ,,Time to Act“. Boða þeir sem að henni standa herör gegn beitingu nauðgana sem vopns á stríðstímum. Ekki seinna vænna. Ráðstefnan er sú stærsta sinnar tegundar sem haldin hefur verið og sóttu fjölmargir þjóðarleiðtogar hana. Hafa yfir 150 lönd undirritað yfirlýsingu um að grípa til ráðstafana til að stöðva kynferðisofbeldi á átakatímum. Indland er ekki þar á meðal. Á þeim fáu dögum sem þessi grein var skrifuð fundust tvær konur til viðbótar hengdar upp í tré í Indlandi og er grunur um að þeim hafi áður verið nauðgað af hópi manna. Í framhaldinu tjáði forsætisráðherra landsins sig í fyrsta sinn opinberlega um ástandið þar sem hann lýsti því yfir að ríkisstjórnin ætti að grípa til ráðstafana. Ríkisstjóri Uttar Pradesh lýsti því einnig yfir á dögunum að tekið yrði á hrinu nauðgana í héraðinu. Þá er að sjá hvort staðið verði við stóru orðin. Það er kominn tími á að yfirvöld landa þar sem hrottafengið ofbeldi gegn konum viðgengst í nafni laga, menningar, eða afskiptaleysis yfirvalda beri einhverja ábyrgð. Það er kominn tími á að alþjóðlegri pressu verði beitt af fullum þungum. Hvort sem um er að ræða stríðshrjáð svæði eða ekki. Það er kominn tími til aðgerða. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 19.10.24 Halldór Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Að taka réttindi af einum til að selja öðrum Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Kæru vinir og stuðningsfólk Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Goðsögnin um að fara áfram Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Ekki lofa einhverju sem þú ætlar ekki að standa við. Ágústa Árnadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar Skoðun Kennarastarfið Ragnheiður Lilja Bjarnadóttir skrifar Skoðun Fullveldi Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Að halda niðri launum og lifa á loftinu Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar Skoðun Vá! Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun „Hver sagði þér að heimurinn væri réttlátur?“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Ert þú ég eða verð ég þú Júlíus Birgir Jóhannsson skrifar Skoðun Ákall um annars konar hagkerfi Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Lögbrot íslenskrar stjórnsýslu og dómstóla Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Háskóli Íslands styður þjóðarmorð Elí Hörpu og Önundarbur skrifar Skoðun Stjórnvöld bregðist við eggjaskorti með afnámi tolla Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Í hvernig samfélagi viljum við búa í? Ólafur H. Ólafsson skrifar Skoðun Endurhugsum íslenskt skólakerfi: Ný sýn á nám og kennslu Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Þankar um framtíð landsins okkar Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Er Landsvirkjun til sölu? Reynir Böðvarsson skrifar Skoðun Þegar pólitík hindrar framför Hjörtur Sveinsson skrifar Skoðun Nú á lýðræðið næsta leik Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Fær þitt barn kennslu í fjármálalæsi? Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Dagur í grunnskóla Hulda María Magnúsdóttir skrifar Skoðun Áskorun - Þingmenn, sýnið kjósendum stórhug skrifar Skoðun TikTok, upplýsingaóreiða og stjórnvöld Jóhann Óli Eiðsson skrifar Skoðun Taktu þátt í lýðræðinu með okkur Þórhildur Sunna Ævarsdóttir skrifar Skoðun Neyðarmóttakan; fyrir þolendur framhjáhalds Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Það líður ekki sá dagur að ekki birtist fréttir utan úr heimi um hræðilegt ofbeldi gegn konum. Þar sem komið er fram við konur með svo ómannúðlegum og sadistískum hætti að maður grípur fyrir andlitið við lesturinn. Hvort sem um er að ræða hrottalegar hópnauðganir, sýruárásir, grýtingar, íkveikjur eða annað. Eru athafnirnar iðulega réttlættar á grundvelli athafna konunnar sjálfrar (e. victim blaming), menningu, laga, vangreidds heimanmundar eða öðrum álíka fjarstæðukenndum átyllum. Indland hefur verið áberandi í þessari umræðu þar sem slíkt ofbeldi gegn konum er daglegt brauð. Þá sérstaklega í norðurhluta landsins. Almenningur á Indlandi hefur vakið athygli heimspressunnar á því að ómennin komist upp með glæpi sína, að lögreglumenn virði kærur að vettugi og refsingum sé ekki fylgt eftir. Sýna opinberar tölur að nauðganir í landinu eigi sér stað á 22 mínútna fresti. Talan er þó talin umtalsvert hærri þar sem fjöldi nauðgana eru ekki tilkynntar, m.a. vegna hræðslu fórnarlamba við áreitni eða aðgerðarleysi af hálfu lögreglu. Þá er rétt að taka fram að nauðgun innan hjónabands er ekki refsiverð. Eru atburðir síðustu vikna ástæða þess að Indland er umfjöllunarefni þessarar greinar fremur en önnur lönd sem eiga viðlíka gagnrýni skilið. Eftir hina hrottafengnu árás á konu í strætisvagni í Nýju-Delí í desember 2012 voru indversk stjórnvöld nauðbeygð til að herða refsilöggjöf sína hvað varðar ofbeldi gegn konum. Yfirvöld í Indlandi hafa samt sem áður verið gagnrýnd fyrir að taka ekki á málunum og er ekki að undra. Stjórnmálamenn landsins skiptast á að tjá sig opinberlega þar sem fram koma skoðanir sem endurspegla þá kvenfyrirlitningu sem einkenna glæpina og veita þeim sem glæpina fremja byr undir báða vængi. Fyrir rúmri viku lýsti stjórnmálamaður Bharatiua Janata flokksins (BJP), sem vann kosningarnar í Indlandi 2014, því yfir að nauðganir væru ,,óviljaverk“ og gerðust ,,fyrir slysni“. Annar stjórnmálamaður flokksins lýsti því yfir fyrir skömmu að nauðgun væri ,,stundum röng og stundum rétt“. Fyrir rúmum tveim vikum síðan var tveimur unglingsstúlkum nauðgað af hópi manna og þær svo hengdar í tré. Formaður Samajwadi flokksins sem er við völd í héraðinu Uttar Pradesh þar sem ódæðið átti sér stað hefur áður sagt um nauðganir: ,,Boys will be boys, they make mistakes“. Flokkurinn hefur einmitt verið sakaður um að halda hlífiskildi yfir meðlimum Yadav stéttarinnar, sem hrottarnir sem drápu stúlkurnar tilheyra, og flokkurinn sækir mikið fylgi til. Annar leiðtogi Samajwadi flokksins lét hafa það eftir sér að hengja ætti konur sem væri nauðgað fyrir kynlíf utan hjónabands. Þá hafa fleiri stjórnmálamenn tjáð sig opinberlega og m.a. kennt klæðaburði kvenna um. Er sú skoðun dæmigerð í þessu samhengi að svona hlutir komi ekki fyrir heiðvirðar stúlkur. Nýverið beitti indverska lögreglan í Uttar Pradesh vatni til að tvístra kvenkyns mótmælendum sem komu saman til að mótmæla aðgerðarleysi stjórnvalda í að tryggja öryggi kvenna í landinu. Þvílík skilaboð til indverskra karlmanna. Þvílík fordæming. Í fyrra var indverskri konu nauðgað af 13 karlmönnum að skipun þorpráðs þar sem hún gat ekki greitt skuld fyrir að hafa orðið ástfangin af manni af rangri ætt. Var þorpsráðið sótt til saka? Er það enn við störf? Hafa framangreindir stjórnmálamenn verið dregnir til ábyrgðar fyrir orð sín? Þá hafa 186 þingmenn eða 34% nýrra meðlima indverska þingsins verið kærðir fyrir glæpi, 21% fyrir alvarlega glæpi á borð við morð, tilraun til morðs, mannrán og glæpi gegn konum. Þar af hafa 35% eða 98 af 281 frambjóðendum BJP flokksins í seinustu kosningum upplýst um sakamál á hendur sér. Það er ekki nóg að breyta lögum eða tala um umbætur án eftirfylgni. Þjóðum hefur verið hótað refsiaðgerðum fyrir að veiða hvali: jafnvel haldið utan við ráðstefnur. Hvað með þjóðir sem sýna ekki einungis skeytingarleysi heldur ýta með óbeinum hætti undir áframhaldandi ofbeldi gegn konum. Nú eða þjóðir sem ýta með beinum hætti? Hvað með þjóðir sem lofa umbótum í þessum málum en veita þess í stað aðilum brautargengi sem eru sekir um glæpi gegn konum eða tjá sig með framangreindum hætti. Eru stefnuyfirlýsingar og innihaldslaus loforð nægjanleg? Er alþjóðasamfélagið algjörlega máttlaust í þessu samhengi? Rétt er að vekja athygli á að á dögunum var haldin alþjóðleg ráðstefna í Bretlandi undir heitinu ,,Time to Act“. Boða þeir sem að henni standa herör gegn beitingu nauðgana sem vopns á stríðstímum. Ekki seinna vænna. Ráðstefnan er sú stærsta sinnar tegundar sem haldin hefur verið og sóttu fjölmargir þjóðarleiðtogar hana. Hafa yfir 150 lönd undirritað yfirlýsingu um að grípa til ráðstafana til að stöðva kynferðisofbeldi á átakatímum. Indland er ekki þar á meðal. Á þeim fáu dögum sem þessi grein var skrifuð fundust tvær konur til viðbótar hengdar upp í tré í Indlandi og er grunur um að þeim hafi áður verið nauðgað af hópi manna. Í framhaldinu tjáði forsætisráðherra landsins sig í fyrsta sinn opinberlega um ástandið þar sem hann lýsti því yfir að ríkisstjórnin ætti að grípa til ráðstafana. Ríkisstjóri Uttar Pradesh lýsti því einnig yfir á dögunum að tekið yrði á hrinu nauðgana í héraðinu. Þá er að sjá hvort staðið verði við stóru orðin. Það er kominn tími á að yfirvöld landa þar sem hrottafengið ofbeldi gegn konum viðgengst í nafni laga, menningar, eða afskiptaleysis yfirvalda beri einhverja ábyrgð. Það er kominn tími á að alþjóðlegri pressu verði beitt af fullum þungum. Hvort sem um er að ræða stríðshrjáð svæði eða ekki. Það er kominn tími til aðgerða.
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun
Skoðun Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Yfirlýsing kennara eftir fund með borgarstjóra Andrea Sigurjónsdóttir,Eygló Friðriksdóttir,Guðrún Gunnarsdóttir,Jónína Einarsdóttir,Kristín Björnsdóttir,Lilja Margrét Möller,Linda Ósk Sigurðardóttir,Þóranna Rósa Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon skrifar
Skoðun Skólinn, sem við kjósum að muna. Samfélagsrýni með rjómabragði Ragnar Þór Pétursson skrifar
Óásættanleg staða fyrir fimleikadeild Keflavíkur: Loforð svikin og framtíð starfseminnar í hættu Berglind Ragnarsdóttir Skoðun
Hið rándýra bil milli borgar og byggðar - lygileg sjúkrasaga úr sveitinni Jakob Frímann Magnússon Skoðun