Gönguvænt umhverfi hvetjandi

Herborg Árnadóttir skoðaði tengsl borgarumhverfis og hversdagslegrar hreyfingar í MS-ritgerð sinni í landfræði frá HÍ nú í vor. Hún segir að gönguhæfi Reykjavíkurborgar mætti bæta og í raun sé ósanngjarnt að bíllinn sé sjálfsagður aðgöngumiði að borginni. Hún segir mikilvægt að gera umhverfið hvetjandi svo fólk hreyfi sig.

Ég gerði rannsókn á hópi stúlkna í framhaldsskólum í Reykjavík og skoðaði hvort umhverfi skólanna hefði áhrif á hversu mikið hópurinn notaði virkan samgöngumáta og var virkur í daglegu lífi,“ segir Herborg Árnadóttir, um MS-ritgerð sína í landfræði frá HÍ.

Herborg skoðaði hversu tengdar gönguleiðir voru í kringum skólana, hversu tengdar almenningssamgöngurnar voru kringum skólana og hvort einhver starfsemi í kring væri hugsanlega áfangastaður nemenda skólans.

Var einhver munur milli skóla?„Já, hjá þeim skólum þar sem umhverfið var gönguvænt voru virkir ferðamátar notaðir,“ segir Herborg.

En hvað er gönguvænt umhverfi?„Í raun snýst þetta um hversu marga möguleika í umhverfinu er hægt að nýta til hreyfingar. Víða í borgarskipulaginu hefur til dæmis  ekki verið hugsað fyrir tengingum á göngustígum sem samgöngumáta og oft þarf að taka langan sveig til að komast frá einum stað til annars þar sem hægt hefði verið að hafa beina gönguleið. Það eru margir fínir göngustígar og græn svæði til útivistar en ekki sem samgöngumáti. Það má einnig bæta aðgengi að almenningssamgöngum en þeir sem nota strætó ganga meira. Þessi atriði í borgarskipulagi skipta því máli fyrir lýðheilsu, að gera umhverfið hvetjandi svo fólk hreyfi sig.

Margir átta sig ekki á að lítil hversdagsleg hreyfing eins og stuttar gönguferðir geta skipt miklu máli fyrir heilsuna.  Fyrir utan það er svolítið ósanngjarnt að bíll, þessi dýra fjárfesting, sé sjálfkrafa aðgöngumiði að borginni,“ segir Herborg sem fer flestra sinna ferða gangandi, hjólandi eða í strætó.

Hún ætlar að taka þátt í meistaramánuði en markmið hennar snýst þó ekki um hreyfingu. „Ég ætla að vera ótrúlega dugleg að þvo þvottinn jafnóðum heima hjá mér svo hann hætti að hrúgast upp.“