Spítalinn og plágurnar Sigurður Oddsson skrifar 15. nóvember 2014 07:00 Læknar komnir í verkfall. Ekki er það gott. Verra gæti það verið, ef engir væru læknarnir, sem gætu farið í verkfall. Í þá átt hefur lengi stefnt. Fyrri ríkisstjórn lagði línurnar og sú nýja stefnir hraðbyri sömu leið. Hvort sem samið verður um 3% eða 30% leysir það ekki vandann, sem er léleg vinnuaðstaða og úrsérgenginn tækjakostur. Við höfum lengi notið þess að í landinu búa góðir læknar með sérþekkingu og starfsreynslu erlendis frá og hér heima. Í viðbót við þá sem hér búa starfar fjöldi íslenskra lækna um allan heim. Þar kynnast þeir nýjungum í faginu og læra á nýjustu tæki, sem ekki eru til hér. Þessir læknar hafa til skamms tíma komið heim og aukið við þekkinguna í landinu. Nú koma færri og dæmi eru um að læknar hafi komið heim með fjölskylduna og flutt út aftur. Svo eru allir hinir sérfræðingarnir, sem eru að flytja út svo að til vandræða horfir í ýmsum deildum. Þessari þróun verður að snúa við, en hvernig er hægt að ætlast til að læknar í góðri stöðu komi heim að vinna með verðtryggð námslánin á bakinu. Ekki trekkir aðstaðan, sem í boði er. Vandinn leysist ekki fyrr en býðst vinna á sjúkrahúsi með góða vinnuaðstöðu og nýjasta tækjabúnað. Að öðrum kosti er eina lausnin sú hin sama og víða í atvinnulífinu. það er ráðning lækna frá löndum þar sem laun eru lægri og minni kröfur gerðar til lífsgæða. Við Hringbraut verður spítalinn of lítill áður en byggingarframkvæmdir hefjast og aldrei hægt að bjóða vinnuaðstöðu, sem lokkar íslenska lækna heim til starfa. Starfsemin dreifist um allt of stórt svæði til vera hagkvæm. Vinna á spítala er ekkert öðruvísi en vinna í verksmiðju, þar sem hagkvæmnin byggist á því að framleiðslan flæði greiðlega í gegnum framleiðsluferli, sem taka hvert við af öðru. Iðnfyrirtæki með flæðilínur eins og yrði við Hringbrautina færi lóðbeint á hausinn. Á stofnanamáli heitir það framúrkeyrsla og enginn axlar ábyrgð. Í einkarekstri axla eigendur ábyrgð á þann hátt að þeir geta orðið gjaldþrota. Við Hringbrautina er undirstaðan blágrýti. Það þarf að sprengja fyrir grunnum húsa og að mér skilst göng fyrir aðföng. Fyrir utan óþægindin hafa sprengingar slæm áhrif á elektrónísk tæki og hætt við að þau bili þegar verst stendur á. Svo þarf að keyra grjótið burt. Í Fossvogi er allt önnur aðstaða en við Hringbraut. Þar er hægt að byggja Háskólasjúkrahús (HS), sem nýtist til framtíðar. Yfirdrifið pláss verður til að leigja læknum aðstöðu fyrir læknastofur. Bæði þeim sem koma heim og þeim sem í dag eru með stofur úti í bæ. Leigan myndi eitthvað minnka rekstrarkostnað spítalans og um leið laða að meiri þekkingu og afköst. Hverfi biðlistar skapast möguleiki til að bæta reksturinn með lækningu sjúkra frá öðrum löndum. Hægt er að byrja strax að grafa út lóðina án þess að raska starfsemi spítalans eða trufla nágrannana. Umferðartruflanir verða hverfandi því hægt er að lagera moldinni neðst í Fossvoginum til seinni tíma notkunar.Sjö plágur Almættið hefur fram til þessa séð til þess, að ekki var byrjað að grafa og sprengja við Hringbrautina. Það þurfti 7 plágur til að leysa Gyðinga úr þrælakistunni í Egiptalandi. Ég velti fyrir mér, hversu margar plágur þurfi til að vísa stjórnvöldum frá Hringbrautarvillunni í Fossvoginn: - Fyrsta plágan var hrunið. þá gufuðu upp símapeningarnir, sem búið var að taka frá fyrir byggingunni. - Önnur plágan var Jóhanna og Steingrímur, sem settu ESB í forgang fram fyrir HS og vildu borga Icesave. Guði sé lof að þeim tókst það ekki, því þá yrði spítalinn ekki byggður í fyrirsjáanlegri framtíð - Þriðja plágan er myglusveppur. - Fjórða plágan er mósabaktería, sem sýklalyf vinna ekki á. - Fimmta plágan er maurar. - Sjötta plágan er verkfall. - Sjöunda plágan? Vonandi ekki sú að engir læknar verði eftir í landinu til að fara í verkfall. Í öllum blankheitunum er furðulegt, að þeir Sigmundur Davíð og Bjarni skuli ekki sjá möguleikana í Fossvoginum. Þar er hægt að byggja betra sjúkrahús fyrir tugum milljarða minna fjármagn. Árlegur rekstrarkostnaður verður líka milljörðum lægri um alla framtíð. Á sl. árum hef ég rætt við marga lækna um staðsetningu HS. Undantekningalaust eru þeir ósammála byggingu við Hringbraut, en segjast ekki spurðir. Ég spurði þá af hverju þeir létu þá ekki heyra í sér. Svarið var að það þýddi ekkert. Sá sem það gerir fær rýtinginn í bakið, eða er kippt inn í stjórn, þar sem atkvæði hans hefur lítið vægi. Það er endalaust kóað. Annar sem hafði lært og unnið í Ameríku sagði að ekki skipti máli, hvar spítalinn væri, ef byggt væri á hæðina. Nú að lokinni leiðréttingu hrunlána skora ég á ykkur, Sigmundur og Bjarni, að gera raunhæfan samanburð á HS Hringbraut/HS Fossvogi. Samanburð á starfsaðstöðu og kostnaði. Gagnvart skattgreiðendum ber ykkur skylda til að gera það. Það er miklu minna mál að gera þennan samanburð en að leita að flugvallarstæði, sem réttlætir að leggja niður núverandi flugvöll. Að lokum smá spítalareynslusaga. Undirritaður fór í hjartaþræðingu fyrir nokkrum árum og var mættur kl. 8 að morgni. Slakaði á í rúmi til kl. 16, en þá var honum sagt að því miður væri ekki hægt að taka alla í dag. Við vorum tvö sem fórum heim. Læknir á spítalanum sagði mér seinna að ekkert mál hefði verið að klára þetta, ef mátt hefði vinna eftirvinnu. Nú stefnir í að mörgum hundruðum eða þúsundum aðgerða verði frestað og spurning, hversu langan tíma taki að vinna það upp. Vonandi fá læknar og hjúkrunarfólk að vinna eftirvinnu. Það er bara framúrkeyrsla á spítalanum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun Fíllinn í hjarta Reykjavíkur Hanna Katrín Friðriksson Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson Skoðun Skoðun Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Hvað kostar EES samningurinn þjóðina? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun En hvað með loftslagið? Emma Soffía Elkjær Emilsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 1/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Sjá meira
Læknar komnir í verkfall. Ekki er það gott. Verra gæti það verið, ef engir væru læknarnir, sem gætu farið í verkfall. Í þá átt hefur lengi stefnt. Fyrri ríkisstjórn lagði línurnar og sú nýja stefnir hraðbyri sömu leið. Hvort sem samið verður um 3% eða 30% leysir það ekki vandann, sem er léleg vinnuaðstaða og úrsérgenginn tækjakostur. Við höfum lengi notið þess að í landinu búa góðir læknar með sérþekkingu og starfsreynslu erlendis frá og hér heima. Í viðbót við þá sem hér búa starfar fjöldi íslenskra lækna um allan heim. Þar kynnast þeir nýjungum í faginu og læra á nýjustu tæki, sem ekki eru til hér. Þessir læknar hafa til skamms tíma komið heim og aukið við þekkinguna í landinu. Nú koma færri og dæmi eru um að læknar hafi komið heim með fjölskylduna og flutt út aftur. Svo eru allir hinir sérfræðingarnir, sem eru að flytja út svo að til vandræða horfir í ýmsum deildum. Þessari þróun verður að snúa við, en hvernig er hægt að ætlast til að læknar í góðri stöðu komi heim að vinna með verðtryggð námslánin á bakinu. Ekki trekkir aðstaðan, sem í boði er. Vandinn leysist ekki fyrr en býðst vinna á sjúkrahúsi með góða vinnuaðstöðu og nýjasta tækjabúnað. Að öðrum kosti er eina lausnin sú hin sama og víða í atvinnulífinu. það er ráðning lækna frá löndum þar sem laun eru lægri og minni kröfur gerðar til lífsgæða. Við Hringbraut verður spítalinn of lítill áður en byggingarframkvæmdir hefjast og aldrei hægt að bjóða vinnuaðstöðu, sem lokkar íslenska lækna heim til starfa. Starfsemin dreifist um allt of stórt svæði til vera hagkvæm. Vinna á spítala er ekkert öðruvísi en vinna í verksmiðju, þar sem hagkvæmnin byggist á því að framleiðslan flæði greiðlega í gegnum framleiðsluferli, sem taka hvert við af öðru. Iðnfyrirtæki með flæðilínur eins og yrði við Hringbrautina færi lóðbeint á hausinn. Á stofnanamáli heitir það framúrkeyrsla og enginn axlar ábyrgð. Í einkarekstri axla eigendur ábyrgð á þann hátt að þeir geta orðið gjaldþrota. Við Hringbrautina er undirstaðan blágrýti. Það þarf að sprengja fyrir grunnum húsa og að mér skilst göng fyrir aðföng. Fyrir utan óþægindin hafa sprengingar slæm áhrif á elektrónísk tæki og hætt við að þau bili þegar verst stendur á. Svo þarf að keyra grjótið burt. Í Fossvogi er allt önnur aðstaða en við Hringbraut. Þar er hægt að byggja Háskólasjúkrahús (HS), sem nýtist til framtíðar. Yfirdrifið pláss verður til að leigja læknum aðstöðu fyrir læknastofur. Bæði þeim sem koma heim og þeim sem í dag eru með stofur úti í bæ. Leigan myndi eitthvað minnka rekstrarkostnað spítalans og um leið laða að meiri þekkingu og afköst. Hverfi biðlistar skapast möguleiki til að bæta reksturinn með lækningu sjúkra frá öðrum löndum. Hægt er að byrja strax að grafa út lóðina án þess að raska starfsemi spítalans eða trufla nágrannana. Umferðartruflanir verða hverfandi því hægt er að lagera moldinni neðst í Fossvoginum til seinni tíma notkunar.Sjö plágur Almættið hefur fram til þessa séð til þess, að ekki var byrjað að grafa og sprengja við Hringbrautina. Það þurfti 7 plágur til að leysa Gyðinga úr þrælakistunni í Egiptalandi. Ég velti fyrir mér, hversu margar plágur þurfi til að vísa stjórnvöldum frá Hringbrautarvillunni í Fossvoginn: - Fyrsta plágan var hrunið. þá gufuðu upp símapeningarnir, sem búið var að taka frá fyrir byggingunni. - Önnur plágan var Jóhanna og Steingrímur, sem settu ESB í forgang fram fyrir HS og vildu borga Icesave. Guði sé lof að þeim tókst það ekki, því þá yrði spítalinn ekki byggður í fyrirsjáanlegri framtíð - Þriðja plágan er myglusveppur. - Fjórða plágan er mósabaktería, sem sýklalyf vinna ekki á. - Fimmta plágan er maurar. - Sjötta plágan er verkfall. - Sjöunda plágan? Vonandi ekki sú að engir læknar verði eftir í landinu til að fara í verkfall. Í öllum blankheitunum er furðulegt, að þeir Sigmundur Davíð og Bjarni skuli ekki sjá möguleikana í Fossvoginum. Þar er hægt að byggja betra sjúkrahús fyrir tugum milljarða minna fjármagn. Árlegur rekstrarkostnaður verður líka milljörðum lægri um alla framtíð. Á sl. árum hef ég rætt við marga lækna um staðsetningu HS. Undantekningalaust eru þeir ósammála byggingu við Hringbraut, en segjast ekki spurðir. Ég spurði þá af hverju þeir létu þá ekki heyra í sér. Svarið var að það þýddi ekkert. Sá sem það gerir fær rýtinginn í bakið, eða er kippt inn í stjórn, þar sem atkvæði hans hefur lítið vægi. Það er endalaust kóað. Annar sem hafði lært og unnið í Ameríku sagði að ekki skipti máli, hvar spítalinn væri, ef byggt væri á hæðina. Nú að lokinni leiðréttingu hrunlána skora ég á ykkur, Sigmundur og Bjarni, að gera raunhæfan samanburð á HS Hringbraut/HS Fossvogi. Samanburð á starfsaðstöðu og kostnaði. Gagnvart skattgreiðendum ber ykkur skylda til að gera það. Það er miklu minna mál að gera þennan samanburð en að leita að flugvallarstæði, sem réttlætir að leggja niður núverandi flugvöll. Að lokum smá spítalareynslusaga. Undirritaður fór í hjartaþræðingu fyrir nokkrum árum og var mættur kl. 8 að morgni. Slakaði á í rúmi til kl. 16, en þá var honum sagt að því miður væri ekki hægt að taka alla í dag. Við vorum tvö sem fórum heim. Læknir á spítalanum sagði mér seinna að ekkert mál hefði verið að klára þetta, ef mátt hefði vinna eftirvinnu. Nú stefnir í að mörgum hundruðum eða þúsundum aðgerða verði frestað og spurning, hversu langan tíma taki að vinna það upp. Vonandi fá læknar og hjúkrunarfólk að vinna eftirvinnu. Það er bara framúrkeyrsla á spítalanum.
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun