Ég á mér draum

Dans:

Dansaðu fyrir mig

Höfundar Brogan Davison og Pétur Ármannsson

Dansarar Ármann Einarsson og Brogan Davison



Dansverkið Dansaðu fyrir mig hefur vakið verðskuldaða athygli síðan það var frumsýnt á Akureyri 25. apríl 2013. Verkið hefur verið sýnt víða um land og hefur hópurinn einnig fengið tilboð um að sýna á erlendri grund. Verkið fjallar um hvernig draumur miðaldra þriggja barna föður um að dansa nútímadans á sviði varð að veruleika. Miðlun efnisins er þrenns konar, það er í formi dans, texta þar sem dansararnir ýmist tala til áhorfendanna eða hvor við annan um verkefnið og drauma sína því tengda og í formi myndbandsbrota þar sem dansarinn og danshöfundurinn segja frá upplifun sinni af verkefninu allt frá því að hugmyndin um að gera dansverk kemur upp og þar til það hafði verið frumsýnt.



Verkið er óvenjulegt að því leyti að aðaldansarinn Ármann Einarsson hefur enga menntun eða þjálfun í listdansi og stenst ekki á nokkurn hátt staðalímyndina af listdansara. Tilvist hans ögrar hefðbundnum hugmyndum um dansara á sviði bæði hvað varðar líkamsbyggingu og hreyfigetu – dansarar eru sjaldnast stirðir miðaldra karlmenn með myndarlega bumbu – þrátt fyrir það nær hann vel til áhorfenda og kemst vel frá sínu. Brogan Davison, dansari og höfundur verksins, styður hann á sviðinu og saman mynda þau skemmtilega heild. Framkvæmd verksins var einnig öðruvísi en venjulega því að Ármann beygði sig ekki undir þjáningu listarinnar heldur gerði létt grín að sjálfum sér og verkinu og vék sér meðal annars undan líkamlegri áreynslu með því einfaldlega að stoppa og kasta mæðinni. Í þeim senum varð Brogan hreinlega að bíða þar til hægt var að halda áfram.



Dansaðu fyrir mig hefði getað verið eins og lélegt áhugamannaleikhús og sú hætta var fyrir hendi að verkið félli í hallærisheit. Það var samt alls ekki raunin því danssköpun Brogan Davison gekk mjög vel upp og samspil þeirra Ármanns á sviðinu var einlægt og gefandi. Dansinn með sína annmarka hafði einnig sinn sjarma og kallaðist vel á við textann og myndböndin. Það þarf góðan danshöfund til að gera áhugavert dansverk með „ekki-dönsurum“. Hugmynd verksins verður að halda og það sem fer fram á sviðinu að vera vel úthugsað. Þetta tókst allt saman og umgjörð verksins og val á tónlist kom líka skemmtilega út. Á köflum komst textinn þó ekki alveg til skila vegna þess að dansararnir töluðu of lágt og fyrir þá sem ekki skildu alla enskuna missti sýningin nokkuð af töfrum sínum.



Það þarf hugrekki til að fara svo langt út fyrir þægindarammann eins og Ármann gerir í verkinu en það er hægt þegar það er gert með aðstoð fagmanneskju eins og Brogan.



Niðurstaða: Dansaðu fyrir mig er skemmtileg sýning og ýtir við hugmyndum okkar um hvernig listdans á að vera.