Innlent

Fjöldi mála ónýtur vegna ófullkominna reglna

Elimar Hauksson skrifar
Löggjafinn ákveður hvaða háttsemi telst refsiverð en ekki einhverjar undirstofnanir útí bæ, segir Jón Þór Ólason, lektor í refsirétti við Háskóla Íslands. Hann telur að ekki sé hægt að byggja refsingu á reglum Seðlabankans um gjaldeyrismál þar sem um of víðtækt framsal lagasetningarvalds hafi verið að ræða af hálfu löggjafans.

Í gær var greint frá því að sérstakur saksóknari hyggðist ekki halda til streitu stórum hluta ákæru í stóru gjaldeyrisbrotamáli á hendur fjórmenningunum í svokölluðu Aserta máli vegna þess að Seðlabankinn aflaði ekki samþykkis viðskiptaráðherra fyrir útgáfu reglna um gjaldeyrisviðskipti.

Reglurnar voru í gildi frá 15. desember 2008 til 31. október 2009 og því er ekki hægt að byggja refsingu á brotum sem áttu sér stað á því tímabili vegna þess að stjórnvaldsfyrirmælin skorti lagastoð á því tímabili. Þetta hefur áhrif á töluverðan fjölda mála sem eru til meðferðar hjá sérstökum saksóknara, meðal annars umfangsmikið mál útgerðarfélagsins Samherja.

Seðlabankinn setti reglur um gjaldeyrismál fjórum sinnum áður en refsiheimildin var færð í gjaldeyrislögin í október 2011. 

„Mér finnst þetta framsal sem Seðlabankanum var á sínum tíma veitt alltof víðtækt og í andstöðu við bæði aðra og 69. grein stjórnarskrárinnar,“ segir Jón og bætir við að ef eigi að refsa fyrir brot á lögum, þá þurfi slíkt að koma fram í lögunum sjálfum. Á því tímabili sem um ræðir hafi þessu skilyrði hins vegar ekki verið uppfyllt og því séu ekki hægt að byggja ákæru á reglunum sem um ræðir.




Fleiri fréttir

Sjá meira


×